Chapter Seventy Six

Start from the beginning
                                    


Nag angat ako ng ulo nang maramdaman kong bumukas ang pinto ng kwarto. Nakita ko ang excited na mga mukha ni Josh at Sejun. Pero napalitan naman agad ito ng concern nang makita ako. Hindi na ako nag abalang pahirin pa ang aking mga luha dahil kahit hindi naman namin pormal na napag-uusapan ay alam naman nilang lahat ang pinagdadaanan ko.


Tahimik nila akong nilapitan at umupo sa sahig katabi ko. Napapagitnaan nila ako ngayon.



Josh: " Nasabi mo na ba sa pamilya mo ang binalita saatin ni Sir Robin? " Simula nito.



Hindi ako umimik at kinuha lang ang bote ng tequilla at deretchong tinongga iyon. Mga ilang minuto muna ang nakalipas bago ako nagsalita ulit.



Me: " Mag dra-drama ako ngayon walang ko kontra! " I faked a laughed. Umaasa akong sasakyan nila ang biro ko. Pero nagtinginan lang silang dalawa at nagpakawala ng malalim na buntong hininga.



Sejun: " Ayos lang magdrama. Normal lang yan. Na-iintindihan namin. " Sabi nito at tinapik tapik ang balikat ko. " Basta huwag mo lang iwasan ang problema. Nandito lang naman kami eh... And this? " Tukoy nito sa bote ng alak na inagaw niya mula sa kamay ko. " This is one way of ignoring your problems. "



Josh: " Alam mo ba dre, we cannot simply run away from our problems so why bother diba? They're just going to keep haunting you till you face them. And that's the only way to overcome them. Is by facing them. Kaya whatever your feeling right now, don't ignore it. It's valid. You have all the right to feel that way. It might be hard, but we know you'll get through it. " He assured me.



Sa ilang buwan na ganito ako ay ito ang unang pagkakataong naglabas ako ng sama ng loob. Ito ang unang pagkakataong pinag-usapan namin ang problema ko.



Me: " Putcha ba't naman kasi ang sakit sakit!? " Puno ng hinanakit na tanong ko habang nakatingin sa malayo. " Parang lahat ng bagay na makikita ko naalala ko siya. " Tumawa ako ng bahaw. " Kanina nagluto ng pancake si Stell, naalala ko na paborito ni Angel yung pancake sa Cafe sa baba ng building. Tanginang pancake na yan! "



Sejun: " In fairness masarap nga yung pancakes sa baba noh? " Sagot ni Sejun sa sinabi ko.



Me: " Sobra! Malambot...Mainit-init.. So perfectly shaped. " Ma dramang sabi ko habang deni-describe ang pancake na paborito ni Angel.



Napatigil ako nang mapansin kong makahulogang nakatitig lang ang dalawa saakin at nagpipigil ng ngiti.



Josh: " Pancakes pa ang pinag-uusapan natin diba? " Biglang tanong ni Josh na naging dahilan na binatokan ito ni Sejun.



Mahina narin akong natawa nang ma gets ko ang sinabi nito. Napaka dirty minded talaga ng mga hayop!



Josh : " But seryoso dre. I think Angel just needs time to be whole again, trust and be ready to love and commit. Syempre nasaktan din naman yung tao eh. Na-iintindihan mo naman ang naging disisyon niya diba? " Tanong nito at saglit akong nilingon.


SB19 || Love Me BackWhere stories live. Discover now