Ignored by Mr. Famous (ASHLEY 5)☑

Chapter 23

"Baliw..." bulong ko habang natatawa at bumalik na sa kusina.

Nakangiting naglapag ako ng mga kubyertos, Hindi ko alam bat di ko matanggal ang ngiti ko habang inaayos ang mesa, maybe because of his Iodized salt.

"Ok lang?" Tanong ko matapos niyang tikman ang luto kong sinigang na baboy.

Hindi siya sumagot bagkus ay nagsubo lang siya ulit ng sabaw, saka tinikman ang karne. Nabahala ako kaya tumikim na din ako, it taste normal, hindi naman sobra at kulang.

Ng tingnan ko siya ay bigla akong namula kasabay neto ang pagpintig na para baliw ng puso ko. He is looking at me with a genuine smile on his lips.

"It tastes great."

Mabilis akong nagbaba ng tingin. Why  is he using that voice? The voice he always use whenever he's talking to Em?

Nagpilit ako ng ngiti. "Of course, paborito nga iyan ni Natoy eh."

Unti-unting nawala ang ngiti niya at sumeryoso habang kumakain. Hindi na siya ulit nagsalita. May nasabi ba akong mali?

Biglang tumunog ang cellphone niya, kumunot ang noo niya saka ito sinagot. "Yes.. Em?"

With those simple words, my mood immediately changed. Kaya ngayon ay nakasimangot na akong kumakain.

"I already Ate. Next time then. Ok." May munting ngiti sa kaniyang labi habang binabalik niya ang kaniyang cellphone sa kaniyang bulsa.

Mabilis akong nag-iwas ng tingin, baka mamaya sabihin niyang nagseselos ako kahit di naman!

"The food's nice, but I think I need to go now." Kaswal niyang sabi.

Agad naman akong tumango at tumayo, taka niya akong tiningnan.

"Ihahatid kita." Malamig kong sabi.

Napalitan ang pagkalito niya ng pagkamangha. "I have my own car, kez-"

"Ihahatid kita sa baba, at wala akong kotse para ihatid ka sa inyo, wag kang mag-alala kapag nagkapera ako bibili ako ng kotse para maihatid ka sa bahay mo."

I don't understand myself. Those words that came out from my mouth is just so weird. Wala akong balak bumili ng kotse at mas lalong di ako marunong mag drive! Ano batong pinagsasabi ko?

Mahina siyang umiling habang may ngiti sa mga labi. Sinabihan ko siyang hintayin ako sa sala dahil magliligpit pa ako ng mesa, um-oo naman siya. Tahimik kaming naglalakad patungong elevator, no one have the guts to talk.

Pero habang papalapit kami ay mas lalong nangunot ang noo ko, may nakalagay na 'do not enter, use the stairs instead' kasi ang pinto ng elevator.  Bigla kong naalalang hinihingal siya kanina nung dumating siya galing sa pagbili ng asin. He ran while using the staircase? Baliw ba siya?! This floor is the fifteenth floor! At nasa ground floor ang mini store ng building na ito!

"You use the staircase?" Pagalit kong sabi kay Nic at tumigil na sa paglalakad.

Namula naman ang tenga niya maging ang pisnge niya saka tumikhim at binasa ang pang-ibabang labi. "Yeah, the elevator didn't function-"

"At tumakbo ka?" Dagdag ko pa.

Mas namula pa ang tenga niya, mukha na siyang sasabog. "Hmm, sanay ako."

Tinaasan ko siya ng kilay. "So maghahagdan ka ulit ngayon? Bat ba bigla nalang nasira ang elevator na Ito? Kagagamit lang natin neto kanina, ah?"

"They said that it will be done by tomorrow. "

"Kahit na! Dapat ok na iyan ngayon!"

Naramdaman ko ang paghawak niya sa braso ko. "Calm down, baby..."

Napalunok ako ng maramdaman ang kaniyang mainit na hininga sa likod ng aking tenga. Napapikit ako ng marahan niyang haplusin ang aking braso.

"I'm ok with using the staircase... I made sure you can use the Elevator by tomorrow, don't worry."

Napalunok ulit ako dahil saglit na tumama ang labi niya sa aking tenga. What's happening to me? Wala pa nga pero...

"E-edi umalis ka na..." pagtataboy ko sa kaniya.

I heard him chuckle before stepping backwards. Nakahinga ako ng maluwag ng bitawan na niya ako, sinubukan kong pakalamahin ang puso ko pero wala. Kaya kabadong hinarap ko si Nic na ngayoy titig na titig sa akin..

"Wag mo akong tingnan ng ganiyan, Nicolette Fren Ashley. " may pagbabanta sa boses ko.

Binasa niya ulit ang pang-ibabang labi niya, which made me look at his lips... those red lips...

Umiling ako at inangat ang tingin sa kaniyang mga matang nakatingin ngayon sa aking mga labi, peke akong umubo dahilan ng pag-angat ng tingin niya sa aking mga mata, saglit pa kaming nagkatitigan.

"Uuwi ka na diba?" Sabi ko pa para mawala ang kakaibang pakiramdam na nabubuo sa puson ko.

Tumikhim siya. "Yeah, so bye?" Nag-aalangang sabi niya.

Why is it hard to say goodbye, now? Tumango nalang ako sa kaniya.

"Can you say it?" Namamaos niyang sabi habang titig na titig sa akin.

"S-say what?"

I heard him cursed, and before I could do anything he seal my lips with a hungry kiss. Wala naman akong ibang ginawa kundi ang ipikit ang nga mata ko at damhin ang mga halik niya. I felt him snaking his arms on my waist, so I encircled my arms on his nape as well, he deepened the kiss and even bite my lower lip and it earns moan from me, he slid his tongue inside my mouth and played with my tongue, hanggang sa di ko namalayang ginagalaw ko na din pala ang dila ko gaya niya. He is kissing me torridly, and I like it, nawala na sa isip kong maari kaming makita ng ibang tao, we're eating each others face in public, for damn's sake! kaya umungol ako ng bigla siyang tumigil.

"Why did you stop?" Hinihingal na saad ko. I sound desperate but I don't care, I want his kisses! Damn it.

I tried to kiss him again pero bahagya niyang inilayo ang kaniyang mukha, nasa beywang ko padin ang mga kamay niya at sobrang lapit parin ng mga mukha namin! Maskin siya ay mukhang gusto pa akong halikan! Kaya bat siya tumigil!

"Nic-"

"No, baby."

"Why? I know you like more-"

He groaned. "No, kezia." mariin niyang sabi.

Umirap ako at sinubukang itulak siya pero walang epekto, mas himigpit pa nga ang pagkakahawak niya sa akin, dahilan ng pagdidikit ng ibabang pribadong parte ng mga katawan namin, I even felt his hardness.

"See?" As the matter of fact of kong sabi.

"Marry me first, then. "

Saglit pa akong natigilan. He is still upto this? Akala ko ba wala ng ganito?

I snorted and irritably look at him. "You can't be serious, right?"

"I am dead serious, Kezia."