gönlümün kanatları olsaydı bir sana uçardı

gönlümün sızısı

Yüreğimi sende bırakmışım ben
Geç oldu bunu anlamak ama olsun
Kalbim sen gittiğin günden beri suskun
Söz dinlemeyen kalbime ne oldu böyle
Sanirim hasret mi özlem mi onu dizginledi
Bilmiyorum bu aralar kayıp yüreğim
Duymuyorum kalp atışlarını hızlı hızlı
Sanki o heycan aşk tutku yok oldu
Öyle aşkım bitti sanma sadece sustu icimdeki çocuk
Özlesem de göremedim sende sesini unuttumda sensin
Ama ne kalbim senden gidebilir nede bıraktığın acı
Hani derler ya zaman ilaçtır sevene degil zaman
Zaman sadece alıştırır yokluğuna ama unutmaya asla
Pes etmeyen bir yanım vardı hep bir şekilde geleceğine
Kırdığım ve kırdığın her bir yara geri kapanır umuduyla
Bekledim sebebsizce kirildim üzüldüm biter sandim
Oysa hiç-bir zaman bitmemiş acı hafiflemiş sadece
Ama olmadık zamanda en çok ihtiyacım olduğunda
bu en çok sana muhtaç misim
Ama biliyorum artık yoksun işte
Sanırım ozaman en çok keşke olsada sadece dinlesem
Ama yorgun bu yürek ve pes ettim ben ey canımdan çok sevdiğim gönül yaram