Şimşek

4.3K 386 309
                                    


5.bölüm: Şimşek

Dolabın kapağını kapattım ve hızlıca aynaya dönüp saçımı düzelttim. Arden yatağın üzerinde oturmuş gülerek bana bakıyordu.

"Bu kadar heyecanlanmana gerek yok Bulut. Az sakin ol." Dedi rahat bir tavırla.

"Sen rahat olabilirsin ama ben olamıyorum Arden. Aşırı heyecanlıyım." dedim ona dönerek. Üzerimde krem rengi pantalon ve kahverengi bir ceket vardı.(medya)

Annemi fazla bekletmeden aşağı inmeliydik. "Hadi gel." dedim ve bileğinden tutup odadan çıkarttım. Hızlı adımlarla merdivenlerden indil. Annem koltukta oturmuş beni bekliyordu. Arden'in bileğini bırakıp anneme seslendim.

"Anne hazırız biz." dedim gülerek. Gözlerinden bir an üzgün bir ifade geçti. Belkide bana öyle geldi.

"Ardende mi geliyor oğlum?" dedi annem. Başımı salladım ve Arden'e dönüp gülümsedim. Tekrar annem baktım.

"O da gelmek istedi." annem hala yüzüme bakınca ofladım. "Anne hadi. Gitmiyor muyuz?" dedim.

Ayağa kalktı ve orta sehpadaki keki koyduğu cam kapaklı keki aldı. "Gidelim."

Anneme belli etmemeye çalışarak heyecanımı içimde sakladım.

"Kekten banada var dimi?" Arden'in gülerek söylediği şeyle hem kapıya yürüdük hemde güldüm.

"Oraya gidelim sanada tabağa koyarız." deyip gülümsedim.

Elini uzatıp saçlarımı karıştırdı. Ayakkabılıktan beyaz sporlarımı alıp ayağıma geçirdim. Arden ayakkabısını yukarda giymişti. Ben giyince annem kızıyordu ama Arden'e bir şey demiyordu. Hem Arden fazla dışarı çıkmadığı için ayakkabılarıda temizdi.

Beraber karşı villaya doğru ilerledik. Kalbim çok hızlı atıyordu. Anneme çaktırmadan elimi kalbime götürdüm ve bastırdım hafiften.

"Sakin ol." Arden'in sesi gelince ona döndüm. "Kalbim durcak gibi.." dedim heyecanla.

O sırada kapıya gelmiştik. Annem zile bastı. Birkaç saniye sonra kapı açıldı. Gözlerimi kırpmadan oraya odaklandım.

İri gövdesini saran siyah bir gömlek ve gömleği dirseklerine kadar sıyırmıştı. Saçları gidip gelmekten karışmıştı. Boyu upuzundu. Uzun bacaklarını saran siyah kumaş pantalon giymişti.

Hayranlıkla süzmeme engel olamamıştım. Adam gerçekten çok yakışıklı ve karizmatikti.

"Merhaba oğlum biz karşıdan geliyoruz. Hem hoşgeldine gelelim dedik hemde kek yaptık." dedi annem kibar ve naif bir sesle.

"Çok teşekkürler, buyrun içeri." Sert sesine tezat nazik sesiyle. Arden karnıma hafifçe dirsek atınca gözlerimi kırpıştırdım ve bakışlarımı çektim.

Annem bana bir bakış atıp girince yüzümdeki sırıtmaya engel olamayarak içeri girdim ve ona baktım. Bana bir bakış atıp arkamızdan kapıyı kapattı.

Etraf neredeyse yerleşmişti sadece birkaç koli vardı ve temizlik yapılması gerekiyordu. Zaten bir sürü adam vardı bugün. Ama görünüşe göre hepsi gitmişti.

"Şuraya geçin." Sesini duyunca ona döndüm ve gösterdiği yere geçtik. İkili koltuğa oturdum ve yanımada Arden oturdu. Annemde yanıma oturcaktı ki hemen elimi koydum.

"Anne..." deyince cümlemi tamamlamadan beni anladı ve başını sallayıp kenardaki tekli koltuğa geçti.

Ona döndüğümde garip bir ifadeyle bana bakıyordu. Neden öyle bakıyordu ki?

O da tekli koltuğa oturdu. "Nasılsınız?" anneme doğru konuştu.

"İyiyim oğlum, sen nasılsın? Daha yeni taşındın bir şeye ihtiyacın olursa söyle, çekinme." annem yins tüm kibarlığını konuşturmuştu.

"Sağ olun. Şuanlık bir şeye ihtiyacım yok." Sonunda bakışlarını bana çevirdi.

"Oğlunuz?" Anneme dopru konuşunca kendime engel olamayarak göz devirdim.

"Evet oğlum Bulut." dedi abnem gülümseyerek.

"Annen yine beni unuttu." Arden'in kırgın sesini duyunca bakışlarımı ona çevirdim. Üzgün gözlerle bana bakıyordu.

Anneme döndüm. "Anne yine unuttun." deyip kollarımı göğsümde birbirine kavuşturdum.

Annem tereddütle bana sonra ona baktı. "Ee.. Oğlum.." deyip tekrar bana bakıp geri ona döndü.

"İsmin neydi evladım?" diye konuyu değiştirince kaşlarımı çattım.

"Şimşek." dedi.

Şimşek..

Annem "bende Nezaket." dedi. Ben hala anneme bakıyordum.

Şimşek ayağa kalktı ve annemin orta sehpaya koyduğu keki aldı.

"Ben size getireyim." Deyince annem gerek yok anlamında elini salladı.

"Sen ye evladım sana yaptık biz." dedi.

"Çok canım çekiyor Bulut!" Arden sızlanınca ona döndüm.

"Eve gidince yaparım sana." dediğimde bana bakıp gülümsedi. Bende gülümsedim.

Ortam sessizleşince annemlere döndüm. Şimşek kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

"Kimle konuşuyorsun sen?" Deyince kaşlarımı kaldırdım.

Arden'e bir bakış atıp ona döndüm. "Arden'le." dediğimde anlamamış gibi anneme baktı.

Annem alnını ovdu. "Evladım biz en iyisi gidelim. Hem seninde işlerin vardır. Bir şey lazım olursa kapımızı çalarsın." deyip ayağa kalktı. O kalkınca bende kalktım. Bir kaç adım atmıştık ki Arden'in kalkmadığını fark ettim.

Ona dönünce sırıtarak bana baktığını gördüm. Oturduğu yerde yayılmıştı. "Bulut bu koltuk çok rahat. Gelmesem mi acaba?" dedi alayla.

Annem durmuş korkarak bana bakıyordu. Şimşek kollarını göğsünde bağlamış bir şeyleri anlamaya çalışır gibi bana bakıyordu.

"Kalk Arden. Burası bizim evimiz değil." dedim. Omuz silkti.

ofladım ve yanına gidip kolundan tutup çektim. Ayağa kalktı hemen. Geri döndüğümde Şimşek'in kolları yanına düşmüştü ve şok olmuş gözlerle bana bakıyordu.

"Bu adam niye böyle bakıyor?" dedi Arden. Elimle kolunu tutup ilerlettim.

"Çok ayıp. O ev sahivi." dedim sadece onun duyacağı bir sesle.

Banane der gibi omuz silkti. Elimi kolundan çektim ve annemle birlikte kapıya ilerledik. Şimşek arkamızdan geliyordu. Kapıyı açtım ve ilk ben sonra Arden çıktı.

Annemde çıkıp Şimşek'e döndü. "Hayırlı olsun bu arada evin oğlum. Güle güle otur." dedi.

"Sağ olun. İyi günler." dedi ama sesinde garip bir tını vardı.

"İyi günler."

Bakışları bana döndü. "Sanada ufaklık." deyince gülümsedim ve el sallayıp arkamı döndüm. Eve girerken kocaman sırıtıyordum.

❄️

yazim yanlisi varsa kusura bakmayin telefondan anca bu kdr neyse ben Arden'i cok sevdim ÖZŞAÜAĞSĞÖZÖSAĞLZM

Şimşek cok karizma benim gozumde amk cildircam 

Sigara ve Jelibon -GAYTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang