"ချီး ...မင်းဘာလုပ်တာလဲ"
နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ပေါ်တွင်ခရီးဆောင်အိတ်ထဲသို့အ၀တ်ဗီရိုထဲမှအ၀တ်များကိုသိပ်ကာထည့်နေတဲ့ကောင်လေးကိုအနောက်ကေနတစ်ယောက်ယောက်ကလှမ်းဖက်လိုက်လေသည်။
ဘယ်သူရဲ့အထိအတွေ့ဆိုတာသူကောင်းကောင်းသိလေတော့ခါတိုင်းလိုဘဲဆဲဆိုမိလိုက်သည်။
"ဘယ်သွားမလို့လဲ"
Gunရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုOffကချုပ်ကာကိုင်ပြီးမျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်လျက်မေးလေတော့အတင်းရုန်းကန်ကာသူ့ကိုလွှတ်အောင်ကြိုးစားနေတော့သည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ ...ငါမေးတာအရင်ဖြေလေ"
"လွှတ်ငါ့ကို"
"မလွှတ်ဘူး မင်းဘယ်သွားမှာလဲ ငါမေးတာအရင်ဖြေဦး Gun"
လွှတ်ဖို့တောင်းဆိုမှOffကGunရဲ့လက်များကိုယခင်ကထက်ပို၍တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးချုပ်ထားလေတော့သည်။
"ငါ့ကိုလွှတ် OffJumpol"
"မလွှတ်ဘူး...."
ဟုဆိုကာဆွဲထားတဲ့လက်များကိုမလွှတ်ဘဲOffကGunကိုကုတင်ပေါ်သို့တွန်းချလိုက်လေတော့သည်။ကောင်ငယ်လေးပြေးထွက်မှာစိုးလေသဖြင့်တကိုယ်လုံးကိုGunအပေါ်တွင်နေရာယူကာအုပ်မိုးထားလိုက်တော့သည်။Gunရဲ့လက်တို့ကတော့ခေါင်းရင်းမှာတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးချုပ်ကိုင်ခံထားရဆဲ။
"ဒီနေ့စာချုပ်တနှစ်ပြည့်တဲ့နေ့၊ငါမင်းနဲ့မပေါင်းနိုင်တော့ဘူး၊ကွာရှင်းမယ်"
"မင်းကွာရှင်းချင်တိုင်းငါကကွာပေးရမှာလား"
"ငါတို့တနှစ်ဘဲအတူနေမယ်လို့စာချုပ်မှာလက်မှတ်ထိုးထားတယ်လေ"
Gunရဲ့စကားဆုံးတော့OffကGunရဲ့မို့နေတဲ့ပါးနှစ်ဖက်အားတလှည့်စီမနားဘဲအဆက်မပျက်နမ်းနေတော့သည်။ပါးချိုင့်ခွက်ခွက်တို့ခိုနားရာGunရဲ့ပါးမို့မို့တို့မှာOffရဲ့နှုတ်ခမ်းအရာတို့နေရာအပြည့်ခိုနားလျက်။
"အား...ငါ့ကိုလွှတ်၊ငါ့ပါးကိုမနမ်းနဲ့"
"မင်းကငါ့မိန်းမဘဲ၊မနမ်းဘဲငါကဘာလုပ်ရမှာလဲ"
