{Συνήθης}

52 6 127
                                    

«Συνεπώς, το επάγγελμα των ονείρων σου είναι να γίνεις ο θηλυκός Ηρακλής Πουαρό;» Συμπέρανε, ανασηκώνοντας ένα παραξενευμένο φρύδι ο Πάτρικ Τζόνας -εν συντομία Π.Τζ.- μόλις η Σαμ ολοκλήρωσε τον συλλογισμό της.

Μέσα σε δέκα μόλις λεπτά του είχε εκθέσει όλο το 'μανιφέστο' των σχεδίων της ζωής της, με ταχύτητα, περιεκτικότητα και τις αναγκαίες λεπτομέρειες. Γνώριζε πολύ καλά πως ο συνομιλητής της δε θα την παρεξηγούσε ούτε θα την κατέκρινε, μονάχα θα την άκουγε προσεκτικά. Βρίσκονταν στο καθιερωμένο τους στέκι, κοντά στο Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι, πίνοντας μαύρο τσάι από την Ινδία, συνοδευόμενο από πολλά -χωρίς υπερβολή, πολλά- σκόουνς με κρέμα πατισσερί.

Ο Πάτρικ αποτελούσε τον μοναδικό συμφοιτητή με τον οποίο η Σαμ είχε διατηρήσει επαφές. Μολονότι έξι χρόνια μεγαλύτερος της, είχε γίνει σχεδόν ανεπαίσθητα ένας καρδιακός φίλος ζωής, το αυτί που αναζητούσε σε όλη της τη ζωή, εκείνος που άκουγε όταν όλοι κώφευαν και σώπαινε όταν όλοι ούρλιαζαν. Είχαν γνωριστεί πριν εφτά χρόνια στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου, είχαν περάσει τα τέσσερα χρόνια των σπουδών τους μαζί κι αργότερα είχαν χωριστεί, όπως τα μονοπάτια της ζωής χωρίζουν ακόμη και τους πιο δεμένους ανθρώπους. Πλέον, τρία χρόνια μετά την τελευταία τους συνάντηση εκ του σύνεγγυς, κάθονταν στο φοιτητικό τους στέκι, με το αγαπημένο τους ρόφημα και γλυκό, αναπολώντας τα όμορφα χρόνια μα και τα επόμενα.

«Γιατί δε σου αρέσει το σχέδιο μου;» Απόρησε, υποκρινόμενα ενοχλημένη. «Μόνο και μόνο επειδή εσύ αξιοποίησες το πτυχίο της Νομικής για να γίνεις Εισαγγελέας, δε σημαίνει ότι εγώ δεν μπορώ να αξιοποιήσω τα πτυχία των Μαθηματικών και της Χημείας, για να γίνω Ιδιωτικός Ντετέκτιβ. Άλλωστε, κι ο πρώτος διδάξας Σέρλοκ Χολμς Χημικός ήταν.»

«Φυσικά, κι ο Καθηγητής Μοριάρτυ ήταν Μαθηματικός,» επισήμανε ο Πάτρικ. «Εσύ, που κατέχεις και τις δυο επιστήμες εγείρεις μυστήριο. Ποιός ξέρει αν θα εξελιχθείς σε εφιάλτη των κακοποιών ή εγκληματική ιδιοφυΐα;»

Η Σαμ κόντεψε να πνιγεί με το τσάι από τα γέλια.

«Για αυτό ακριβώς αποστασιοποιήθηκα από αυτούς και στράφηκα στον αγαπημένο μου Πουαρό.»

«Μπα,» ένευσε αρνητικά εκείνος. «Πιο πολύ με τη Μις Μαρπλ μοιάζεις.»

«Υπονοείς ότι γέρασα;»

«Όχι, ότι θα μείνεις γεροντοκόρη,» αποκρίθηκε χασκογελώντας. «Τόση ώρα μιλάμε και δεν έχεις αναφερθεί σε κάποιον άλλον πέραν της οικογένειας σου.»

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jul 29, 2021 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

The Unforgiven {Cover by BlackWidow_forever} {Coming in 2021}Where stories live. Discover now