"ဟဲ့ ထက္ဘုန္းညီ။ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ေနာက္က်ေနတာလဲ။ေျဖဖို႔အခ်ိန္ေတာင္သိပ္မလိုေတာ့ဘူး။သြား သြား ျမန္ျမန္အထဲဝင္"
သူဆရာမကိုေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ၿပီးေနာက္ အခန္းထဲကိုဝင္လာခဲ့သည္။ထိုင္ရန္ေနရာအလြတ္ကို ၾကည့္မိေတာ့ အေရွ႕ဆံုးခံုမွာပဲလြတ္ေတာ့သည္။သူ႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္းထက္ႏွင့္ေစာျမတ္တို႔ကေတာ့ ေနာက္ဆံုးတန္းမွာထိုင္ရင္း သူ႔ကိုလၽွာထုတ္ေျပာင္ျပေနသည္။ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ။အေရွ႕ဆံုးမွာထိုင္ရမွာကို မုန္းတဲ့ထက္ဘုန္းကေတာ့ ေရြးစရာမရွိေတာ့တာမို႔လို႔ လြတ္ေသာေနရာတြင္သာထိုင္လိုက္ရသည္။ဟူး......ဒီေန႔ထက္ဘုန္းညီကံမေကာင္းပါလား။
Testေျဖရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဆရာမကသူတို႔အသီးသီးကိုစာရြက္ေဝေပးၿပီးေနာက္ အေရွ႕ဆံုးမွာမတ္တပ္ရပ္ကာၾကည့္ေနသည္။ထက္ဘုန္းေခါင္းတစ္ခ်က္ကုပ္ကာ ေမးခြန္းစာရြက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာကနည္းနည္းလန္းသြားသည္။သူတို႔တကၠသိုလ္ကက်က္ၿပီးေျဖတာထက္ စာသင္ေနခ်ိန္မွာဘယ္ေလာက္အာရံုစိုက္ႏိုင္လဲ၊ကိုယ့္ဦးေႏွာက္နဲ႔ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ေတြးေခၚႏိုင္လဲဆုိတာကို အဓိကလိုခ်င္ေသာေၾကာင့္ ေမးခြန္းေတြကသူတို႔ကိုသင္ထားတာႏွင့္ေတာ့ နည္းနည္းကြဲထြက္ေနသည္။
စာသင္ခ်ိန္ကိုေသခ်ာနားေထာင္ၿပီး က်က္ရတာထက္ေတြးရတာကို ပိုအေလးသာတဲ့ ထက္ဘုန္းညီကေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္သာ ႀကိတ္၍ေက်းဇူးတင္ေနလိုက္သည္။ခုနကစကားကိုျပန္ပယ္လိုက္ၿပီ။ဒီေန႔ကေတာ့ ထက္ဘုန္းညီတို႔ကံတက္တဲ့ေန႔ပဲ။
ထက္ဘုန္းကလက္ေရးျမန္တဲ့သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူမ်ားေတြထက္ပို၍အရင္ၿပီးသြားသည္။သူတစ္ေခါက္၊ႏွစ္ေခါက္ေလာက္ျပန္စစ္လိုက္ၿပီးေနာက္ စာရြက္ကိုဘာမွမေရးထားသည့္ဘက္သို႔လွန္လိုက္သည္။နာရီၾကည့္ေတာ့ အခ်ိန္ျပည့္ဖို႔(၁၅)မိနစ္ေလာက္ေတာင္လိုေသးသည္။သူတို႔ကအခ်ိန္ျပည့္မွ အခန္းျပင္ထြက္လို႔ရေသာေၾကာင့္ ထက္ဘုန္းညီစားပြဲေပၚလက္ေထာက္ကာ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲႏွင့္ထိုင္ေနသည္။
သူရုတ္တရက္ေဘးဘက္ကို အၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့ စာေျဖေနေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ကာ မ်က္လံုးမ်ားကိုေမွးစင္းလိုက္သည္။သူဒီေကာင္ေလးကိုအခန္းထဲမွာမေတြ႕ဖူးပါဘူး။တျခားအခန္းကမ်ားမွားလာတာလား။မျဖစ္ႏိုင္တာ။ဆရာမကအခန္းထဲမဝင္ခင္ လူအရင္စစ္ၿပီးမွ ဝင္ခြင့္ေပးတာကို။သူထိုေက်ာင္းသား၏ေက်ာင္းသားကဒ္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
My Nerdy Boy
RomanceYou're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021
Chapter-2
Start from the beginning
