A/N: After the long wait. Mixed po ang Point Of View dito at baka malito kayo
Dedicated to @blue_sunshineee thank you for supporting. Lovelots!
-°-
Nathalie Chanell's Point Of View
"W-WHAT?" Nanghihina ngunit sabay-sabay naming usal
"I'm sorry. We did everything we can but his body got too many bullets plus his vital parts were hit so we were not able to save the patient-"
"ARE YOU KIDDING ME??" Sigaw ni Questly sa naturang Doctor
"I am not-"
"NO, YOU ARE!!"
"HE GOT HIT OR LET'S JUST SAY MY OLDER BROTHER COLLIDED WITH THAT TEN WHEELER FUCKING TRUCK SO WHY DO YOU SAY SORRY???? HE GAVE UP EASILY?? NO! BECAUSE THE TRUTH IS, HE WAS NOT SHOT BECAUSE HE CRASHED!!! YOU UNDERSTAND ME??? HE CRASHED!!"
"A-Aren't you the r-relatives of Mr Ramos?" Kinakabahang tanong nitong tangang Doctor. Maging ako ay masyadong kumukulo ang dugo para dito. Naunahan lamang akong sumabog ni Questly dahil sa inis
"OF COURSE NOT AND WE'RE HERE FOR MR KIAN LUIS ASUNCION. NOW YOU TELL ME WHERE WAS HIS FUCKING ROOM AND GET LOST BEFORE I GET PISSED" Anito kahit ang totoo ay inis na inis na rin siya. Halos pagtinginan na nga siya ng mga tao dahil sa pagsigaw nito. May ilan pa ngang tumawag ng guwardya dahil sa kumusyon
Itinuro nito ang isang kwarto kung saan kanina pa pabalik-balik ang mga Doctor at Nurses.
Damn! I almost freak out because of that dumbass Doctor. I t-thought-No. Of course not!
Tugon ko sa isip ko dahil nagkakaroon na roon ng pagtatalo
Tamang hintay lang kaming lahat. Pabalik-balik lang ako sa kinatatayuan ko at maging sina Mommy at Oliver. Hindi na ako nakakuha ng chance na kausapin sila dahil sa pag-aalala
Maybe at ease lang ako kapag narinig kong stable na siya o okay na siya ngunit ang akala at pag asang iyon ay nabago nung lumabas ang Doctor na may mabigat na pakiramdam
Nanginginig ang mga kamay at binti ko dahil sa kaba. Agad-agad na naglakad si Tita Erja upang siya ang kumausap sa Doctor at sumunod naman kaming lahat
"O-Okay na b-ba siya? Ayos na ba a-ang anak ko?" Nanghihinang tanong ni Tita Erja. Unti-unti nang bumuhos ang luha ko kahit hindi ko pa man din naririnig ang sagot ng Doctor. Bigla na lamang akong nanghina. Parang alam na ng katawan at isip ko ang sagot ngunit hindi iyon matanggap ng puso ko
"Kian Luis Asuncion, time of death 10:13 PM"
My knees shook, and I suddenly knelt down. Tears welled up in my eyes when I heard another doctor announce it in the room where the person I love is.
Yes, I love him. I really love him and I wish it was all a dream
"We're really sorry for what happened Mrs Asuncion but we did everything-"
"No! You did not!!!" Sigaw ni Ella habang humahagulgol
Biglang tumakbo si Tito Christian sa loob ng silid at sumunod rin ako kahit pa halos di na ako makatayo dahil sa panghihina. Pasalamat nalang ako dahil inalalayan ako ni Kuya Niel pero hindi iyon ang kailangan ko!!
Kailangan kong makita si Kian at kumpirmahin ng dalawang mata ko ang pinagsasasabi ng Doctor na ito dahil b-baka hindi ko ka-kayanin...
"That line is scratched Doc! Because if you really did everything, that's not what we will all hear now!" Dinig ko pang sagot ni Questly pero hindi ko na sila inalala pa dahil sa isang linyang nakapaskil sa life machine
YOU ARE READING
My Enemy
Teen Fiction"LOST TIME IS NEVER FOUND AGAIN" Date Started: August 12, 2019 Date Finished: January 14, 2021 [No portrayer intended]
