Chapter 24

5.1K 150 6
                                    

CHAPTER 24

NAPABALIKWAS si JAZZY sa hinihigaan niya nang bumaligtad ang sikmura niya. Sapo na sapo niya ang ulo niya dahil sa umiikot ito na hindi niya maintindihan. She almost done vomiting when someone patted her back and caress it, gently. Mas lalo siyang napasuka nang maamoy ang pabango nito.

God. Ayaw ko sa amoy na iyon.

“Are you okay, Jazz ?”

Napatigil siya at hindi niya alam kung sasabihin niya ba ang totoo.

Sasabihin niya naman eh kaso nawala sa isip niya. Sasabihin mo o natatakot ka naman?

“I'm okay” Napa-buntong hininga siya sa sarili niya.

“May tinatago kaba sa akin, baby ?”

Jazzy look at Arreith, his eyes plead. Naghihintay ito sa sasabihin niya l. Hindi niya mabuka ang bibig niya!

“A-ano kasi . Umiikot ang paningin ko, baby”

“Tell me, Jazz”

“Let me rest first?”

Arreith heave a deep sigh. 

“My temper is not long, Baby” Pumikit si Arreith tila may alam na ito pero gusto nito manigurado.

Napakagat niya ang labi niya at yumuko dito. Hindi naman niya intension na ilihim ito sa kaniya pero nakalimutan niya lang dahil sa pag-alala kay Zhea at Onin.

“Arreith, mamaya na tayo mag usap, please.”

Hindi talaga maganda ang pakiramdam niya ngayon..

“Bakit hindi ngayon? Pinipigilan ko ang sarili ko na hindi magalit sayo pero ngayon nasasaktan ako sa katotohanan na wala ka parin tiwala sa akin. Araw-araw nakikita ko iyon. Nakaka-sakit kana, Jazz. Hindi moba maisip na masaya ako at naghihintay ?” Napahilamos ito nang mukha niya.

“Nilihim mo ito sa akin? Why, Jazz? Wala ba akong karapatan na malaman iyan huh ?” Arreith grip his jaw as she stares at him.

“Or your planning to run away again huh ?”

Mabilis na umiling ito.

“No. H-hindi-”

“Mag-usap nalang tayo kapag handa kana sabihin iyan.”

Napasandal ito sa pader at sapo ang dibdib niya dahil sa pagtalikod ni Arreith sa kaniya. Maybe he's tired in her lies and insecurities? Paano kung pagod na iyon? Dahil sa what if niya baka mapagod iyon.

Nasasaktan siya kanina at mas lalo siyang nasasaktan kapag naramdaman ni Arreith ang pagod dahil sa kaniya.

Kasalanan ko naman, kasalanan ko kung bakit umalis ito. 

Hinagod niya nang mahina ang tiyan niya. Umiiyak na nakangiti siya. Ano kaya ang mukha mo?

It's either mini-me or mini-arreith?

Dalawang oras na siyang umiiyak sa bath tub habang iniisip ang nangyari kanina. Hindi niya maiwasan, sinasaktan niya ang sarili niya dahil sa what if na bumubuo sa isip niya.

Nakakainis talaga ang sarili ko . Minsan hindi kona alam bakit ganito ang insecurities sa sarili ko.

Sinuntok niya ng mahina ang dibdib niya at pinahiran ang luha nasa pisnge niya. Hindi dapat ito makita nang kambal.

Huminga siya nang malalim at pinuntahan ang dalawa. Lalapitan na niya sana ang anak niya ng mabilis na umiling ito at lumayo ito sa kaniya, wala sa sarili na tumalikod si Onin sa kaniya na para bang wala lang siya dito, na para bang hindi siya ang ina nito. Napatanga siya at hindi niya inaasahan ang ginawa ni Onin. Her heart thightened as a thought Onin would never go back again like they used to be. Masakit na lumalayo ang anak mo sa iyo at wala man lang siya magawa na tama.

AlphabetusSeries 1: Taste Of One NightWhere stories live. Discover now