1.5~İlk Tanışma~

Start from the beginning
                                    

~~~~~~~~~~~~~

Elimi patlamış dudağıma koydum. Şerefsizlerden birinin vuruşu dudağıma isabet etmişti.

"Salaklar. Artık dersinizi almışsınızdır herhalde."

Arkamı dönüp çocuğa ilerledim ve önünde çöktüm. Benden birkaç yaş küçüğe benziyordu.

"Hadi gel, seni iyileştirelim."

Çocuğun elini tutup onu ayağa kaldırdım ve kolunu omzuma atıp ona destek oldum. Beraber önce okula daha sonra revire gittik.

Çocuğu hasta yatağına oturtup revirdeki dolapları karıştırdım. Eskiden buraya sık sık geldiğimden ne yapmam gerektiğini öğrenmiştim.

"Bunca yıl dayak yemenin tek iyi yönü dövüşmeyi öğrenmem oldu sanırım."

Kendi kendime konuşup dolaptan batikon, yara bandı ve pamuk alıp geri çocuğun yanına döndüm. Çocuğun yanına oturup kollarından tutarak bedenini kendime çevirdim.

Çocuk gözlerini ayırmadan bana bakarken yanda duran pamuğa biraz batikon döktüm ve çocuğun kaşına dokundurdum. Çocuk acıyla gözünü kısmıştı ama hiçbirşey söylememişti. Dilsizdi herhalde.

Dikkatle çocuğun yaralarına batikon sürdükten sonra üzerine yara bandı yapıştırdım.

"Yaraları sürekli temizlemelisin. Birde yüzünde morluklar da var. Morluklara buz tutarsan kısa zamanda geçer."

Gülümseyip gözlerimi çocuğa çevirdim.

"Ben artık gitsem iyi olur."

Ayağa kalktığımda bileğimi tutan elle duraksadım. Şaşkınca çocuğa baktığımda çocuk yutkundu. Bu gözümde sevimli gözükmesine neden olmuştu.

"Senin de dudağın yaralanmış."

Çocuk yanda duran pamuğa biraz batikon döktü ve ayağa kalkıp bana yaklaştı. Aramızdaki boy farkı yüzünden parmak uçlarında yükseldiğinde gülümsedim.

Dikkatle çocuğu izlerken çocuk pamuğu yavaşça dudağıma bastırdı. Gözlerim acıyla kısıldığında çocuk pamuğu dudağımdan çekip endişeyle bana baktı.

"Acıyor mu?"

Kafamı iki yana salladım. Biraz sızı vardı ama bunlar alıştığım şeylerdi. Artık canımı pek yakmıyorlardı.

Çocuk pamuğu tekrar dudağıma bastırdığında bu sefer hiçbir tepki vermeden çocuğu izledim.

Bu sırada zilin çalmasıyla gözlerimi çocuktan çektim. Çocuk pamuğu dudağımdan çektiğinde gülümseyip çocuktan uzaklaştım.

"Teşekkürler."

Arkamı döndüğümde çocuğun konuşması beni durdurmuştu.

"Benim adım Jimin. Senin adın ne?"

Bedenimi çocuğa çevirdim ve elimle 2 '✌' işareti yapıp kare şekilde gülümsedim.

"Taehyung. Tanıştığıma sevindim Jimin."

Tekrar arkamı döndüm ve revirden çıktım. Şimdi tekrar havalı halime dönmüştüm.

Sırıtarak öğretmenler odasına giderken koridorda gördüğüm kişiyle sırıtmam daha da büyümüştü.

"Bayan Mi Na."

Eski Korece öğretmenimiz dönüp bana baktığında yavaş adımlarla yanına ilerledim.

Teacher ➳ VminWhere stories live. Discover now