*FLASHBACK*
6 Monthsary namin ngayon ni Patrick may regalo ako sa kanyang Relo na alam kong gusto nya, ^___^
Iniintay ko sya. dadaanan nya daw kasi ako dito bitbit ang regalo ko tinitignan ko ang mga Studyanteng dumadaan sa hallway
After 2 Hours .. 5:30 na Kanina pang 3 ang dismissal bat wala pa sya? kanina pa din ako nandito sa Room halos wala na ngang Studyante dito eh
Baka umuwi na kinuha ko ang Bag ko, bukas ko na lang ibibigay to
Napadaan ako sa Classroom nya bukas ang pinto.
Wala ng tao pero bakit bukas pa?
Pumasok ako para lang magulat sa nakita ko, si Patrick may kahalikan na babaeng bukas ang polo at kita na ang Bra
"P-P-Pa-Patrick?"
Nabitawan ko ang Hawak kong Gift na dapat ibibigay ko sa kanya lumingon sila sakin
"Hi Zoey" Ngumiti sakin yung Girl. di ko mapigilan ang Luha ko tumakbo ako palabas
Ang sakit, Hinintay ko sya tapos makikita ko syang nakikipag halikan lang? sa kakatakbo ko nadapa ako malabo ang paningin ko dahil sa mga luha ko, di ko magawang tumayo bakit ba? wala namang makakakita eh
"Tumayo ka nga dyan, Zoey"
"Bakit P-Patrick?" tanong ko sa kanya
"Wag ka ngang mag drama? wag kang umiyak lalo kang pumapangit eh" Galit na tumayo ako at hinampas pa sya ng bag ko "Aray ano ba?" hinawakan nya ko sa magkabilang balikat ko at niyugyog
"Sorry okay? mabait ka pero ayoko talaga sa mga pangit na gaya mo, pinagpustahan ka lang namin"
"P-pinagpustahan?"
"Yeah, swerte mo nga umabot tayo ng 6 Months haha, well we can be friends if you want?"
*SLAP!*
"FRIENDS? PAGKATAPOS NYO KONG PAGPUSTAHAN? BAKIT AKO PATRICK? INANO KO BA KAYO? AKALA KO IBA KA HA ANO PA BANG INE-EXPECT KO?" Pinunasan ko ang luha ko
"WALA NGA PALANG MAGSESERYOSO SA PANGET NA TO! WELL THANKS NA RIN SA 6 MONTHS NAGING MABAIT KA NAMAN TANGGAPIN MO ANG REGALO KO NAIWAN SA ROOM" Tumalikod na ko pero may nakalimutan pa ko "OW ETO PA PALA"
*PUNCH!*
*END OF FLASHBACK*
Simula nun di na talaga ako nga ayos ng sarili ko naging mas tahimik ako ayoko ng makipag usap lalo na sa mga lalaki, ngayon lang naman ako ulit nakipag usap sa mga lalaki dun sa apat lang
*KNOCK KNOCK*
"Zoey?"
"GO AWAY! IM NOT HERE *Sniff*"
"SINO YUNG SUMAGOT? SI SADAKO? WAG KA NGANG MAG ATTEMPT NA MAGPATAWA DI BAGAY" Sigaw ni Russel -__-
Bumangon ako at binuksan ang pinto nagulat sila
"ANONG KAILANGAN NYO?"
"Dinalhan ka lang namin ng pagkain di ka pa kumakain" Ken
"Ayoko"
"Sabi ko sa inyo akin na lang yan" inagaw ni Russel yung tray na bitbit ni Ken. Isasara ko na ang pinto ng itulak ni Blue yun
"Umiyak ka ba?" tanong nya
"Oo nga mugto mata mo oh" Red
"Hindi" isinara ko ulit yung pinto pero hinarang ni Russel yung kamay nya
"ARAY KOOOOO! ANG KAMAY KO MAPUPUTOL NA ATA AAAAH!"
"Engot. Bat kasi hinarang mo kamay mo?" -__-
"ARGH. SHIT!! ANG SAKIT ARGH" Para syang ewan na nagpalakad lakad sa harap namin habang winawagayway ang kanang kamay nya
"Ays lang yan Dude, malayo sa bituka yan" Blue
"MALAYO SA BITUKA? PAANO KUNG NAPUTOL TO SA PAG SARA NYA? ARAY KOOO" Hinipan hipan nya ang kamay nya.
OA Much? mapuputol agad? tss.
"Tigilan mo nga yan Russel. OA mo" Ken
"Masakit eh, ikaw na Freak ka humanda ka sakin pag namaga to" duro nya sakin
Nagulat naman ako ng magpasukan sila sa kwarto ko at hinila ako ni Ken sinara naman ni Russel yung pinto
O____O WTF?! MAY BALAK BA SILA SAKIN?
"A-Anong gagawin nyo?" kabado kong tanong
"Alam mo na yun, Zoe mamaya na kayo mga Dude ako muna" naglakad palapit sakin si Blue kaya napaatras ako
"SUBUKAN MONG LUMAPIT SASAKTAN KITA"
Binatukan naman ni Ken si Blue "Pagpasensyahan mo na yang si Blue ah? may itatanong lang kami"
"Bakit kailangan nyo pang pumasok dito at isara ang pinto?"
"Wala kaming balak sayo noh may taste naman kami sa mga babae" Russel
"Nagkakilala na ba kayo ni Patrick?" Red
Yumuko ako bakit kailangan pa nilang itanong?
"H-Hindi"
"Pero sabi mo kanina Oo? Dont tell me isa ka sa mga napaiyak nyang Babae?" Blue
"Hindi nga" niyakap ko ang unan ko at sinubsob ang mukha ko dun
"Sinungaling, Umiyak ka nga nung makita mo sya tss kami pa lokohin mo" Russel. tinignan ko sya kinakain na nya yung pagkain ko
"AKIN YAN AH?!" Turo ko
"Ayaw mong kumain diba? akin na lang"
"So totoo nga?" Red
"Wala na kayo dun" tumingin ako sa bintana alam kong nakatingin yung apat sakin
"Dahil ba sa kanya kaya ka naging ganyan? well kausap namin kanina si Auntie kaya iniwan namin kayo kanina ni Blue and we ask her about your past" Ken
"N-Nasa Macau si Auntie ah?"
"Umuwi sya kanina pero ayaw nya sanang ipasabi" Ken
"Sinabi mo na nga eh" Blue
"Zoey, kaibigan mo na kami Okay lang na ikwento mo samin" Red
"Di ko naman kaibiga---Aray Ken bat namamato ka dyan?" Russel
"A-ayoko umalis na kayo"
"Zoey" Blue
"UMALIS NA SABI KAYO" Sigaw ko. Kaibigan? wala akong KAIBIGAN
PATRICK------------->
LIKE MY PAGE: https://www.facebook.com/OfficialLadyripperPage
ADD ME: LADYRIPPER WP
YOU ARE READING
Meet The MONDRAGON BOYS
Teen FictionSTORY NG ISANG WEIRD AT NAKAKATAKOT NA BABAE NA LAGING NAPAG KAKAMALANG MULTO KASAMA ANG APAT NA GWAPO PERO MAY PAG KA CHILDISH NA MGA LALAKI... MAKAKATAGAL KAYA SYA SA PAGTIRA SA MANSIYON KUNG ANG GUSTO NYANG TAHIMIK NA BUHAY MAGULO DAHIL SA APAT N...
Chapter 10: Her Past
Start from the beginning
