Zawgyi
လက္တစ္ဖက္ကအခ်ိန္ၾကာၾကာအဖိခံထားရသည္မို႔ က်ဥ္လို႔
လာေတာ့သည္။သို႔ေသာ္ သူ႔ကိုမွီၿပီးႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္
ေနတဲ့နာရယ္ႏိုးသြားမွာစိုးတာေၾကာင့္ နည္းနည္းေလးမွမလႈပ္
မိေပ။
ဟုတ္ပါသည္။ျပန္ဆင္းဆိုၿပီးက်န္တဲ့အားေလးနဲ႔ျပန္တြန္းေနတဲ့သူမက သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚကိုတျဖည္းျဖည္းၿပိဳက်လာၿပီးတဲ့
ေနာက္ အပူအပင္ကင္းကင္းနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
"ကြၽတ္ ကြၽတ္ အိပ္ပါ...အိပ္ပါ "
အင္းအဲအသံထြက္ကာလူးလြန္႔လာတာမို႔ တကြၽတ္ကြၽတ္လုပ္
ၿပီးျပန္ေခ်ာ့သိပ္ေပမယ့္ မ်က္လံုးကိုလက္နဲ႔ပြတ္သပ္လို႔ႏိုးလာ
ပံုရသည္။
"ပူ...တယ္"
"ေအာ္!...ေခြၽးေတြထြက္လာလို႔ုျဖစ္မယ္ နည္းနည္းသက္သာ
သြားၿပီမလား"
"အင္း..."
ကိုယ့္ေပၚမွီအိပ္ေနတာကိုေတာ့သတိထားမိပံုရသည္။ကမန္း
ကတန္းေစာင္ကိုဆြဲဖယ္လို႔ ကိုယ့္ေပၚ့ကိုအပံုလိုက္ပစ္ေပးလို႔
သြားသည္။
"အက်ႌလဲထားလိုက္ေလ...ကိုယ္စြတ္ျပဳတ္သြားျပန္ေႏႊးထားလိုက္မယ္ ၿပီးရင္ထြက္လာခဲ့ေနာ္"
"ဟုတ္....ေက်းဇူး"
သူ႔ကိုယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းသံုးႏႈန္းလာသည္မို႔ ႐ုတ္တရက္ျပံဳးမိ
သြားသည္။
"မဟုတ္တာ...သြားေႏႊးလိုက္ဦးမယ္"
စြတ္ျပဳတ္ပန္းကန္ကိုအနည္းငယ္ေျမႇာက္ျပကာ မီးဖိုခန္းထဲသို႔
ထြက္လာခဲ့သည္။သူလည္းလူတစ္ေယာက္အတြက္မေတာက္
တေခါက္နဲ႔ပထမဆံုးခ်က္ျပဳတ္ေပးဖူးတာပဲ။
.
.
"အဲ့လိုႀကီးၾကည့္ေနရင္ စားလို႔မရေတာ့ဘူးေလ"
ေခါင္းငံု႔စားေတာ့လည္းအတင္းလိုက္ၾကည့္ တစ္ဖက္လႊဲေနလည္းမ်က္လံုးမဆံုဆံုေအာင္လိုက္ၾကည့္ေနတာမို႔မေနတတ္ေတာ့ေပ။
"အာ...မီရမ္း စားလို႔အဆင္ေျပလားသိခ်င္လို႔ပါ"
"ေကာင္းပါတယ္"
"အင္းအင္း"
"ဒီေန႔ အလုပ္မသြားဘူးလား??"
![RIVALS [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/239815352-64-k20484.jpg)