"ေဩာ္ ေအး ေကာင္းသားပဲ ဆင္ေျခေပးခ်က္ႀကီးကေတာ့"

ဘုန္းျပည့္နဲ႔ထက္ဘုန္းစကားမ်ားေနတာကိုၾကည့္ၿပီး ေဘးကအလကၤာနဲ႔လျပည့္က နားေတြၿငီးလာသည္။အစကတည္းကclubထဲမွာဒီေလာက္ဆူညံေနပါတယ္ဆိုမွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ငွက္ဆိုးထိုးသံေၾကာင့္ အလကၤာတို႔ႏွစ္ေယာက္ မခံစားႏိုင္ေတာ့ပါ။

"ဘုန္းျပည့္ ေတာ္ေတာ့။ငါနားၿငီးလာၿပီ။မင္းဆက္စကားမ်ားေနမယ္ဆို ငါမင္းကိုတစ္ပတ္ေလာက္စကားမေျပာဘဲေနမွာေနာ္"

လျပည့္ကနည္းနည္းၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ေတာ့မွပဲ ဘုန္းျပည့္ကစကားႏိုင္လုတာကိုရပ္လိုက္ကာ ထက္ဘုန္းအားမ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ရင္း လျပည့္နားကိုသြားခၽြဲေတာ့သည္။လျပည့္ရဲ႕စကားတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ကို ၿငိမ္က်သြားေသာ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ထက္ဘုန္းႏွင့္အလကၤာက ဟားတိုက္ရီေနတာကိုရန္ေတြ႕ခ်င္ေသာ္လည္း လျပည့္တစ္ပတ္ေလာက္ စိတ္ေကာက္တာကိုမခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ သူ႔မွာပါးစပ္ပိတ္ေနရသည္။

"ေဟ့ေရာင္ သဇင္ေရာမပါဘူးလား"

"အင္း ညဘက္မို႔လို႔သူ႔အိမ္ကစိတ္မခ်လို႔မလႊတ္တာတဲ့"

"ေဩာ္ ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ"

သူတို႔စကားေျပာလိုက္၊ေသာက္လိုက္လုပ္ေနတုန္း အလကၤာ့ဆီမွ ဖုန္းသံျမည္လာသည္။ဘယ္သူလဲလို႔သူ႔ဖုန္းကိုထုတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏႈိင္းျဖစ္ေနသည္။

"ဟယ္လို ႏႈိင္း......ဟယ္လို"

Clubထဲမွာကအရမ္းဆူညံေနေသာေၾကာင့္ သူထိုင္ေနရာမွထကာ toiletဘက္သို႔ခဏထြက္သြားသည္။

"ဟယ္လို ႏႈိင္း"

"ကိုကိုအခုဘယ္မွာလဲ"

"အာ အခုဘုန္းျပည့္တို႔နဲ႔clubေရာက္ေနတယ္ ႏႈိင္းရဲ႕"

"ဟင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုက်ဘာလို႔မေခၚတာလဲ"

"ႏႈိင္းကလိုက္ခ်င္လို႔လား။မလိုက္ရပါဘူးေနာ္။ေသာက္တတ္တာလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔"

"ဒီတိုင္းစကားအျဖစ္ေျပာၾကည့္တာပါ ကၽြန္ေတာ္က"

"ႏႈိင္းဖုန္းဆက္တဲ့အေၾကာင္းေလးေျပာပါဦး"

My Nerdy BoyWhere stories live. Discover now