"မေျပာတတ္ဘူးေလ သူႀကီးၾကည့္ရတာ အူ
ေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ ကို"
"ဘာ!"
မ်က္ႏွာေတြနီရဲသည္အထိ ေဒါသထြက္လာေသာ သူႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ေရွာင္က်န့္ရယ္ခ်င္စိတ္ကို ထိန္းထားရသည္။ သူႀကီးက အခုခ်ိန္မွာ ေလနည္းနည္းထပ္ထည့္လိုက္ရင္
ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ ေလပူေဖာင္းလိုပဲ။
ေပါက္ကြဲဖို႔ အတြက္လိုအပ္ေနတာက
ေရွာင္က်န့္ဆိုတဲ့ ေလ.....။
တမင္တကာ ၾကပ္ေနေသာ ေျမးေၾကာင့္ အဘခ်န္ၾကားထဲကပဲ ေလေျပေသြးရသည္။
မဟုတ္လွ်င္ေဒါသကုမၼာရ သူႀကီးက
ငဂ်စ္ေကာင္ ကိုယ့္ေျမးေၾကာင့္ ေသြးတက္ေနအုံးမည္။
"ေပ က်င္းက လာတာသူႀကီးေရ"
"က်န့္က်န့္ မဆိုးရဘူးေလ"
သူႀကီးဘက္ကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျဖၿပီး
သူ႕ဘက္ကို မာန္လာသည့္အဘိုးေၾကာင့္ေရွာင္က်န့္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕လိုက္ရင္း ေရွ႕က သူႀကီးေလာကြတ္ေခ်ာ္ထားေသာ လက္ဖက္ပန္းကန္ကို အပိုင္စီးလိုက္သည္။ စားေစခ်င္လို႔တကူးတက ဧည့္ခံထားသည္ကို မစားရင္ ရိုင္းရာက်မွာေပါ့...ဟဲ.. .ဟဲ။
လက္ဖက္ပန္းကန္ကို ေမာင္ပိုင္စီးကာ ေရႏြေးၾကမ္းေသာက္ေနေသာ ေရွာင္က်န့္ဘဝကသာသာယာယာ။ အဲ....ေလဆာပစ္ေနတဲ့သူႀကီးရဲ႕အၾကည့္ေတြကိုေတာ့ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာေပါ့ေလ။ဗိုက္လဲဝၿပီဆိုေတာ့ေက်ာင္းစာအုပ္ထဲကသူႀကီးကို နည္းနည္းေလာက္ေလထိုးလိုက္အုံးမယ္ ။
"အဘိုးခ်န္ေျမးက ဘယ္ေလာက္ေနမွာလဲ"
"ဘိုး...ဟိုဟာကဘာလဲ"
ႏွင္းဆီပင္ကိုလက္ညိုးထိုးရင္း ၿပဳံးစစေမးလာသည့္ ၿမိဳ႕သားေကာင္ေလးကို ၾကည့္ရင္း
ဝမ္သူႀကီး မရွည္သည့္စိတ္ေတြကို ဆြဲဆန့္ထားရသည္။ရွိေစေတာ့....ကေလးသာသာပဲရွိေသးတာ..... သားေလာက္ေတာင္အသက္မႀကီးေသးဘဲ.... ။
"က်န့္က်န့္"
တမင္ေမးေနေသာ ေျမးျဖစ္သူကို သတိေပးသလိုေခၚလိုက္ေပမယ့္ တစ္ကယ္တမ္းေျမးကေပက်င္းမွာ ဒီထက္ ေမႊၿပီးမွန္းသိသည္။
သူ႕စကားကို နားထဲ မေရာက္မွန္းသိၿပီးသားမို႔အဘခ်န္ သက္ျပင္းသာ ခ်မိသည္။
ထိပ္တုံးစာေတာ့ မမိေလာက္ဘူးမလား ေျမးေရ။
YOU ARE READING
ဝမ်သူကြီးသားနှင့်မြို့သားကိုလူချော
Romanceအဟမ်း....ဟမ်း.....ဝမ်ရိပေါ်ကငါ့အပိုင် ဝမ်သူကြီးသားကိုရဖို့ ဝမ်သူကြီးကိုမဲပေးစို့ Sep 6to Oct 30
2(Zawgi)
Start from the beginning
