Yıldız Mahallesi

18.bölüm

(Multimedya -
Onur Can Özcan - Yalnızlığın Ezgisi)

Sen gel geceleri bi' de bana sor.
Özlemek inan,yaşamaktan daha zor.
Yolculuklar toplandılar,
Hatıralar zoruma gidiyor...

🌙💜🌙💜🌙💜🌙💜🌙💜

Herkese merhaba,canlarım!Nasılsınız,ne yapıyorsunuz?Uzun zamandan sonra yine ve yine sınır dolmadan görüştük jsjsjsj Şaka yapıyorum,okurkuşlarım sorun değil.Fakat ben hala okunma sayısının çok olup,oy sayısının az olduğunu anlamış değilim.Lütfen,eğer bölümü beğendiyseniz,oy vermeyi unutmayınız,bir tanelerim💜

Canlarım,ciğerlerim.Derslerimin başlaması yüzünden çok aktif olamıyorum sosyal medyada.Aynı şekilde de inanın kitap yazmaya bile pek vaktim olmuyor.Bu yazdığım bölüm ise arada bir 5 dakika vakit bulduğum zamanlarda,bir de saat dörte beşe kadar uyanık kalarak sizler için yazdığım bir bölüm.Bu yüzden diğer bölüm biraz gecikebilir okurkuşlarım.Sizler zaten hep anlayışlı oldunuz ama,yine de okulum olduğu için sizlerden anlayışınızı bekliyorum💜

Çok fazla uzatmadan bölüme geçelim,istiyorsanız.Beğenmeniz dileğiyle,okurcanlarım.Oy ve yorumlarınız benim için çok önemli,bu yüzden her zamanki gibi hepsini bekliyorum.

Bu arada,bu bölümü canım okurkuşlarımdan Zeynep'ime ve Hilal'ime ithaf ediyorum.Bu zamana kadar hep yanımda oldunuz,hep bana destek oldunuz,can içlerim.Yeri geldi ilham perim siz oldunuz,yeri geldi tıkanıp kaldığımda elimden tutup kaldırdınız.Bunun için sizlere çook ama çook teşekkür ederim,bir tanelerim.İyi ki varsınız,iyi ki yanımdasınız💜

Şunu da söyleyip bölümle sizi baş başa bırakıyoum.Bundan sonraki diğer bölümlerde de diğer bir tanecik okurkuşlarıma ithaf gelecek.Sizleri çok sevdiğimi unutmayın❣

❣Keyifli okumalar🐣

🌟🌟🌟
Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık.Sevilmeyi beklerken,beklemeyi sevmişiz...
~Cemal Süreya

...
"Baba!Anne!Uyanın,ben acıktım."

Güneşin perdeden sızıp bize ulaşan rahatsız edici ışıklarıyla kaşlarımı çatmıştım.Kulağımda Belemirin sesi çınlıyordu,fakat gözlerimi henüz ışık yüzünden açamadığım için,başımı yasladığım Demirin göğsüne biraz daha sokulup başımı bu sefer boynuna gömdüm.Sert kolları bu hareketimle hemen belimdeki kollarını sıklaştırmış,beni daha da kendine çekmişti.Daha sonra ise saçlarıma uyandırmaktan korkarmış gibi küçük küçük öpücükler kondurarak hemen geri çekilmişti.

Bir kaç saniye sonra Demirin duyulmayacak derecede kısık olan fısıltısı ona yakın olduğumdan dolayı hemen kulaklarıma dolmuştu.

"Babasının bir tanecik prensesi uyanmış mı?Şimdi,biz sessiz olalım ki,anne uyanmasın olur mu,kızım?"

Zihnim artık tamamen açılmıştı,fakat şu baba-kızı sadece sessizce dinlemek o kadar eğlenceliydi ki,bu yüzden bu anı bölmemiştim.Bir kaç saniye sonra miniğimin kısık halde çıkan kıkırtısı kulaklarıma ilişmişti.

"Tamam,babacığım.Annem uyanmasın,ama ben açım ki..."

Duyduklarımla gülerken Demirin boynuna yasladığım başımı omzuna yaslayıp,yatağın üzerinde oturan küçük oburuma baktım.Uyandığımdan dolayı sevinçle bana bakarken hemen üzerime atlamış,bana sarılmıştı.

"Günaydın,benim güzeller güzeli Belemir'im..."

Karnıma sardığı minik kollarına ben de eşlik edip ben de onun narin bedenine kollarımı doladım.Daha sonra geriye çekilirken,Belemir yanağıma sulu sulu öpücük kondurmuş babasıyla benim arama uzanmıştı hemen.