HATBABE?! Season 2

Chapter 27

Kinuha ulit ni Chelsea yung magazine at binuklat sa gitna. "Eto pa o."

Halos malaglag ako sa pagkakaupo nung nakita ko yung malaking picture ni bespren Louie at ni Mason! Nando'n pala sila? Baket di man lang nila sinabi sa'kin?! Paniguradong nabagot lang si bespren do'n lalo na kung si Mase ang kasama niya. Ang tipid magsalita no'n eh.

"Boyfriend ba ni Louie si Kuya Mase?" tanong ni Martin.

Sumagot ako nang hindi tumitingin sa kanya habang pinapasadahan pa yung ibang litrato. Baka kasi may makita akong iba pang kakilala ko eh. "Di ah. Si bespren magkakaboypren?" Umiling-iling ako. Di nga tumagal yun kay Sting Ray eh. "Tsaka si Mase magkaka-gelpren? Mag-aaral na lang 'yon kesa dumiga! Oy! Si Van!" tuwang-tuwa kong sabi. Pero nagsalubong yung kilay ko nung nakita ko yung isang picture nung may kausap na babae. Kamukhang-kamukha kasi ni Chan-Chan.

"Teka nga lang," angil ni Chelsea at hinablot mula sa'min yung magazine. "Hindi naman talaga 'yan ang gusto kong tanungin eh. Binili ko 'to dahil kay Hiro my labs."

"Hah? Pakelam ko naman do'n?" sumbat ko.

Pinanlisikan niya lang ako ng tingin bago nilapag sa armchair yung magazine at dinuro yung mas malaking picture ni Hiro na may kasamang magandang babae. "Sino 'tong mahaderang nakapulupot kay Hiro my labs? Ambisyosang palaka 'to!"

Nagkibit-balikat ako. "Malay ko. Di ko naman madalas makausap 'yon." Sa'kin din siya hinahanap nina Mama kasi di na rin dumadalaw sa bahay 'yon eh. Wala naman akong alam. "Baka gelpren niya?"

Halos umusok ang ilong ni Chelsea sa sinabi ko. "Ano?! Girlfriend niya 'to?! Hinde! Hindi ako makapapayag, huhuhu. How could he do this to me? I thought we had something special? Huhuhu."

Hindi ko na siya napakinggang maglupasay dahil nalaglag na naman yata ang panga ko. Sa sulok kasi nung page na yun, may picture yung gwapong lalaking nakausap ko sa may milk tea. "Chelsea, ano...sa'n mo pala nabili 'to?"

Nung sinabi niyang sa Mini Stop niya binili, hinintay ko talagang mag-free period tas kumaripas na ko sa pinakamalapit na convenience store! Buti talaga may natira pang isang kopya kaya nakakuha rin ako. At buti na lang talaga kasya yung pera ko! Agad ko pa ngang binuklat yung magazine dun sa page kung saan ko nakita yung artista eh.

Habang papasok ulit ako sa campus, nangingiti talaga ako habang tinititigan yung picture niya. Sayang, walang mga pangalan yung karamihan ng mga litrato kasama yung kanya. Pero mabuti na lang at wala ring pangalan yung picture ko kundi, patay ako sa mga kaklase ko, huhuhu. Ayoko talagang malaman nila eh. Naiilang ako.

"Ms. Pelaez!"

"Ay, tae!" bulalas ko kasi may nakabungguan ako. "Wah! Dean Aya! Sorry po!"

Pinanlakihan niya ako ng mga mata dahil sa sinabi ko. "Why are you not looking at where you're walking?"

Napakamot ako sa ulo ko. "Ah eh...na-eksayt po kasi ako sa binabasa ko eh."

Nagsalubong ang mga kilay ni Dean at tinignan ang hawak kong magazine. Nung inilahad niya ang palad niya, napalunok akong iniabot yung magazine na binulatlat niya. Wala naman siyang imik habang naglilipat-lipat ng page. Tas maya-maya, binalik din niya sa'kin. "Mamaya ka na magbasa. Tignan mo muna kung saan ka naglalakad because you might hurt yourself if you don't."

Tumango-tango ako habang binibilot yung magazine. "Okay po. Sorry po ulit."

Aalis na sana ako kaso nagsalita siya ulit. "You looked really lovely in that picture. I hope to see you more in the same demeanor," pahabol niya tas nakangiti pa.

Nagtaka pa ako kasi bakit siya siguradong-sigurado na ako yung nasa litrato? Samantalang yung mga kaklase ko, di pa rin makapaniwala? Ang galng talaga niya. Sabagay, kaya siguro talaga siya naging Dean ng department namin 'no?

Talagang nagnanakaw ako ng tingin dun sa magazine kahit habang nagkaklase kami. Nakakatuwa kasi yung ngiti nung lalaki. Kapag nakikita ko, napapangiti rin ako. May mga ganun palang tao 'no? Nakakahawa yung ngiti.

Kahit pasang-awa ako sa isang quiz namin, hindi rin ako nalungkot kasi anlakas nung talab nung ngiti ni Mr. Smiley. Siguro kapag nalulungkot ako, mabisang pampagaan ng loob yung pagtitig ko sa picture niya. Nagtataka lang ako kasi walang pangalan. Di ba kapag artista, dapat kilala siya ng mga photographer? Tas dapat ilalagay yung pangalan sa kahit anong picture? Bakit ito wala? Baka bago pa lang? O baka naman laos na?

Nung pagkauwi ko sa bahay, nakangiti pa rin ako. Mas lalo pang lumawak ang ngiti ko nung nakita kong kumpleto kami ulit! Pati si Kuya Marcus nandoon eh. Sakto, ipapakita ko sa kanila yung magazine!

Kaso, naunahan nila ako.

Kasi ba naman! May napakalaking picture ko na ang nakasabit sa may dingding ng sala namin! Yung solo picture ko galing dun sa photobooth nung business launch! NUUUUUhuhuhu.

---

A/N: Nagbabalik na si Charlie pagkatapos manahimik ng ilang buwan! hahaha. Kung nabasa niyo ang NYORK, edi alam niyo na kung sino yung mukhang artista na nakausap ni Charlie. Congrachumaleyshens kay shesashekimbyun!!! Siya kasi ang pinakaunang nakahula na si Taki 'yon.. sina Corinneeey at Sehunizm kasi.. 'sehun' ang sinabi nila, hahahahaha :D kelangang specific eh.. sarreh.. huehue. Opo, pahirapan mangalkal sa Chapter 24 para malaman ko kung sino ang nanalo lels XD

-Hunny

posted on 17 March 2015 at 10:00 AM