"ဒါ ကျွန်တော့်ဟာ "
နီရဲစိုလက်နေသည့် ပန်းသီးတစ်လုံးကို တစ်ဘက်က ဆတ်ခနဲ ကောက်ယူတော့ ရှောင်ကျန့်ကလည်း အလွှတ်မပေး။ ပန်းသီးတွေအများအပြား ရှိနေသည့်တိုင် ရှောင်ကျန့်ကလည်း ဒီပန်းသီးကိုမှ လိုချင်သည်။ နီရဲနေသည့်ပန်းသီးက ဆရာဝန်ကိုကို အတွက် ရည်ရွယ်ထားသည်မို့ ရှောင်ကျန့်က ပေးပစ်လိုက်ဖို့ အတွေးမရှိ။
"ငါ အရင်မြင်တာ လူငယ်လေးဖြစ်ပြီး
လူကြီးကို ရိုသေရမယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား "
ဆဲဲကြိုး အကြီးကြီးကို လည်ပင်းညွှတ်လောက်သည်အထိ ဆွဲထားကာ လက်ကောက်တွေကလည်း တံတောင်ဆစ်နားရောက်နေသည်အထိ ဝတ်ထားသည့် မိန်းမကြီးကို ကြည့်လိုက်ရင်း တောဂိုက်ဟုရှောင်ကျန့်က စိတ်ထဲက တော့ ပြောနေမိပြီ။
"အန်တီကရော ငယ်သူကိုသနားဆိုတာ မကြားဖူးဘူးလား ဒါ သားဟာ
သားအရင်မြင်တာ"
အပြာရောင်ဆံပင်တွေနှင့် အနက်ရောင်တွေချည်း ဝတ်ထားသည့် ရှေ့က ကောင်လေးကိုကြည့်ရင်း ဝမ်လျန်ဟွား ဒေါသတွေအထွတ်အထိပ်ရောက်နေရသည်။ တစ်ခြားသူတွေဆို သူမ တွက်ကပ်နေမှာမဟုတ်ပေမယ့် ရှေ့ကကောင်လေးကိုတော့ သူမ အလျှော့မပေးလို။စွာတေးလန်အောင် ရန်တွေ့နေသည်က သူမသားနှင့်များ တခြားစီ။
"ဦးလေးကြီး သားကို ဒီပန်းသီး ထည့်ပေး"
"ကျွန်မ ကိုပေး"
ဦးလေးကြီးက ပန်းသီးတစ်လုံးကို လုနေကြသည့် လူနှစ်ယောက်ကြားမှာ ဗျာများနေဟန်။အငြင်းအခုံဖြစ်ကြရင်း တစ်စတစ်စကျယ်လာသည့် အသံများကြောင့် စျေးသွားစျေးလာတစ်ချို့ကလည်း မသိမသာအကဲခတ်နေကြသည်။ ရှောင်ကျန့်ကတော့ ထိုလူတွေကို ဂရုမစိုက်မိ။ သူချောလွန်း၍ ငမ်းကြသည်ဟူ၍ ပဲ သတ်မှတ်ထားလိုက်သည်။ Confidence level so high.
"မား ဘာလုပ်နေတာလဲ "
ရှောင်ကျန့်နှင့် ထို မိန်းမကြီး မျက်လုံးချင်း စစ်ခင်းနေသည့်အချိန်တွင် ကြားလိုက်ရသည့်အသံကြောင့် လူကတောင့်ခနဲ။ အတိအကျပြောရရင် ချိုမြနေသည့်ထိုအသံဟာ သူ့ရဲ့ နှစ်ယောက် မရှိသော အသည်းအသက် ပူတူးတူးလေး ဘေ ဘီလေး ဝမ်ရိပေါ်။
YOU ARE READING
ဝမ်သူကြီးသားနှင့်မြို့သားကိုလူချော
Romanceအဟမ်း....ဟမ်း.....ဝမ်ရိပေါ်ကငါ့အပိုင် ဝမ်သူကြီးသားကိုရဖို့ ဝမ်သူကြီးကိုမဲပေးစို့ Sep 6to Oct 30
3(Unicode)
Start from the beginning
