de buurtpolitie- een nieuw begin

het aanzoek

tineke

mijn ogen vulden zich met tranen.ik kon niks meer uitbrengen dus knikte ik overtuigend ja. Koen stond recht en ik kuste hem. van achter een hoek kwamen al onze collega's zelfs de chef en ze begonnen te aplaudiseren. Brigitte en Eric hoe zijn jullie hier zo snel geraakt. Wel jullie hebben omgereden en we hebben een zwaailicht in onze auto liggen. er werd een plateau met champagne boven gehaald iedereen toastte op ons geluk. het drong nog steeds niet tot me door koen had me ten huwelijk gevraagd. iedereen had het echt naar zijn zin. kasper werd lastig omdat hij moe werd. "anders leggen we kasper bij athina dan moeten jullie nog niet vertrekken." zei koen "goed idee makker" zei eric die al genoeg op had. het feestje duurde nog door tot een stuk in de nacht. de chef en veli waren nog naar huis gegaan maar floor,Eric en brigitte zijn hier blijven slapen. ik werd wakker van gehuil ik liep meteen naar athina haar kamer Brigitte was er ook want athina had kasper wakker gemaakt we gaven onze kinderen de borst en legden ze terug te slapen.

koen

7 uur de wekker ging af. ik duwde hem af en sprong uit bed. vandaag mochten tineke en ik terug beginnen werken. we gingen douchen en daarna liepen we naar de keuken. daar wachtte ons een verrassing er stond een schotel met koffie koeken en vers geperst fruitsap er hing een briefje op geniet ervan maar vooral geniet van jullie verloving x Brigitte Eric Floor. hoe lief ze waren al vertrokken. een half uurtje later vertrokken wij ook. we reden naar mijn moeder. tineke had het heel moeilijk met athina achterlaten na heel wat traantjes van tineke niet zo zeer van athina vertrokken we naar kantoor. het voelde echt goed terug op het kantoor te komen om te werken. we liepen de vergaderzaal binnen daar zat iedereen al maar allemaal hadden ze kleine oogjes. vooral Eric wat wil je ik denk dat hij onder zijn eentje een fles champagne naar binnen heeft gespeeld. de chef kwam binnen Koen Tineke jullie mogen als welkom terug cadeau een hele dag patrouilleren. de rest doet papierwerk.

tineke

we liepen naar de anonieme wagen. we stapten in en op de radio begon het liedje voor haar van gene thomas te spelen koen begon mee te zingen en keek naar mij "voor haar ga ik door het vuur het word een avontuur een wondermooi verhaal aan haar verkoop ik mijn ziel in ruil voor wat ik wil een levenlang met haar" ik kon het niet laten en kuste hem. we reden de parking van het commissariaat af na een uurtje rond te rijden zonder dat er iets speciaal gebeurde gingen we naar het park. "dispatch hier alfa 210 wij gaan te voet op patrouille door het park over" zei koen in de walkie "oke geniet ervan maar vergeet niet jullie zijn aan het werk he out voor ons" sprak roland. we wandelden wat door het park. tot we plots een groepje hangjongeren opmerkte we gingen eropaf "wat zijn we aan het doen mannen" vroeg ik "nikske nikske gewoon een beetje babbelen" sprak de oudste van de groep.

koen

"da is goed mogen we jullie pas is."vroeg tineke. zeker geen probleem mevrouw de agent. ieder van hun gaf braaf hun pas af. geen van hun had een strafblad dus lieten we ze doen. amai waar gaan we da schrijven ze deden niet moeilijk. ze zijn precies lief voor ons op onze eerste dag. we reden terug naar kantoor voor de lunch.