"İntikam yolculuğuna çıkacaksan kendin için de bir mezar kaz."
Parti ışıklarının sönmediği, topuk seslerinin eksik olmadığı ve kahkahaların hiç dinmediği bir cennetti Beyaz Konaklar. Adını sitenin zirvesine yapılmış, bembeyaz, görkemli konaktan alıy...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🎶 Teoman - Bana Öyle Bakma
•••
Aden merdivenin en son basamağında durduğunda bakışları şaşkınlık içinde kendisini süzen Zümrüt'e kaymış.. bir eli duvara yaslanırken diğer eli de belini bulmuştu.
Yüzünde bin bir türlü ifade mevcuttu fakat hepsi sanki birbirinden zehirliydi. Aynı bakışları gibi.
Zümrüt elinde tuttuğu çantanın sapını koparır gibi sıkıca kavrarken, şaşkın bakışları Aden'in kocaman gülümsemesine çarpıyordu.
Herkes bunun anlamını biliyordu.
Devran dönmüştü. Ve Zümrüt belki de cehennemine hoş gelmişti.
Yüzünden bir deliyi andıran gülümsemesini hiç silmeden sonunda dudaklarını araladı ve ağzından çıkan her kelimenin itina ile üzerine basarak zehrini saldı Aden.
"Hoşgeldin Zümrüt Sultan!"
Zümrüt'ün keskin bakışları kendi üzerinde dolaşmaya devam ederken, etrafın ölüm sessizliğini fırsat bilerek Zümrüt'e doğru yavaşça adımladı.
Ortamdaki tek ses, topuklu ayakkabılarının tıkırtısıydı.
Tam önüne geldiğinde ani bir hamleyle durdu. Simsiyah saçlarının orta yerinde masmavi gözleri parıl parıl parıldıyordu. Yüzündeki gülümseme silinmemişti. Kendini gösterir gibi kollarını iki yana açtı. "Nasıl? Büyümüş müyüm?"
Herkes diken üzerinde, kıpırdamaya bile korkarken en sonunda Zümrüt'ün dudakları aralanmıştı.
"Çok!" dedi yüzüne benzer bir gülümseme yerleştirirken.
Aden'in gözleri yüzünün her hücresinde sırayla dolaşıyordu. Sonra yüzüne sahte bir üzgünlük yerleşti. "Maalesef ben bu sefer bıraktığım gibisin diyemeyeceğim sana. Kendine iyi bakamamışsın, aldığın yaşlar artık kendini belli ediyor." dedikten sonra dudaklarını büzerek başını yana eğdi. "Yaşlanmışsın Zümrüt Sultan!"
Ev, patlamaya hazır bir bombanın üzerine yerleştirilmiş gibi, tetikte bekliyordu herkes.
Bir insanı uzun zaman görmedikten sonra ilk karşılaşmada, ondan aldığın elektrik, ilk izlenimle aynı etkiyi taşırdı. Aden, Zümrüt'ün nerede, nasıl olduğunu bilse de nasıl bir ruh hali içinde olduğunu elbette bilmiyordu.
Mutsuzluk dilemişti onun için, tıpkı diğer herkes gibi.
Zümrüt yeşili gözlerine baktığında gördüğü solgunluk, dileğinin gerçekleştiğini tasdikler gibiydi. Gözünün feri gitmişti sanki.. ve bu kesinlikle yüzüne yerleşen uzun çizgilerle ilgili değildi. Mutsuzdu. Mutsuzluğu metrelerce uzaktan bile belli oluyordu.
