icarus falls • zayn

i'm trying fuckin' scream

"artık hoşuma gitmiyor, yalnız bırak beni. bunu anlamanın neresi zor?" gözyaşlarım sinirle yanağımdan akarken elimdeki anahtarı yavaşça komidinin üstüne bıraktım.

"daha neler." dalgayla fısıldayıp iki elini açarken bana gülümsüyordu. benim konuşmak istediğim bir şeyi tartıştığımızda her zaman böyle aptalca davranıyordu.

"hiç değişmiyorsun." dedim bıkkınlıkla kafamı eğerken. "çok sıkıldım zayn."

"böyle konuşmaya devam mı edeceksin, yoksa gelip lanet sarılmama karşılık mı vereceksin?" yüzümü yüzünü görecek şekilde kaldırdığımda gülüşü yüzünden silinmişti.

hareket etmediğimi görüp pes etmeyerek bir nefes aldı ve sanki dün hiç iğrenç bir diyalog yaşamamışız gibi davranmaya devam etti. ağzının ortasına büyük bir yumruk hak ediyordu.

"gelsene şuraya." kalbimin atış hızı gittikçe karıştığında daha fazla konuşmak istemiyordum. ne de olsa beni anlamayacaktı.

"istemiyorum." ara ara dökülen yaşlarım yanaklarımı üşüttüğünde elimle sildim. tekrar ona baktığımda açtığı ellerini indirmiş bana doğru geliyordu. bakışları on saniye öncesine nazaran tamamiyle değişmiş keskin bakıyordu.

"ne diyorsun sen amına koyayım?"

"benimle küfürlü konuşma." kaşlarımı çatıp yüzüne daha çok odaklandım. ayak uçlarımın dibinde bitmiş öldürecek gibi bakıyordu.

"sana daha dün artık yapamam dedim. neden evime gelip her şeyi zorlaştırıyorsun?"

"ne bu eşek şakası mı?" gözlerimi devirip bunun uğruna daha fazla ağlayacak güç bulamadım kendimde. anlamıyordu beni. tek sorunda buydu zaten. beni dinlemiyor ve asla anlamıyordu.

"çık evimden." bir geri adım atıp arkamdaki kapıyı açtım. "git buradan." sonuna kadar açtığım kapıyı hayretle izliyordu.

onu daha fazla görüp kararımdan vazgeçmek istemiyordum. zaten bu hislere kapıldığım günden beri bok gibi hissediyordum. hiçbir şekilde aklım iyileşmemiş aksine daha da çöküntüye sürükleniyordu.

verdiğim karar en doğrusuydu. ayrılmalıydık çünkü bu ilişki bizi mahvediyordu ve etmeye devam edecekti.

komidinin üstüne az önce bıraktığım anahtarı kapıp sinirle duvara astığım tabloya fırlattı. kapının arkasına aniden çekilip şokla ağzımı kapadım.

beni korkmuş görünce elini saçına geçirdi. ilk önce bacak eklemlerine tutunup daha sonra eğildi. bir süre boyunca ben elim ağzımda beklerken o da eğik durmaya devam ediyordu. gözümü kırptığım gibi düşen yaşla elimi ağzımdan çekip tekrar yanağımı sildim.

"kapıyı kapat, içeri gel. konuşalım." yağdırdığı emir cümleleri sonrası şeklini bozmuş odaya geçmişti.

yerimde sinirden dudaklarımı ısırırken bu işin nasıl sona ereceğini düşünmek beni kahrediyordu. kapıyı sertçe çarpıp yere attığı anahtarımı aldım ve eski yerine fırlattım. geçtiği oturma odasına girdiğimde deri koltukta oturmuş girdiğim kapıyı izliyordu.

"beni sevmeyi bıraktın yani." gözleri hırsla üzerimde gezerken oturduğu koltuğun karşısındaki büyük sehpaya oturdum. aramızda az mesafe vardı. bunun konuşmamıza büyük ölçüde açıklık katacağına inandığım için yapmıştım. her kelimemi iyice anlasın ve niyetimin gerçek olduğunu görsün diye.

"bırakmalıyız." elini elime kenetlediğinde kalbim hiç olmadığı kadar ağrımıştı. böyle yaparsa diye korkuyordum, böyle yaparsa ikimizde iyileşmeyecektik.

dayanamayıp gözlerine baktığımda gözlerinin dolduğunu farkettim. gözleri dolmuş ve hemen göz altları kızarmıştı. bunu görmemle gözlerimi kapadım ve ağlamamak için kendimi zor tuttum.

"beni, bana bırakacak kadar kötü değilsin sen." tuttuğu ellerimi kendine çekip dudaklarına yasladı. ellerimi çekmeyip bekledim. son vedaymış gibi hissettiriyordu ve daha fazla sürecekse ruhumun bu dünyayı terkedeceği kesindi.

"seni çok seviyorum, seni çok seviyorum, seni çok seviyorum." kafayı yiyecek gibi hissediyordum. ellerimi hızla çekip ayağa kalktım.

"sus." kolumdan tutup beni tekrar kendine çektiğinde bacaklarına düştüm ve beni ortadan kaybolacakmışım gibi sıkıca kavradı.

"tanrı belamı versin sensiz olmaz, kafayı yerim, geberirim." dudakları saçlarımda geziyordu.

"sikeyim zayn. nasıl boktan hale geldiğimiz gözler önünde. bırak beni mutlu olalım, lütfen." son kelimemi söylerken nefesim yetmemişti ve resmen hıçkırarak söylemiştim.

üstümden onu ittirip bu sefer başka bir şey yapmasın diye iyice ondan uzaklaştım. beni büyük hayal kırıklığıyla izlediğine emindim.

zayn'i burada yalnız bırakıp çekip gitmek istiyordum ama bunu yapamayacak kadar seviyordum onu. kafayı yiyecek gibi hissediyordum, deliye dönmeme ramak kalmış gibi.

ona arkamı dönmüş bir şekilde kendimi toparlamaya çalıştım. işlerin ciddiyetini kavrıyordu çünkü sessizdi. hızla yerinden kalktığını duyunca ona doğru çevirdim suratımı. bana yaklaşmasına izin veremezdim.

"söz veriyorum dikkat edeceğim rae. bundan sonra istediğin her siki yapacağım. bir daha kimseyle kavga etmeyeceğim, başını ağrıtmayacağım. içkiyle sigarayı bile bırakırım amına koyayım. yeter ki şu saçma kelimelerin devamını getirme." bana sarılmak için hamle yaptığında kolundan tutup onu durdurdum. kaşlarını kaldırıp bana artık pes etmem için yalvarıyordu. gözünden bir yaş damladığında umursamadan gözlerime bakıyordu. "ne oluyor amına koyayım sana?" ızdırap içindeki bakışları artık bende güç bırakmazken pes edecek raddeye gelmiştim.

"sana bir daha kavga etmeyeceğim dedim."

"işte tüm sorun burada! bana yalan söyleyip çocuk yerine koyuyorsun. söz vermenin ardından saatler geçmiyor ki yine seni bir tarafların kesik veya morarmış görmek zorunda kalıyorum. senin ten rengini bile çözemiyorum artık! ben.. ben böyle bir erkeğin hayatımda olmasını istemiyorum, zayn."

"bana söylediğin tüm sevgi sözcükleri yalan mıydı?"

"ben seni sevmekten asla vazgeçmedim. ben seni zihnimde bile aldatmadım, aklıma senden başkasına asla yer açmadım. ama sen bu duygularımı çiğnedin, yine kendi bildiğin bataklığa çektin bizi. ben siyah bir hayat yaşamak istemiyorum."

"her şey yalandı, bir kere bile sevmedin beni. kafamı sikeyim ki şimdi anlıyorum."

"anlamıyorsun beni." dedim bıkkınlıkla. "beni hiç anlamıyorsun!" diye koydum çığlığı ortaya.

"sikerler!" arkasını dönüp umursamaz tavırlarıyla uzaklaşmasını izledim. kapıyı tutup açtığında tekrar bağırdı. "ilerde yanıma gelip beni özlediğini söylersen seni geberteceğim."

••