Escape (Zombi Kıyametinden Kaçış)

Bölüm 2

Kafeteryaya girdiğimizle birlikte ortalıktaki çürümüş insan bedeni kokusu midemizi bulandırdı.belliki burada bir arbede yaşanmış.yerler parçalanmış zombilerle kaplıydı, lakin yiyecek bulma umuduyla etrafı aramaya başladık.

'Ben arka taraftaki depoya bakıcam belki bişiler buluruz. 'Dedi tod deob da yalnız kalmamak için todun peşine takıldı.ben de yürümeye ve zombilere basmadan kafetarya içinde ilerlemeye başladım.bir yandan da burdan çıkmamız gerektiğini düşünüyorum.daha fazla burada kalamayız.yiyeceklerimiz tükeniyor en sonunda açlıktan ölücez.kütüphaneye döndüğümzde bu fikrimi diğerlerine de anlatıcam.umarım kimse karşı çıkmaz.bu düşüncelerle boğuşurken kafeteryaya gürültüyle birileri girdi ve o tarafa doğru döndüğümde üst sınıflardan bir grup olduğunu farkettim.

İçlerinden elinde çekiç olan çocuk bana doğru 'burada ne halt ettiğini sanıyosun burası bizim bölgemiz defol burdan' diye bağırdı.tam o sırada da tod ve deob gülerek çok şanslıyız depoda yiyecek bulduk diye sevinçle yanımıza geldiler.çekiçli çocuk yeniden konuştu'demek bizim yiyeceğimizi çalmaya cesaret edersiniz öyle mii hemen çaldıklarınızı verin yoksa bedeli ödersiniz' dedi bunu derken arkasındaki iri yarı olan çocuk beyzbol sopasıyla eline vurup göz dağı vermeye çalışıyodu.tod ve deob hala olayı anlamaya çalışıp şaşkın şaşkın bakarken araya girdim

'bu yiyeceği biz bulduk alamazsınız' dedim.tod ve deob da bana katılıp yanıma geldiler.bu karşı çıkış karşı tarafı kızdırdı ve bize doğru saldırıya geçtiler.çekiçli çocuk bana doğru çekçini salladı son anda sola kaçıp ensesinden beyzbol soyasıyla vurdum.biraz sendelese de daha kızgın ve seri bir şekilde çekicini sallamaya başladı.çekiçten kaçmaya çalışırken diğerlerini de kontrol etmeye çalıştım.tod birini indirmişti bile diğeri de fena pataklıyodu.deob da bir kızın sopa darbelerinde kaçmaya çalışıyodu.çekiçli çocuk üzerime hızla atlamaya çalışırken ayağı bir zombinin kopmuş koluna takıldı ve önüme doğru sendeledi.fırsat bu fırsat kafasına beyzbol sopamla sert bir şekilde vurdum ve oracıkta öldü.diğerleri de bunu farketmiş olacak ki durup benim olduğum tarafa baktılar.tod ve deob da anlık bir dalgınlıktan yararlanıp ikisini de indirdi.daha fazla burda duramazdık çünkü kısa süre sonra zombiye dönüşüceklerdi.koşarak kafeteryadan çıkıp kütüphaneye girdik ve kapıyı kapatıp önüne masa çektik.kızlar yüzümüze korku ve endişeyle bakarken durumu açıkladık.daha sonra da bulduğumuz yiyecekleri yemeye başladık.hepimiz çok açtık ve biekaç dakika içinde tüm yiyeceği yemiştik.biraz da diğer günlere ayırdık.herkes suskun ve ve tok olmanın keyfini çıkarttığı anda konuşmya başladım.'artık burda daha fazla kalamayız birsürü zombi var ve elimizdeki son yiyecek bugün bulduğumuz üç beş parça şey.burdan çıkmazsak açlıktan ve zombi ısırığı yüzünden ölücez.dışarıda bir şansımız olabilir en azından' dedim.tod suskun kalırken ,deob endişeli bir şekilde sözlerimi onaylar nitelikte başını salladı.kızlar korkuyla bana baktılar.ama bana güvenmekten başka şansları olmadıklarını da çok iyi biliyolar.korku ve yarın başımıza ne geliceğinin heyecanıyla uykuya daldık.bugün burda son gecemiz yarın burdan gidiyoruz.