11.BÖLÜM:"MECBURİ AYRILIK"

Start from the beginning
                                    

"Neyi yapamıyorsun?"

Dediğimde gözlerini yerden ayırıp benim göz bebeklerimle buluşturdu...

"Bu söylediklerim çok ağır olacak.Hatta belki günlerce ağlayacaksın.Senin gözlerine bakınca içim kıpır kıpır olmuyor.Artık kalbim seni sevmiyor.Diyeceğim o ki ben yokum artık....."

Demin Muhammed ayrılık konuşmasına mı başlamıştı.Gözlerimin içine baka baka artık seni sevmiyorum demişti.Yok ya kesin ben yanlış duymuşumdur diye düşünüp gözlerimi kapatıp yeniden açtım.

"Muhammed sen kendinde değilsin herhalde..Nasıl seni sevmiyorum diyebiliyorsun?"

"Olanları görmüyor musun?Seni eskisi gibi sevmeyi denedim ama olmuyor.Seninle konuştuğumda sanki tanımadığım bir kızla konuşuyor gibi hissediyorum.Ondan dolayı artık bu ilişkiyi yürütmek istemiyorum!"

Resmen sinirden ağlayacağıma gülüyordum.Muhammede yanına daha da yaklaşıp elimi yüzüme değdirdim.

"Muhammed bu bir şaka değil mi?"

"Kızım ne şakasından bahsediyorsun...seni artık yanımda istemiyorum diyorum bunun neyini anlamıyorsun acaba.."

Harbi harbi muhammed benden ayrılıyordu.Hemde Muhammed ile Harikanın aşkının başladığı yerde beni terk ediyordu.Artık bende sinirli bir şekilde konuşmaya başladım.

"Ben seninle evlenebilmek için intihar ettim .Sen şimdi artık seni sevmiyorum,seni istemiyorum,benim sevdam buraya kadar diyorsun ha..."

"Aynen öyle.Bide intihara ben mi zorladım seni harika?"

Haklıydı o beni zorlamamıştı. Ben kendi isteğimle intihar etmiştim.

"Dünyalar yansa da benim ellerimi tutmaktan bir an bile vazgeçmeyi düşünmem diye erkeklik sözü vermiştin.Muhammed bey erkeklik sözüne ne oldu?"

"Harika ileriye gidiyorsun. Erkekliğime laf edemezsin."

"Ben mi ileriye gidiyorum.Ben seni tam tamına on iki ay boyunca yüreğim ağzımda bekledim.Bir şehit haberi duysam gözlerim hemen dolup sen olma diye Allah'a yalvarırdım.Beni aşkımızın başladığı yerde ellerimi bırakıyorsun ha.Eğer sen bunları bana yapıyorsan benimde senin erkekliğine laf etme hakkım doğuyor."

Bunu dedikten sonra gözyaşlarım yavaşça aşağı doğru süzülmeye başladı.

"Aşkımızda,ilişkimizde,sevdamızda buraya kadar....Artık ben Harika Ateşi tanımıyorum anladın mı?"

Kendimi tutamayıp Muhammed'in yüzüne doğru yaklaştım.Bir an bile tereddüt etmeden yüzüne tükürdüm.

"Senin erkekliğine yazıklar olsun."

"Önümden çekilsen de gitsem."

"Böyle kolay gidemezsin MUHAMMED YENİLMEZ !"

Dediğimde beni itti.Bu hareketi beklemediğim için dengemi kaybedip yere düştüm.Bir an bile arkasında bıraktığı kıza bakmadan çekti ve gitti.Hıçkırarak ağlayarak düştüğüm yerden kalkmaya çalıştım.Çok güzel giden bir ilişkimizi ilk karşılaştığımız yerde bitireceği aklımın ucuna bile gelmezdi.Bu zamana kadar kurduğu o sevgi cümleleri,o verdiği sözlerin hepsi yalan olduğunu gördüm.Meğersem beni başından bile sevmemiş. Sadece hevesini almak için bu zamana kadar benimlemiş. Peki neden bu kadar canımı çok yakmak istemişti.Ben onu sevmekten başka ne yapmıştım ki....

............................................

Yağız:

Sabahın sekizinden beri bitmek bilmeyen işlerle uğraştığım için bunaldım. Harikayı arayıp ona sataştığım zaman can sıkıntım geçer.Harikanın numarasını çevirdikten sonra arama tuşuna bastım.Tam arama kapanacağı sırada açtı.

"Alo harika"

"Yağız ben çok kötüyüm.Bugün konuşmayıp ben telefonu kapatayım.Kendimi iyi hissetiğimde seni ararım."

Bunu derken sesi titreyerek geliyordu.Yanılmıyorsam şuan harika ağlıyor.

"Harika sen ağlıyor musun?"

"Evet"

Bunu dediğinde şaşırmıştım.Çünkü normalde harika bir şey yaptığında bana ben yapmadım derdi.Evet dediğine göre kesin durumu hiç iç açıcı değildi.

"Şimdi neredeysen bulunduğun yerin konumu yolla."

"Tamam"

Harikanın konumu atmasını bekliyordum.Konumu attığında bir dakika bile durmadan oraya gitmeye başladım.Yanına ulaştığımda harikayı hıçkırarak ağlıyor buldum.Bu kızı kim böyle üzmeyi başarmıştı.

...........................................................

Harika:

Ağlarken yanıma yağız geldi.Benim ağlamamı durdurmaya çalışıyordu.Ama bir türlü sakinleştirmeyi başaramıyordu.Lafları dinlemediğimi anlayınca yüzümü kendine doğru çekti.Parmağıyla gözlerimden tane tane inen gözyaşlarımı silmeye çalıştı.Elini yüzümden çektim.

"Yağız beni evime bırakır mısın?"

"Sen nasıl istersen..."

Beni kırmayıp evime bıraktı.Arabadayken kendini üzme,kimse için ağlamaya değmez gibi bir ton laf etti.eve girdikten sonra kimseye görünmeden kendi odama girdim.evdekilerin yüzünü görmek istemediğim için kapıyı kilitledim.

............................................

SENİ ÖLÜMÜNE SEVİYORUM DEDİN VE BENİ ÖLÜME TERK ETTİN 😔

MEDCEZİR'DE AŞKWhere stories live. Discover now