2

253 80 159
                                    

2








Gweynth's POV

Nagising ako ng maaga at ang morning routine ko sa araw-araw ay mag da-dasal at mag pasalamat muna ako sa panginoon, dahil sa panibagong araw na to.

Bumangon na ako na may ngiti saaking labi, dahil maganda ako sa umaga.

Nagluto na rin ako nang umagahan ko at kumain, tapos pagkatapos kong kumain ay napagdesisyunan ko na maligo at magbihis nang uniform.Wednesday ngayon kaya kailangan ko pumasok, dahil marami kaming gagawin.

Naglalakad lang din ako papunta sa school, dil kailangan ko parin mag tipid no matter what.

Medyo napa aga kase ang pag gising, ko kaya naglakad ako.Mamaya pa naman ang bell, and i do usually run pag nag bell. Naglakad lang ako nang naglakad, hanggang sa nakarating na ako sa school.

Pagdating ko dito sa school ay iilan pa lamang ang estudyante.

"Good morning po kuya! "Pag bati ko sa guard dito sa school, i usually greet everyone and pay respet.

"Good morning din! Napa aga ata tayo ngayon ah? "Saad nung guard sa akin.Naging gawain ko na din ang pagbati ko sa kanya, kaya kilala nya ako.

"Syempre naman po, Hahaha!" Saad ko at pumasok na nang, University.

Ang una kong pinuntahan ay principal office, dahil na alala ko na tinawagan ako ni Miss. kaya dito ako dumeretso.Kumatok muna ako bago pumasok sa loob.

Mabuti nandito na agad ang principal namin, o talagang lagi na siyang nandito. Napa ngiti ako dahil dun.

"Good morning po!" Masayang bati ko sa principal namin. Ayun nga ang sabi ko, nagin routine ko na ang pagbati sa araw-araw.

"Oh! Good morning Miss Macaspac, mabuti at nandito kana pala. "Nginitian ko naman ang principal namin at umupo sa upuang malapit.

"Opo napa-aga po kase ako, so we can settle this immidiately. Ano po bang pag-uusapan natin Miss?"Nakangiting saad ko sa Principal, habang komportable ako na naka upo sa upuan.

"Oh! yes that thing, this past few weeks napapansin ko kase sa klase nyo na ikaw na lang ang active. Anong nangyayare sa mga classmate mo?" Akala ko kung ano na, muntik na ako atakihin sa puso.

"Miss Principal, i might dissapoint you but i really don't know what is happening to them. Also i have my own lives to matter, so i don't have any idea.Basta na lang po sila naging ganon." Pag papaliwanag ko.

"Kung ganoon naman pala, mukang kailangan ko kausapin ang mga magulang nila. Nga pala kamusta ka naman iha? Di kaba nahihirapan?" Umiling lang ako at ngumiti.

"Ayos lang naman po ako, di naman po ako nahihirapan. Nagpu-pursige pa nga po ako sa pag aaral, makapag tapos lang po ako. " pag papaliwanag ko naman.

"Oh sya, yun lang naman ang sada ko sayo. Pag nahihirapan ka sabihin mo lang sakin ah? " Saad ng principal namin.

Tumango na lang ako na may ngiti sa aking labi, bago lumabas sa Principals Office nya at dumeretso na ako sa classroom.

Dina ako nag locker room dahil baka kung ano mangyare sa mga gamit ko. Yung iba kaseng studyante dito nag nanakaw!

Pagdating ko sa classroom ay umupo na ako sa upuan ko, may iilan na rin akong kaklase na nandito dahil maaga kase sila kung pumasok.

"Gweyn may assignment kana ba sa math? " Tumango lang ako sa kanya at ipinagpatuloy ko ang pag babasa ng libro.

Alam nyo na yan haha!

"Pakopya naman oh! Nahihirapan kase ako." Saad ng classsmate ko, kaya napa tingin ako sa kanya.

FOREVER LONELY ( Completed )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon