ლიამ შევხედე, მის სახეზე სრული იმედგაცრუება იყო, თითქოს ამას ჩემგან არ მოელოდა, მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა
თვალები დავხუჭე და ეს ყველაფერი უკუვაგდე, არ მინდა რომელიმე საფრთხეში ჩემს გამო ჩავარდეს
ადრე ორეულის გამოჩენის მეშინოდა ახლა, ერთადერთი შიში ის არის რომ მათ რამე დაემართებათ და ეს ყველაფერი ჩემი ბრალი იქნებე
თუ ორეულს ჰგონია რომ მისი შიში მამოძრავებს მაშინ ძალიან ცდება, რადგან თუ მის დასამარცხებლად საკუთარი თავის მოკვლა დამჭირდეს ამას აუცილებლად გავაკეთებ
***
ლიამ თან არ დავრჩენილვარ ჰარიმ მალევე მომაშორა მის სახლს და იმ აურას რომელიც ასე მსიამოვნებდა
სახლში მისულს, სასტმროში მოჩხუბე დედას და მამას შევუსწარით, მათი მოსმენა აღარ შემეძლო ამიტომ ჰარის არ დავლოდებივარ ისე ავედი ჩემს ოთახში
კარები დავხურე და ყურებზე ხელი ავიფარე, მინდოდა სიჩუმის მეტი არაფერი ყოფილიყო მაგრამ ხმაური უფრო ძლიერდებოდა, უფრო და უფრო აწვებოდა ჩემს გონაბას და მძაბავდა
ჰარის ხმაც გავიგონე თუ როგორ აკაკუნებდა და ცდილობდა გავეგო როგორ ვიყავი, მაგრამ ხმის ამოღების ძალაც არ მქონდა
გავიგონე როგორ დატოვა კარები და წავიდა
ჰარი p.o.v
უკვე ზედმეტი იყო მათი საქციელი, ასე ფეი ისევ რამეს გააკეთებდა და თავს რამეს დაუშავებდა, არც კი მიფიქრია ისე დავუწყე ყვირილი
- გაჩერდით ორივემ
ორივემ გაჩერდა და მე შემომხედა, დედაჩემი აწითლებული იყო ხოლო მამას არანაირი გრძნობა არ ქონდა გამოსახული
- ჰარი ოთახში შედი ეს შენი საქმე არ არის
- მართლა? რადგან ვფიქრობ რომ არის, აქ ორი, თქვენივე ურთიერთობის დალაგებას ამ უზრო ჩხუბით როდესაც ცდილობთ ოდესმე დაფიქრებულხართ თუ როგორ მოქმედებს ეს ყველაფერი გოგონებზე, თქვენ აზრზეც არ ხარ თუ როგორ ცუდად არიან და როგორ რთულად იტანენ ამ ყველაფერს
BẠN ĐANG ĐỌC
Another me
Hành độngდრამის გაკვეთილზე ვაპირებდი შესვლას და უცებ ის გოგო გამახსენდა, წინ რომ შემეჩეხა, ზუსტად ჩემნაირ მწვანე სვიტერში გამოწყობილი. აი, თურმე ვისში შევეშალე მისის უოტს. მწვანესვიტერიანი მანაც დაინახა და მე ვეგონე... ეს ძალიან მარტივი ახსნა იყო, არა?
Reflection 11
Bắt đầu từ đầu
