''ហ៊ឹម...!!ម៉ាក់សប្បាយចិត្តណាស់ដឹងទេ!!ទីបំផុតម៉ាក់បានចៅពរហើយ!!''Mrs Park
''ពេលJungkookមានសភាពដូចដើមវិញ!!ម៉ាក់និងរៀបចំមង្គលការឲ្យពួកកូន!!''Mrs Jeon
''ចាស៎!!កូនក៏អគុណលោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ដូចគ្នា!!''Jimin
''កូនចង់ញ៉ាំអីទេ!!ចាំប៉ាទៅទិញយកមកឲ្យ!!''Mr Jeon
''មិនបាច់ទេលោកប៉ាកូនមិនឃ្លានទេ!!''Jimin
''អ៊ឹម...!!ចឹងប៉ាទៅមើលJungkookសិនហើយ!!ចាំពេលឃ្លានប្រាប់ប៉ាចាំប៉ាទៅទិញឲ្យ!!''Mr Jeon
''ចាស៎!!លោកប៉ា!!''Jimin
''ម៉ាក់កូនសុំទៅមើលបងJungkookបានទេ!!''Jiminងាក់ទៅនិយាយជាមួយម្ដាយខ្លួន
''Emmm!!ចាំម៉ាក់ជូនទៅចឹង!!''Mrs Park ក៏នាំនាងតូចទៅបន្ទប់ICUដែលនៅក្បែនោះ
''កូនចូលទៅចុះម៉ាក់ទៅរកទិញអីនៅខាងក្រៅបន្តិចសិន!!''Mrs Park
''ចាស៎!!អ្នកម៉ាក់!!''Jimin
''ចឹងចាំពួកខ្ញុំជូនទៅ!!''Mrs Jeon
''ចាស៎!!ចឹងតោះទៅតែម្ដងទៅ!!''Mrs Park នាងតូចក៏ចូលទៅអង្គុយក្បែរJungkookយកដៃវាសសក់គេចេញឲ្យឃើញផ្ទៃមុខរបស់Jungkookឲ្យបានច្បាស់ មាឌល្អិតអង្គុយចាប់ដៃរាងក្រាស់យ៉ាងយូរដោយមិននិយាយអ្វីមួយម៉ាត់
''បងសម្លាញ់!!!ឆាប់ដឹងខ្លួនណា៎!!កូនយើងប្រាប់អូនថាកូនចង់ឲ្យបងឆាប់ភ្ញាក់មកមើលថែអូនឲ្យបានដឹតដល់ដើម្បីឲ្យកូនឆាប់ធំធាត់ឡើងហើយគេប្រាប់អូនទៀតថាគេចង់ឆាប់ឃើញអ្វីៗថ្មីដែលនៅខាងក្រៅគេមិនចង់នៅក្នុងពោះអូនយូរពេកទេ!!''Jiminអង្គុយកាន់ដៃរាងក្រាស់ដែលសន្លប់ស្ដូកស្ដឹងមិនដឹងខ្លួនហើយនិយាយតែម្នាក់ឯងគេមិនព្រមស្រក់ទឹកភ្នែកទៀតទេ តែគេព្យាយាមញញឹមឲ្យច្រើនៗទៅវិញ
''Ji.....Jimin!!''សម្លេងខ្សាវៗបានបន្លឺឡើងតិចៗស្ទើរតែស្ដាប់មិនលឺ
''Jungkook!!បងដឹងខ្លួនហើយមែនទេ!!''Jiminភ្ញាក់ផ្អើលបន្តិចហើយក៏ងើបទៅឱបរាងក្រាស់ដែលកំពុងព្យាយាមបើកភ្នែក
''អូយ...!!''Jungkookស្រែកក្រោយពេលដែលនាងតូចឱបគេចំកន្លែងរបួស
''អូនសុំទោស!!មកពីអូនរំភើបពេក!!''Jimin