Bazen çok sevsende insan elinden olmadan kiriliyor zaten en sevdiğin kişiye darılır küsermiş insan bazen bilmeden neye olduğunu gücenip kirilip icimizde affediyoruz ama bu demek olmuyor kirginligimizi kenara koyup yinede çok seviyoruz bazen anlanasakta birbirimizi yine mutluyuz arada kirilsakta yine birbirimizin destegi bir gülümsemesi silip atiyor kirginligi bin parça da etsen yüreğimi bin kere tamir edip sana hissettirmeden yine gelip senin limanı sığınırım ve o an biter tüm kirginliklar kizginliklar yani basindakinin kıymetini bilelim ve sevgiyle gelelim affedip görmezden gelip sadece sevip şefkat gösterim sarılıp unutalım çünkü yorgunum tüm yorgunluğumu sen aliyorsun gel sarilalim
Üzüntümü kederimi sadece sen aliyorsun gönlümün yorgunluğunu sen aliyorsun aski sevgiyi sen öğrettin bana hayal kurmayı öğrettin imkansizi başardık biten umudumu yeniden umut edip gerçekten seven her şeyi yapabildigini sevginin gücünün herşeyin üstesinden geldiğini gösterdin sevginin hiç bitmesini istem
VOUS LISEZ
gönlümün kanatları olsaydı bir sana uçardı
Fiction généralemerhaba arkadaşlar öncelikle hepiniz hosgeldiniz hikayeme benimki hikâye değilde daha çok şiir sizi yazdığım ve arkadaşlarımın desteği sayesinde sizin okumanız icin burda yayinlicam ben içimden kalbimden geldi her bir cümleyi kagidima döktüm umarım...