I STILL LOVE YOU

15: I BEG YOU

"Alam ko this is too much pero Bobbie kung ito ang gusto mo ang magpaka baba ako ito na nasa harapan mo nag mamakaawa na sana-sana ipakita mo na siya sa akin....ikakamatay ko Bobbie pag hindi ko siya nakasama kahit sandali"
nag mamakaawa kong sabi sa harapan niya

Ito na ata ang pinaka mabigat na ginawa ko para lang makita ang anak ko pero hindi ko ito pinag sisihan lalo na ang kapalit ay ang makita si Saxia.

"Rehina tumayo ka nga"
Kinabig naman ako ni Oscar para tumayo pero nanatili ako hanggat hindi naimik si Bobbie

"Ayaw ko...Bobbie Im begging you ina sa ina...babae sa babae alam ko na naiintindihan mo ako at minsan ka na din nawalan kaya sana naman pagbigyan mo na ako....matagal mong nakasama si Saxia pero ako....ilang buwan ko lang siyang nahagkan ng ilayo mo siya"
I said while tears are running down on my cheeks.

Namumuo ng hikbi ang buong shop at halos dumadami ang tao sa loob pero nanatili akong nakaluhod kahit na mag mukha akong desperada.

"You really think na dahil sa lumuhod at nagpakababa ka ibabalik ko siya sayo at hahayaan ko na kunin mo ang anak ko."
Nang gagalaiti niyang sabi mas napalakas ang iyak ko ng umimik siya

Ganun ba kahirap ibalik ang anak ko ganun ba kadali na saktan ako

"Bobbie that's enough"
Its Carlos who pulled her

"Shut up Carlos you know nothing....bakit Rehina masakit ba mawalan ng anak? Hindi ba nakakamatay ganyan yung naranasan ko ng mawala ang sarili kong anak ng dahil sa pagbabantay ko sayo nakalimutan ko ang sarili kong anak"
Nakunot ang noo ko sa sinabi niya dahil kahit kailan hindi ko sinabi sa kaniya na bantayan niya ako at unahin ako kesa sa kaniyang anak

Noon akala ko okay ang lahat na kusa niyang pinapakita yun pero hindi pala nagkamali ako

"H-indi ko kahit kailan hiningi sayo na unahin mo ako Bobbie lahat ng pinapakita mo noon akala ko totoo akala ko walang pag sisisi.....Bobbie nawala siya hindi dahil sa akin o dahil sayo nawala siya dahil yun ang nakatadhana"
Sigaw ko pabalik sa kaniya

Sumasakit na ang aking mga tuhod at hindi ko na rin ito maigalaw ng ayos pero ayoko na tumayo nalang at walang magawa

"I hate you Rehina....sa lahat bakit ang anak ko pa kaya tama lang na hindi mo siya makita dahil kahit kailan Rehina si Saxia ay hinding hindi mo makukuha sa akin ako na ang ina niya at hindi ikaw"
She yelled while her index finger pointing on me

Akmang mag sasalita ako ng matigilan kaming lahat...at marinig ang isang boses sa aking likuran

"Mama"
Marahan kong inilingon ang ulo ko at bumungad sa akin si....

"Ange"
I mouthed

Laking gulat naman niya ng makita akong nakaluhod sa harapan ni Bobbie pero napalitan yun ng galit...

Hindi pwedeng....

Siya si Saxia ko?

Pero ang pangalan niya ay...

Saxia Angela!

Bakit hindi ko naisip yun?!

Halong lakad at takbo ang ginawa niya palapit sa akin.

"Tita Rehina okay ka lang?"
nag aalala ang boses niyang sabi ng alalayan niya akong tumayo

Halos hindi ko maituwid ang aking legs dahil sa tagal kong nakaluhod kanina.

Napatitigan ko nalang siya...hinaplos ang pisngi siya ba ang anak ko?

Naiiyak kong hinapit siya para yakapin

"Rehina stop lumayo ka sa anak ko"
Sigaw ni Bobbie at hinila ako palayo sa dalaga na muntik ko ng ikatumba hindi ko pa alam kung siya nga ang anak ko.