H.S. [Oneshot]

1.2K 78 35
                                    

Aradan geçen yıllar yüzünden parlaklığını yitirmiş sarı saçları ve puslu mavi gözleri vardı. Acımasızca ilerleyen zaman, cildini eskitmiş, burşturmuş ve belirgin çizgiler oluşturmuştu. Acımasız zaman onu hırpalanmış, yıpratmış ve mavi gözlerinin dans eden ışıltılarını bir daha geri getirmemek üzere çalmıştı. Hayat, onu duygusuz olmaya mahkum etmişti.

Tanıdığı herkes onu terk etmiş, yanından ayrılmış, bir başına yaşamaya bir başka birine bağlanmaya sözsüz bir şekilde yemin etmişti.

Ne bir arkadaşı vardı, ne de yaşayan bir tanıdığı, akrabası.

O, lanetliydi. Yanına yaklaşan herkes Dünya'dan ayrılıyordu.

O, Hogwarts'ın eski romantik kızıydı. Duygu ve hayallerinden yoksun yaşamaya kendini zorlayan Hogwarts'ın romantik kızı.

O gün Diagon yolunda yaşayacağı tuhaf, buruk ve bir o kadar da tuhaf olaydan haberi olmadan, sıradanlığını koruyan bir güne gözlerini açmış herhangi bir insandan biriydi.

Yüzüne vuran Güneş ışınlarından söylene söylene gözlerini açıp zar zor yataktan kalktığı, omlet ve portakal suyundan oluşan -artık kahve iniyordu bünyesine zararlıydı- kahvaltısını yaptığı Dünya'nın en sıradan ve sıkıcı sabahlarından biriydi.

Ama o gün, yaşlanan ve artık emekliye ayrılması gereken Jessie adındaki siyah baykuşu yerine, yeni bir baykuş almak için Diagon yoluna gittiğinde arkasını ona dönmüş, yan yana yürürken birbiriyle didişen siyah karışık saçlı bir oğlan ve kızıl saçlı bir kız görmeyi kesinlikle beklemiyordu.

Kalbinin duracağını zannetti.

Hatta belki de durmuştu yıllar boyu zayıflamış kalbi?

Artık atmıyordu?

Nereden bilecekti, hemen önünde duran ikili ise asla birbirleri ile disişmekten vazgeçmeyen James ile Lily olmadığını?

Sarışın kadın sokağın ne kadar kalabalık olduğunu umursamadan ayaklarının yerden çivilendiğini hissetti.

Hareket edemiyordu ama bunun nedeni yıllar boyunca ilerlemiş romatizması değildi.

Nefes anlamıyordu ama bu yıllar geçtikçe zayıflamış akciğerlerinin çıkardığı bir sıkıntı değildi.

Ama yılların yıprattığı ve artık eskisi kadar iyi göremeyen gözleri önündeki James ve Lily'nin ikili kopyasını o kadar iyi görüyordu ki... Miyop gözleri ile bütünleşmiş yarım ay gözlüklerini takmasına gerek bile yoktu.

Kadın bir süre hiçbir şey yapmadan sadece James ve Lily'nin tamı tamına kopyası olan ikiliyi izledi...

İzledi.

Bunun yanlış olduğunu bilmesine rağmen birbiriyle didişen ikilinin diyalogunu dinlemek de istedi ama yeteri kadar yakında değildi. Sadece izlemekle yetindi.

"Tamam Harry sakin ol." diyordu kızıl saçlı kız kendini kaybetmiş gibi görünen karma karışık siyah saçlı oğlana. "Madam Malkins'e de uğrayıp düğün için sana bu günlük alış verişimiz bitiyor."

Harry elindeki bir sürü poşeti avucunda tutabilmek için ciddi bir miktar efor sarf ederken alnında birikmiş ter taneciklerinin onu rahatsız ettiğini hissedebiliyordu.

"Merlin'e yemin olsun ki bir daha seninle alış verişe çıkmayacağım Gin."

Ginny gözlerini devirdi ve sabah Diagon yoluna geldikleri zamandanb beri mızırdanan adamın elindeki poşetleri bir kısmını kendi aldı.

hinny stuffHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin