ေဆာင္းဦးဖုန္းခ်သြားေတာ့ သူအရင္ဆုံးသူ႔လိပ္စာကို ေဆာင္းဦးအားmessageပို႔လိုက္သည္။နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထသင့္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ၿပီမို႔လို႔ သူလည္းဆက္မအိပ္ေတာ့ဘဲ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေရပါတစ္ခါတည္းခ်ိဳးရန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားလိုက္ေတာ့သည္။နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကျပန္ထြက္လာကာ အဝတ္အစားလဲလိုက္ၿပီး မနက္စာစားဖို႔အခန္းျပင္ထြက္သြားေတာ့သည္။
မီးဖိုေခ်ာင္ကိုေရာက္ေတာ့ တစ္ခုခုခ်က္ေနတဲ့အသံကိုၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ သူေျခသံကိုဖြဖြေလးေလွ်ာက္လိုက္သည္။မီးဖိုခန္းထဲမွာအလုပ္ရႈပ္ေနေသာ လရိပ္ကိုေတြ႕ေတာ့မွ သက္ျပင္းခ်လိုက္ကာ သူ႔နားကိုေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ခါးကေနဖက္ကာ ပုခုံးေပၚကိုေမးတင္လိုက္ေတာ့ တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားကာ လွည့္ၾကည့္လာသည္။
"ဪ ထက္ ႏိုးၿပီလား"
"အင္း ခုနေလးတင္။ရိပ္ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္တာလဲ"
"Maybe တစ္နာရီနီးပါးေလာက္ေတာ့ရွိၿပီထင္တယ္။အခန္းထဲဝင္ၾကည့္ေတာ့ ထက္ကအိပ္ေနေသးတာနဲ႔မႏႈိးေတာ့တာ"
"အခုဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"မနက္စာလုပ္ေနတာေလ။ၿပီးခါနီးၿပီ သြား စားပြဲမွာသြားထိုင္ေစာင့္ေန
"ျမန္ျမန္လုပ္ေနာ္။ဗိုက္ဆာေနၿပီ"
"ဟုတ္ပါၿပီ ဟုတ္ပါၿပီ။အခုလာမရႈပ္နဲ႔ဦး သြားထိုင္ေန ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး"
ထက္လည္းသူ႔ကိုေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ကာ ခုံမွာထိုင္ၿပီးဖုန္းသုံးေနလိုက္သည္။Facebookထဲခဏတျဖဳတ္ဝင္ၾကည့္လိုက္တုန္း ေဆာင္းဦးရဲ႕ပုံကိုေတြ႕လိုက္ရေသာေၾကာင့္ သူ႔လက္ကရပ္တန္႔သြားသည္။မ်က္မွန္ကိုတပ္ကာ စာကိုစူးစိုက္လုပ္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔ကိုဓာတ္ပုံ႐ိုက္လို႔႐ိုက္ထားမွန္းေတာင္သိမည့္ပုံမေပၚ။
"ဒီေကာင္ေလးကေတာ့တကယ္စာဂ်ပိုးေလးပဲ"
ဘယ္သူတင္ထားတာလဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၿဖိဳးဉာဏ္ကတင္ထားတာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခုနကၿပဳံးေနေသာ သူ႔မ်က္ႏွာကတစ္ဖန္မဲ့႐ြဲ႕သြားျပန္ေတာ့သည္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကဘာလို႔အၿမဲတမ္းအတူရွိေနရတာလဲ။ေနပါဦး၊ငါကေရာဘယ္လိုျဖစ္လို႔အဲ့ကိစၥကိုစိတ္တိုေနရတာလဲ။ထက္ဘုန္းေခါင္းကိုဖြလိုက္ကာ ညည္းညဴလိုက္သည္။
YOU ARE READING
My Nerdy Boy
RomanceYou're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021
Chapter-11
Start from the beginning