Sunset Is A Sign Of Goodbye!

Chapter 7

[Chapter 7]

"APOLLOOOO!!!" mabilis kong hinabol ang hininga ko. Tumatagaktak na rin ang pawis sa leeg at noon ko, napasin ko ring nangilid Ang luha ko Kaya mabilis ko itong pinunasan.

It's just a nightmare, akala ko totoo na. Mabilis kong dinial yung phone number ni Apollo to make sure na ok lang siya.

Nakailang Miss call na ako pero di niya pa rin sinasagot, bigla naman akong kinabahan Lalo na dahil napanaginipan ko siya.

Hindi Niya pa rin ito sinasagot kaya humiga na Lang muli ako sa kama ko. Alas singko na ng umaga.

"IT'S just a bad dream" sambit ni Apollo, nandito kami ngayon sa kwarto niya, nang magising ako kaninang umaga ay agad akong pumunta dito para icheck yung kalagayan niya, nagaalala talaga ako.

"Come here" lumapit ako sa kaniya then he hug me tight. His simple hug make my feeling better.

Ilang araw na lang anniversary na namin at sobrang excited ako. Tumunog yung messenger niya kaya agad ko itong binuksan, nasa cr siya ngayon.

'Hey! Kumusta kana? Pwede bang maging tayo na lang ulit apollo. Tutal Mahal mo pa Naman ako eh'

Napatitig ako sa phone ni Apollo, who's this? Bakit wala man lang siyang nakwenkwento sakin, about sa mga ex niya.

Nang lumabas na siya sa cr ay matalim ko lang siyang tiningnan at binigay sa kaniya yung phone niya. Napalunok muna siya bago niya ito kunin sa kamay ko.

Muli siyang napatingin sakin ng mabasa niya ang message. "She's not my ex, believe me Hindi naging kami" umupo siya sa tabi ko at hinakawan ng marahan ang kamay ko. Nagtatampo ako dahil wala man lang siyang nababanggit sakin.

"Sorry kung hindi ko sinabi ko ang tungkol sa kaniya. I'm really sorry" nagulat na Lang ako ng lumuhod siya sa harapan ko.

"I'm sorry" parang naluluha na siya, ayaw niya siguro akong mawala.

Natatawa ako sa reaction ng mukha niya. Para siyang batang inagawan ng candy ng kalaro niya. Hinawakan ko Yung kamay niya at tinulungan ko siyang tumayo "it's ok, I understand" ngiti ko sa kaniya. Yinakap niya ako "really? Luv you" bulong niya sakin.

NASA kusina na kami ngayon, magpapaturo ako sa kaniya kung paano magluto ng adobo. Masaya dahil interesado akong matuto.

Nandito na rin lahat ng kailangan namin. "First igisa mo muna yang bawang" linagay ko na yung bawang sa kawali na may mantika, sanasabi Niya lang Kung ano Ang sunod na gagawin ko.

Nasa labas siya ngayon may kausap sa phone Kaya naisipan ko siyang iprank. Papapangitin ko Yung lasa ng adobo at sasabihin ko sa kaniya na pinaghirap kong lutiin 'to kaya dapat kainin niya. At kunwari magtatampo ako kapag sinabi niyang Ang pangit ng lasa. WUAHAHAHAHAH.

Hindi nagtagal, naluto na yung adobo. Naghanda na siya ng plato at kanin. Hinain ko na rin yung adobo na niluto ko. Compare sa luto niya, mas masarap yung aken..charrr.

Sempre mas masarap Yung sa kaniya, specialty niya Yun. Pinatikim ko na sa kaniya. Dalawang beses niya itong tinikman at saka uminom ng tubig. Alam kong maalat yung luto ko dahil nilagyan ko ito madaming toyo at asin at nilagyan ko din ito ng madaming paminta at sinigang. Izzaaaa prankkk! Hahaha.

"Medyo maalat, but don't worry masarap" pilit siyang ngumiti. Alam Kong ayaw niya Yung lasa, Sino ba Naman kasi kakain ng adobo na may sinigang?

Pero sempre may linuto akong totoong adobo sa kaniya. "Do you like it?" tanong ko sa kaniya, ngumiti naman siya habang hagod hagod niya yung lalamunan Niya.