RIVALS [Completed]

11

"အဲ့ဒါဆိုျပန္ရေတာ့မလား??"

အေနာက္ဘက္ကေနအသံတိုးတိုးေလးထြက္လာတာမို႔ သူ
လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။

"မျပန္ခ်င္ေသးလည္းရတယ္ အာ...မင္းကူညီေပးထားတာ
အတြက္သေဘာတူထားတာက်န္ေသးတာပဲ"

"အဲ့တာေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး ဒီအတိုင္းေျပာတာပါ"

ထပ္ေတြ႔စရာအေၾကာင္းအရင္းမ႐ွိေတာ့မဲ့အတူတူေျပာစရာစကားက်န္ေသးမယ္အထင္နဲ႔စကားစလိုက္ေပမယ့္ သူ့ဆီကမထင္မွတ္ထားတာေတြထြက္လာသည္။

"မဟုတ္တာ...အစတည္းကသေဘာတူထားၿပီးသားပဲဟာ"

"က်မအဲ့အတြက္ဘာမွမေတာင္းဆိုဖို႔ဆံုးျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ"

"ဘာလို႔..."

"အန္တီနဲ႔ေတြ႔တုန္းက ေမေမ႐ွိတုန္းကလိုေႏြးေထြးတဲ့ခံစားမႈ
ေတြျပန္ရလာတာမို႔ဒီအတိုင္းကူညီတယ္ပဲသေဘာထားလိုက္
ပါ ထပ္ၿပီးဘာမွမလိုအပ္ပါဘူး...."

ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္လုပ္ျပတာေၾကာင့္ ထပ္ေျပာစရာစကားမ႐ွိ
ေတာ့ဘူးလို႔မွတ္ယူၿပီး စဥ္းစားထားတာကိုေျပာလိုက္သည္။

"ၿပီးေတာ့ ဒါေလးကိုလည္းျပန္ေပးခ်င္လို႔..."

သူသေဘာက်တဲ့ေငြေရာင္လက္စြပ္ေလးကိုျပန္ေပးလိုက္သည္။အန္တီျပန္တဲ့ေန႔ထဲကေပးဖို႔စဥ္းစားထားတာဆိုေပမယ့္
အဲ့ဒီ့ေန႔ကအေျခအေနမေပးခဲ့ေပ။

ဘာမွမယူဖို႔ဆံုးျဖတ္ထားတာေၾကာင့္ အခုလိုလုပ္လိုက္ရျခင္း
ျဖစ္သည္။ဖ်က္ခနဲျကည့္မိေတာ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးမွာေတာ့
အခုထိဝတ္ထားတုန္း။

ေရစက္ေတြကဒီေလာက္ပဲထင္ပါတယ္။ေတြ႔ၿပီးရင္ျပန္ခြဲရမယ္ဆိုတာႀကိဳသိထားေပမယ့္ အခ်ိန္ပိုင္းေလးေစာသြားရံုပါ။ေကာင္းတဲ့ မိတ္ေဆြအသစ္တစ္ေယာက္ေတာ့ထပ္တိုးလာပါတယ္။

"တကယ္ပဲ ထပ္ၿပီးမပက္သက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ..."

"....."

"ထပ္မခြၽတ္ပါနဲ႔လို႔ေျပာထားတာကိုေတာင္...ဟင္း~"

ဒါေပမဲ့ လက္စြပ္ေလးကိုကိုယ့္လက္ေခ်ာင္းေတြမွာပဲျပန္စြပ္
ေပးလာတယ္။ဘာအဓိပၸါယ္မွန္းမသိလို႔ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့