မိုးလင်းချိန်တွင်တော့အန်ချန်းတစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းလို့နေလေသည်...ရင်ခွင်ထဲမှသတ္တဝါလေးသည်မနေ့ကအတိုင်းပုံစံမပြောင်းခွေခွေလေးအိပ်ပျော်နေတုန်းပင်.......ထိုစဥ်လူးလူးလွန့်လွန့်ဖြစ်လာသောAlexကြောင့်အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်.....
အဲလက်နိုးလာတော့မိမိရောက်နေတဲ့နေရာသည်အိပ်ယာမဟုတ်ဘဲရင်ဘတ်ကြီးဖြစ်နေတာကြောင့်သေချာပါသည်သူညကကားထဲမှာအိပ်ပျော်သွားတာကြောင့်အန်ချန်းခေါ်လာရတာဖြစ်မည်...ဒါပေမဲ့ဘာကြောင့်အိပ်ရာပေါ်မဟုတ်ဘဲသူ့ပေါ်မှာလည်းလေ.....အိပ်ပျော်နေတဲ့သူ့မျက်နှာချောချောကြီးအားမော့ကြည့်မိစဥ်ခဏမှင်သက်သွားရလေသည်....စစတွေ့တည်းကအများနဲ့မတူထူးခြားနေသည့်သူ့ပုံစံသူ့စတိုင်လ်လေးသည်ဒီလူရင်ကိုခုန်လှုပ်စေခဲ့သည်...သူ့ကြောင့်ကိုယ့်စိတ်ကိုတောင်သေချာမသိတော့၍သူငယ်ချင်းများ၏အကြံအတိုင်းမိန်းကလေးလိုဝတ်ကာယောကျာ်းလေးများနှင့်စမ်းပြီးdateခဲ့ရသည်အထိကိုရူးခဲ့ပါသည်......ဒီရင်ခွင်ထဲမှာသာဒီလိုလေးခိုလှုံရမယ်ဆိုတစ်သက်လုံးမနိုးဘဲအိပ်နေချင်မိပါရဲ့......လက်ချောင်းလေးများသည်သတိလက်လွတ်နှင့်သူ့ပါးပြင်ထက်ပြေးလွှားနေမိသည်....အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေသူကောင်လေးမှာတော့ရင်ခွင်ထဲမှအသေးကောင်၏လုပ်ရပ်ကြောင့်မျက်နှာများပင်နီလို့နေသည်......
"ဖက်...အ့..."
"ထတော့..."ရုတ်တရက်ပါးကိုဖြတ်ခနဲရိုက်လိုက်သောအသေးလေး...ဪ ..ဒင်းကရိုက်ဖို့အတွက်နေရာချိန်နေတာပေါ့လေ.....တကယ်တော့ရှက်ယမ်းယမ်းပြီးရိုက်လိုက်တာကိုသူမသိလိုက်ပါ......
"ခဗျားအရင်ထပါလားဗျ...ဒီမှာခြေထောက်ကျဥ်နေပြီ"
"ငါ...ငါလည်းထမလို့...မင်းကငါ့ကိုညှစ်ထားတာကိုး..."(အလိုတော်ဘာတွေညှစ်ထားတာတုန်း😳😳)
"အင်း..ဆောရီး..."
"အေး...."ထိုမှသာအသေးကောင်လေးသည်လှစ်ခနဲဆင်းသွားကာရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်သွားလေတော့သည်...အန်ချန်းကတော့အိပ်ယာထက်ဝယ်ကြောင်တောင်တောင်နှင့်သာ......ထိုအသေးကောင်လေး၏မျက်လုံးလေးများသည်တစ်စုံတစ်ယောက်နှင့်တူလွန်းသည်.....ယဲ့နဲ့စတွေ့တုန်းကလိုကြည်လဲ့နေတဲ့မျက်လုံးလေးတွေ..........
