I taught Miyazaki how to speak tagalog, every time I visit Japan she always pushed me to study with her so I have no choice to teach her.
Kinabukasan, ay agad akong hinatid ng driver ni Papa. Nagulat nga ako dahil hindi ko inaakalang mag papadala si Papa ng driver mula Japan.
After 4 hours of boring flight, agad akong bumaba at dumiretso sa bahay nila Miya. "Miyuki!"
Napalingon ako at lumapit sa gate nila. "Hi." sabi ko habang nakangiti. Binuksan n'ya ang gate at pinapasok ako sa bahay nila. Binati ko si Tito at Tita gamit ang lengwaheng nihonggo or japanese accent.
Pumunta kami sa sala para mag-usap. "I missed you, Miya-chan."
Ngumiti s'ya. "I really like it when you call me 'Miya-chan.'"
Natawa ako bago sumeryoso ang timpla ng mukha ko. "What's with the DD's?" I seated on the couch and so she did.
Realization hits her face. "Oh, DD means dìth dath." She said without hesitation.
My brows furrowed. "Dith dath?"
Tumango ito. "It means lack of presence or color in Scottish Gaelic accent."
My eyes widened. "Scottish Gaelic?"
"Hmm," tugon n'ya.
Napaisip ako. "When will I met them? And what the hell is with them?"
"Later, umuwi ka na. I'll contact you nalang." aniya at tumango ako bago nag paalam sa mga magulang n'ya.
"Goodluck, Miyu-chan!"
Sumimangot ako. "Stop that!" sigaw ko sa kan'ya, natawa s'ya bago kumaway. Sumakay naman bago pumunta sa condo. This condo is gift from my Dad, alam n'ya kasing hindi ako titira sa pamamahay n'ya. I don't hate him, it's just I know that he'll use me any seconds.
Nang makarating ako sa condo ay agad akong nag palit ng damit at nag hintay sa tawag ni Miya. I also prepared my gun, I can't live without gun. Nang tumawag ito ay agad akong napatayo ng sabihin n'ya nasa baba na ang mag hahatid sa 'kin.
[Miyuki, don't bring a gun. I'm warning you.] seryoso aniya. Like how can she even know that I am holding a gun?
But, I'm stubborn. [Miyuki.] mas seryosong aniya. Wala akong nagawa kung 'di iwan ang baril ko at dumiretso sa van na sinasabi ni Miya.
May naka abang na babae roon. Base on her looks, parang ka-age ko lang s'ya. She has this thick perfect brows, natural gray eyes, perfect nose, and thin lips. "Good Afternoon, Ms. Miyuki."
Nanlaki ang mga mata ko. "You can speak english?"
Nakangiti tumango ito bago binuksan ang pinto ng van. "I'm actually a Filipino. Nice to meet you." nakangiting aniya. Ngumiti rin ako at tumango.
"Pleasure's mine?"
Ngumiti ito bago tumabi sa 'kin. "Janica."
"Pleased to meet you, Janica." I smiled and we shake hands.
"So, saan ka sa Pilipinas?"
"Bulacan." aniya.
My mouth formed an 'o'. "May I ask why are you here in Japan?"
Ngumiti ito ng tipid. "I'm actually a secretary."
Nangunot ang noo ko. "A secretary?" bulong ko.
Nang makarating kami sa DD's Organization na sinasabi nila ay agad kaming bumaba at pumasok. Napaawang ang labi ko ng makitang puro itim ang loob ng organisasyon. It's like a palace. Pulos itim at gold ang makikita mo rito.
May lumapit na isang matanda sa 'min kaya napatingin ako kay Janica. "She's Bhean Risa, one of the former heads of the organization." aniya. My eyes widened a little bit, pretending to be little shock.
"Good Afternoon, Bhean." ngiti ko, ngumiti rin siya at ginaya ang pag bati ko. Bhean means 'Madame' in Scottish Gaelic language. Nilingon ako ni Janica.
"Bhean Risa will be the one who's touring you around, and also will tell you what's the reason why you are here." tipid na ngiting aniya bago umalis sa paningin ko.
Nilingon ko si Madame Risa bago sabay kaming tumango. "So, what's your real name?"
Nalipat ang tingin ko sa kan'ya. "Miyuki Xin."
"You are a Doi." aniya with a British accent. Wow.
"Yes, Bhean." ngiti ko. Nag taka ako ng mapadpad kami sa isang opisina. Lumapit s'ya sa table at umupo sa swivel chair, iginala ko ang tingin ko ng may paghanga.
Black and Gold, that's all you gonna see. But, the styling of the office screams more elegance. The plants, and things around the office, kung titingnan mo palang iyon ay alam mo ng mamahalin iyon.
Natigilan ako ng maramdaman ang titig ni Madame Risa sa 'kin. She smiled. "Do you know the reason why are you here?"
Umiling ako bilang sagot. "This is the Goddess office." aniya na siyang nag palaki sa mata ko. Seryosong tiningnan n'ya ako.
"Ms. Miyuki Xin Doi, you are the Goddess'..."
Pagka apak ko palang sa condo ay agad kong naramdaman na may mali. Shit, wala akong baril. Dahan-dahan akong pumunta sa kusina at kumuha ng kutsilyo, bago walang tunog na pumunta sa sala. Nang makita kong may tao sa sofa ay agad kong itinapon ang kutsilyo ngunit nanlaki ang mga mata ko ng masalo n'ya iyon at tumayo.
Humarap s'ya sa 'kin at napaawang ang labi ko ng makita ko si Merrick! Nakangisi ito habang hawak ang kutsilyong ibinato ko. "I knew you would do this." aniya't tinutukoy ang kutsilyo.
Naiinis na umupo ako sa sofa. "What are you doing here?"
Umupo ito bago ngumisi sa 'kin. "I am here to protect you, Bhean Miyuki." he bowed. My eyes widened in shock.
No..
"And also I came here kasi may gusto akong sabihin sa 'yo."
My brows furrowed. "What?"
"I got some information about the boy." he said. My irritated face changed into smirking face after hearing Merrick words. I got interested so I stood up to get some coffee, because this will be a long talk.
'''
🌥💙
PROLOGUE
Start from the beginning
