Beast Inside (Despicable Men Series #2)

Kabanata 38

Kabanata 38

WARNING: Contains sensitive topic, read at your own risk.

Tracker

Who am I kidding? I cannot just escape and forget about my past. Kung hindi ko haharapin, hindi iyon mawawala.

Ilang taon kong pinilit sa aking sarili na magiging maayos ako. Na hindi ako matatakot kapag nakaharap ko siya. Pero isang nakakakilabot pa lang na banggit niya sa pangalan ko, para na akong bibitayin.

My head hurts from the strong scent earlier pero natabunan iyon ng isa pang amoy na hinihila ako para gumising.

I weakly blinked my eyes several times. May mga tao sa harapan ko na tila kanina pa ata ako pinapanuod. I tried to focus my vision but I'm just too weak and dizzy to do it.

Isang malamig na buhos ng tubig ang nagpagising ng tuluyan sa akin. I gasped when I felt the water on my face. Agad akong nagpalinga-linga sa paligid. Madilim dito, isang maliit lang na butas ang dahilan kung bakit nakakapasok pa ang sikat ng araw. Pumirma ang mata ko sa pamilyar na lalaking nakangisi habang nakatingin sa akin.

"Gising ka na pala?"

Agad na bumunga ang nakatanim na takot sa akin nang tuluyan na akong makabalik sa huwisyo. He's here! He kidnapped me! Bakit siya nandito?! Bakit?!

I tried to speak but my mouth is covered with tape. Nanlaki ang mata ko nang makitang hindi lang kami ang nasa kwartong ito.

"Kamusta ka na? Masaya ba ang naging buhay mo?" Tanong ni George sa akin.

Hindi ako makasagot. Sinusundan ng mga mata ko ang bawat galaw niya.

How did he manage to have these men with him when he was inside the cell all along?!

"Nagsisi ka ba sa ginawa mo? Nabuhay ka ba ng masaya?"

He stopped walking. Nasa harapan ko na siya ngayon at nanginginig na ang kalamnan ko sa pwede niyang gawin sa akin.

George squatted in front of me. Kitang-kita ko ang mas tumanda niyang mukha. May kung anong matinding galit ang meron sa kanyang mata na binibigay niya sa akin ngayon.

"Masaya ka ba nang nabalitaan ang tungkol kay Tyron?" He asked coldly.

Nanlaki ang mata ko.

"Anong tingin mo? Nakabawi ka na? Sa ginawa ko sa ina at kapatid mo?" Humalakhak si George at mahinang tinampal ang mukha ko.

Sinubukan kong iiwas iyon sa kanya. Nandidiri ako. Nandidiri ako sa kanya!

"Tuwang-tuwa ka siguro, no?" Aniya, hinampas niya pa ang kanyang hita. "Oh baka hindi mo nabalitaan ang nangyari sa anak ko?"

Ang lapit lapit ng mukha niya sa akin. Mismong mga luha ko, umurong dahil sa takot sa kanya.

"Sige, sabihin ko sayo, Ali.." He sensually called my name. Nandiri ako.

Hinaplos ni George ang buhok ko, kahit iiwas ko 'yon, mahigpit akong nakatali sa upuan. Mukha namang nahalata niya ang pag-iwas ko dahil natawa pa siya.

"Patay na ang anak ko. Pinatay mo siya." Marahas niyang hinila pababa ang buhok ko! I almost cried because of pain.
"Pinatay mo siya, Stacia."

Ilang beses akong umiling sa kanya sa takot na sampalin niya ako bigla!

"Pinatay mo ang anak ko! Ikaw ang dahilan kung bakit napunta si Tyron, doon! Ikaw ang dahilan kung bakit kami nabulok sa kulungan!"

He signaled something to someone. Blood rushed to my body when I saw the familiar face. Siya ang pumatay kila mama!