QUERENCİA |•| NisBar

Bölüm 16/ Enfermedad

Medya: Carla Morrison - Disfruto

Başından itibaren dinleyin bittikçe yenileyin lütfeen.

🍃

Bir insanı sevmekle başlar her şey.

Sait Faik Abasıyanık

🍃

Sevgi ve şefkatin ilaçtan daha etkili olduğu anlar da vardır.

📚

Yazardan

Korku. İnsanı derin bir kuyuya çeken ip kadar tehlikeliydi. Bir o kadar karanlık.

Duygunun esiri olmuş insanlar her daim acı çekerdi. İsim fark etmeksizin herhangi bir duyguyu yaşayıp onun kendisini yönlendirmesine izin veren biri acı çekmeye mahkumdu. Duygu bir insanın kendisine zarar vermesini sağlayan etkenlerden yalnız biriydi.

Nisa'nın elinden düşen telefonla Barış kendine gelmişti. Nefesi ondan habersiz hızlanmış kalbi fazlasıyla hızlı atmaya başlamıştı. Korku vücudunu esir almıştı ve hareketlerine kendisi değil duyguları karar veriyordu.

Üzerine aldığı bir ceket, ayağına giydiği siyah eşofmanı ve beyaz tişörtüne tamamen tesadüfen uyan spor ayakkabılarıyla arabasına atladı. Gidebildiği en yüksek hızdaydı. Beyninden geçen birbirinden farklı onlarca düşünce elini ayağına doluyordu.

Kaç dakika olduğunu bilmeden vardığı Nisa'nın evinin bahçesine girdiğinde kapıya baktı. Hızla Lale'yi aradığında birkaç çalışta açılan telefonla tuttuğu nefesini bıraktı.

"Lale bahçede bi' yerde anahtar var mı? Çabuk söyle."

"Kapı kenarındaki saksılardan birinin altında var. Da n'oluyor Barış?"

"Elektrik gitmiş. Nisa evde tek. Sen sakin ol. Ben geldim sana haber veririm." deyip telefonu kapama gereği duymadan cebine attı ve saksıların altlarını karıştırmaya başladı. Anahtarı bulduğunda beklemeden açtı ve içeri girdi.

Telefonun fenerini açıp etrafa bakındığında koltukta uzanan Nisa'yı görmüştü. Koşup baş ucuna eğildi hemen.

Elini alnına koyduğunda ateşi olduğunu anlamıştı. Önce elektrik kesintisi sebebini anlamak amacıyla şartele baktı. Tuşlardan birinin kapalı olduğunu gördüğünde yukarı kaldırdı. Işık geri geldiğinde tekrar Nisa'nın yanına gitti.

Üstündeki battaniyeyi çekip ateşinin düşmesi için çare aramaya başladı. Aklına gelen şey onu ılık bir duşa sokmak ve alnına ıslak bez koymaktı. Her şeyden önce Nisa'yı uyandırması gerekiyordu. Hastalık ve panik atak bir araya geldiğinde gücü yok olmuştu.

"Nisa. Nisa güzelim uyan hadi. Bak ben geldim. Burdayım bak. Sen çağırdın ben geldim. Hadi uyan lütfen." içi yanıyor gibi hissediyordu.

Sevdiği kızın evine ilk kez giriyordu. O da sevdiği kız baygınlık geçirdiği içindi. Böyle olmamalıydı.

"Nisa lütfen uyan hadi. Hadi güzelim lütfen uyan." gözlerinin dolmaya başladığını hissettiğinde burnunu çekti. Şu durumda ağlayamazdı.

Hatta o ağlayamazdı. En son bir buçuk yıl önce ağlamıştı ve şu an ağlayamazdı.

Nisa'nın uyanmıyor oluşuyla kucağına aldı ve daha ilk kez girdiği evde banyoyu bulmaya çalıştı. Birkaç dakika sonrasında bulduğunda duşakabinin içine oturttu ve suyu hafif serin olacak şekilde ayarladı. Suyu duş başlığına aktardığında aniden üzerine gelen suyla irkildi Nisa.