11: SAXIA'S IDENTITY

Start from the beginning
                                    

Sana nasa tabi ko lang siya ngayon at kasama ko sa pag tupad ng kaniyang mga pangarap.

By next month was her 25th birthday.

Bobbie's POV

Mabuti nalang pag kalabas ko ng resto ay may tumigil na taxi sa harap ko. Kaagad akong sumakay para naman kung habulin niya ako ay hindi niya kaagad makita

"hindi ito pwede"

Nakatingin ako sa labas ng sasakyan tanaw ang langit. Bakit kung kelan maayos na kami ni Saxia saka sila manggugulo.

Ayokong mawalay si Saxia sa akin dahil noon pa man hindi pa siya nakaka pag salita ako yung nandoon e ako ang ina niya.

Siguro nga ay hindi ako ang nagluwal sa kaniya but God knows how I worked for her.

Lahat binigay ko I support her all the way para matupad lahat ng pangarap niya na dapat si Rehina ang nakaalalay sa kaniya

Natigil ako sa isang simbahan na madalas nming pag simbahan ni Rehina noon nung mga bata pa kami.

"So nostalgic here,I missed my bestfriend"
I whispered while walking down the isle

I look up at him begging to help me to tell me what is right to do.

Alam ko po na mali ang angkinin ko ang isang tao na hindi ko pag mamay ari pero paano kung napamahal na ako dito ng sobra sobra and buong buhay ko sa kaniya ko lang binigay.

I can't afford to lose another one. Hindi ko na ata kakayanin na mawala pa ang kaisa isang anak na akala ko ay akin na habang buhay.

"Help me God,I may not be a perfect daughter,friend,boss nor wife but God I know that you know how I care and loving mother I am to my daughter Saxia. She is my world."

Mahinahon akong nagsusumamo sa panginoon till someone sit beside me.

"you don't need to beg para maging sayo ang hindi dapat. God teach us how to be a good one so you think he will let you own what really not yours. Feeling ko magiging unfair siya kung pagbibigyan ka niya"
He said while staring at the altar

Carlos Velasquez he is Saxia's uncle.

"Why you're here,para ba sabihin na ibalik ko si Saxia kay Rehina and Oscar?"
May inis kong sabi habang tinutuyo ang luha ko

Alam ko naman na kahit noon ay gustong gusto niya makuha si Saxia para ibalik kay Rehina and Oscar ng malaman niyang anak yun ni Oscar kay Rehina that's why I do everything para mailayo si Saxia.

Ayokong magulo ang buhay niya ng dahil lang sa pagbabalik nila Rehina. She's too young back then ng malaman ni Carlos ang tungkol dito and alam ko na balak niyang kunin si Saxia noon kaya lumipat kami ng tirahan and may time na kailangan kong mag trabaho sa malayo kaya tulong na din yun para mailayo siya.

"No"
I said while staring at me

Im not stupid to think na wala siyang gagawin since then ng kami pa gusto niyang ibalik ko si Saxia

He's not worth to trust

"stop Carlos I know what you are thinking ever since hindi mo tanggap si Saxia ng kunin ko ito kay Rehina kaya nga iniwan mo ako hindi ba you left...."

"That' not the reason Bob"
He cut my words

"what do you mean"
I asked

Napatitig ako sa kaniya na may lungkot sa mga mata. A deep deep thoughts from his eyes

Parang sa ilang taon na magkasana kami ngayon ko lang nakita ang ganitong siya.

"I left because I need to work for us. I left you for you to know and to realize na mali ang ginagawa mo but things aren't that good hindi umayon sa akin ang panahon Bobbie. Akala ko noon maiisip mo na kailangan mo ako pag umalis ako pero hindi mas pinili mo si Saxia pero hindi yun sa nagselos ako I felt bad about myself dahil nakita kong sobrang importante sayo nung bata na you can live without me basta nandiyan si Saxia."
Tears are started to form on his eyes

I STILL LOVE YOU Where stories live. Discover now