Cerchio di Demoni (Del Fuego #3)

Chapter 26

One...

Two...

Three...

Bull's eye.

A smirk plastered on my face when I always hit these fake people on their foreheads. Ikinasa ko ang baril habang nakatingin sa natitira pang pekeng tao na gawa lang sa kariton.

"That's enough, love." Napatingin ako sa likod ko at nakita ko si Creed na naka itim na t-shirt at shorts habang nakahalukipkip na nakatingin sa akin.

Bumuntong-hininga ako at binaba ang baril ko. "Gusto kong mas gumaling pa, e," sagot ko at lumapit sa kanya. Nahihirapan pa nga akong maglakad dahil sa nangyari kagabi dahil talagang masakit ang—nevermind.

"You are the best. Take some re—oh shit!"

Muntikan na akong matumba dahil nanlabo na naman ang mga mata ko. Mabuti na lang at bigla akong naagapan ni Creed. What the fuck is happening to me?

"Ayos lang, nahilo lang ako," sabi ko dahil masyado nang nag-aalala ang mukha niya.

"Stop fooling me. You're not okay. Dadalhin kita sa CD—"

"Bukas na. Ayokong makita si Satana, Creed." I took a breath and sat on the wooden chair. Nasa likod na kami ng mansyon niya ngayon.

"You're not oka-" Ngumiti ako at hinawakan ang kamay niya kaya natigilan siya.

"Creed, remember this. I will always be fine as long as I'm with you. You are my medicine so please, believe me, I am okay," I said.

Mahina siyang bumuntong-hininga at hinalikan ang noo ko. Pumasok kami sa loob. Kakatapos lang namin mag-almusal at niyaya ko na siya kanina na mag practice akong bumaril. Hindi ko na alam kung anong susunod kong gagawin.

"Creed, kilala mo ba 'yung Boss? Gusto ko na siyang makilala," I whispered. Nasa sofa kami at nanonood ng t.v. Nakaupo siya sa dulo ng sofa at naka higa naman ako sa hita niya habang pinaglalaruan niya ang kulay green kong buhok.

"You'll meet him soon," tipid na sagot niya.

"Pero kilala mo siya?" tanong ko ulit.

Tinitigan niya ang mga mata ko. "Kilala mo siya, Amara," sagot niya.

Isa ba sa mga members ng CDD? Pero hindi naman nila kaboses 'yung Boss, e. Kahit si Creed hindi ko iisiping siya ang Boss o si Taurus dahil hindi nila kaboses.

"Creed, nasaan 'yung pamilya mo?" tanong ko. Ang dami kong tanong.

"They're in their house. My parents are busy with my brother's wedding," sagot niya kaya napaayos ako ng upo.

"Huh? Ikakasal na ang kapatid mo?" tanong ko. Nakakabigla lang. Ilang taon na kaya ang kapatid niya?

"Yeah. Parang gusto ko na nga rin sundan si Kuya, e," seryosong sagot niya kaya napakunot ang noo ko pero nang mapagtanto ko ang sinabi niya ay natawa ako at hinampas siya.

"What? Doon din naman ang bagsak natin," sabi niya.

Hindi na ako sumagot pero nagtaka ako nang tumayo siya. "We should go there," aniya kaya mas lalo akong nagtaka.

"Saan?" tanong ko.

"Dress up. Make yourself prettier. I love you, love," he whispered and kissed my lips.

Hindi na ako nakasagot dahil tinalikuran na niya ako. Pumunta ako sa kwarto at kinuha ang-hindi ko alam kung anong kukunin ko dahil hindi ko naman alam kung saan kami pupunta.

Nag jeans na lang ako at green long sleeve polo. Paglabas ko ay nakakunot-noong nakatingin sa akin si Creed.

"What on earth are you wearing?" tanong niya.