ကိုယ္လာတဲ့အထိတစ္ဝက္ေလာက္က်န္ေနေသးတဲ့ေကာ္ဖီကိုတဂြက္ဂြက္နဲ႔ေမာ့ခ်ရင္းသြားဖို႔ျပင္ေနသည္မို႔ကိုယ့္မွာအျမန္
တားရေတာ့သည္။

"က်မ အခ်ိန္ပိုင္းသြားဖို႔႐ွိေသးလို႔ဒီမွာပဲေျပာပါလား"

"အဲ့ဒါဆိုလည္းလိုက္ပို႔ေပးရင္ေျပာၾကမယ္ ျဖစ္တယ္မလား"

ကားေသာ့ဆြဲလို႔ျပန္မယ္တကဲကဲျဖစ္ေနတာမို႔ ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး
ေတာ့သာလိုက္ပို႔ဖို႔ကိုခြင့္ျပဳရေတာ့သည္။

ဘာစကားေျပာဖို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္အ႐ွိန္ေတြယူေနတာပါ
လိမ့္။

.

.

.

"ဟို...အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ကိုယ္မင္းကိုစိတ္ဝင္စားတယ္"

"Nae?!!"

အခ်ိန္လည္းဆြဲမေနခ်င္တာမို႔ လိုရင္းကိစၥကိုသာထုတ္ေျပာ
လိုက္ေတာ့သည္။႐ုတ္တရက္ႀကီးျဖစ္တာမို႔ သူမကေၾကာင္ၿပီး
ကိုယ့္ကိုျပန္ၾကည့္ေနတာကေတာ့မထူးဆန္းေပ။

ႀကိဳက္တယ္ရယ္လည္းမဟုတ္ ခ်စ္မိေနတဲ့ခံစားခ်က္လည္းမ႐ွိေသးေပမယ့္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေလ့လာသင့္
တယ္လို႔ထင္တာေၾကာင့္ေျပာဖို႔စဥ္းစားလိုက္ျခင္းပင္။

သူမနဲ႔ေရစက္ကဘယ္လိုမွန္းမသိတာေၾကာင့္ ဒီလိုမေျပာရင္
ထပ္မေတြ႔ရေလာက္ဘူးထင္သည္။

"ဟား..႐ွင္က်မကိုအလြယ္ရမဲ့အစားထဲမွာပါတယ္လို႔ထင္ေန
တာပဲ ကားရပ္ေပးပါ က်မဒီေနရာမွာပဲဆင္းေတာ့မယ္"

ကားတံခါးဖြင့္ရင္းဆင္းဖို႔ျပင္ေနေပမယ့္ သူ႔ဘက္ကေလာ့ခ္ကို
အရင္ခ်ႏိုင္လိုက္သည္။

"ဖြင့္ေပးပါ....က်မအေကာင္းေျပာေနတုန္း"

ကားကိုလမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာခ်ရပ္လိုက္ေပမယ့္ တံခါးကို
ေတာ့ဖြင့္မေပးေသးေပ။ငယ္ငယ္တည္းကကိုယ္အလိုမက်ရင္
အေလ်ာ့မေပးခ်င္တဲ့စိတ္က ဒီေကာင္မေလးစကားမွာ မဖြင့္
ေပးရင္ဘာဆက္လုပ္မလည္းဆိုတာကိုသိခ်င္လာသည္။

"ကိုယ္လည္းစကားအေကာင္းေျပာေနတာပဲ...မင္းဘာသာ
တစ္ဖက္သတ္ေတြးေနတာေနာ္ ကိုယ္မင္းကိုလြယ္တဲ့ဆိုတဲ့
စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာမိဘူး..."

RIVALS [Completed]Where stories live. Discover now