Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
"Her şeyim yanlış giderken, yüreğimin sana doğru gitmesi rastlantı mıydı..."
Buse şaşkınlıkla 'Ne!' derken aynı tepkinin biraz daha sessizi Sade'den geldi. Karşısında oturan adam, şaşkın duran kadını ikna etmek için uğraştığı sırada masalarından telefon sesi yükseldi. Çok sürmeden ses kesildi. Bir kez daha telefon çalınca adam izin isteyip masadan kalktı.
"Resmen Cem'i aldatıyor! Resmen! Acaba Cem'e söylesem mi? Yok ya beni ne ilgilendirir. Ama ben Cem'e kıyamam ki. Banane! Aldatan utanmadıktan sonra, ben söylerken neden çekineyim. Evet evet en iyisi Cem'e gördükleri-"
Sade kendi kendine konuşurken, Buse'den onu sarsacak bir hamle gecikmedi.
"Alo Cem, evet iyiyim ben iyiyim! Kenan bana evlenme teklifi etti inanabiliyor musun, üstelik hala ağzımdan onun bebeğini taşıdığımı duymadığı halde!"
.
.
.
Sade yaşadığı bu büyük şoku nasıl atlatacağını düşünüyordu. Buse ve gizli aşkı kafeden kalkalı yarım saat olmuştu. Sade'nin aklı ise duyduklarında kalmıştı. "Buse Cem'e olanları bu kadar rahat anlattığına göre demek ki Cem'in her şeyden haberi vardı. Üstelik bebek de Cem'e ait değildi. Öyleyse bunlar neden evli? Of benim kafam hiç iyi değil."
Yaşanılan olaylar yüzünden büyük bir karmaşanın ortasına bıraktı kendisini Sade. Tek başına da toplayabileceğe benzemiyordu. Bu konuyu öyle herkese anlatamazdı, bilmeyen birisi 'Milletin özel hayatından sana ne, seni neden ilgilendiriyor' derdi. Ama Sade'nin hissettiklerini bilen birisi belki ona akıl verebilirdi. Ve bu özellikleri taşıyan tek bir kişi vardı. Arslan Dağlı...
"Off bu adamın eline düşmekten nefret ediyorum. Ama ancak onun kadar hin birisi sadece böyle bir bilmeceyi çözer."Vakit kaybetmeden, alıp yiyemediği tiramisunun parasını ödeyip restorana doğru yola çıktı. Yol boyunca yapacaklarını tekrar tekrar düşündü. Böyle bir durumu Arslan'a anlatıp sormak demek, onun eline Sade ile ilgili bir koz daha vermek demekti. Çünkü Arslan bu imayı her bulunduğunda, doğru olduğu halde yalanlayan bir Sade vardı.
Restorandan içeri girdiğinde dolu bir kalabalık karşıladı onu. Tüm müşterileri mutfağa geçmeden önce şöyle bir izledi. Hepsi de yapılan yemeklerden memnun gözüküyorlardı. Yapılan yemekleri ve onları yiyen insanları görünce bir an her şey aklından çıkmıştı. Yaşadığı tüm duygularını yaptığı yemeklere yansıtan bir kadından da başka bir şey beklenemezdi zaten.
