Labirent Son İsyan 2.0

YENİ BAŞLIYORUZ

"Tamam."

Fısıldayarak söylediği kelimenin her harfi ses tellerini yakarak çıkmıştı.

"Sesli konuş Teresa. Sana guvenmiyorum ve yine bir şeyler çıkaracağını biliyorum." Diyen Newt'in içinde Teresa'ya karşı en ufak bir acıma hissi yoktu. Her ne kadar hayatını kurtarmış olsa da ona güvenmiyordu. Thomas'ı bir defa kandırmıştı ve aynı şeyi kendine de yapacağını düşünüyordu.

Teresa ağlarken, "Tamam dedim ya!" Diye bağırdı. Yine kendini düşünmüştü, yine Thomas umrunda değidi...

Newt, Teresa'nın önünde eğilip ona sırtını işaret etti ve "tutun haydi." Diye seslendi.

Eğer Teresa 'hayır' deseydi de alacaktı onu yanına... şimdilik sadece öğrenmiş oldu Thomas'ı ne kadar sevdiğini.

Teresa gözlerini sildi ve kurumaya başlayan vücudunu Newt'in sırtına yasladı. Newt, kızın kırık bacağına özen göstererek onu sırtına aldı ve ayağa kalktı.

Pek ağır gelmiyordu hatta normalden fazla hafif gelmişti.

"üzgünüm." Diye fısıldadı Teresa
"Neden? Bize ihanet ettiğim için mi yoksa seni sırtımda taşıdığım için mi?" diye alay etti Newt.

"Ben... Size ihanet ettiğim için- yani sana yük olduğum için de ama anlarsın ya- neyse boşver..."

*"keşke onu ölü bıraksaydım... Ama ona muhtacım eğer yardım etmeseydim hâlâ orada oturuyor olacaktım... Ayrıca Thomas'ın kanı artık onun damarlarında da akıyor... Dünyanın şansı henüz tükenmedi eminim Thomas ve diğerleri hayattadır."* diye içinden söylendi Teressa.

"Ne düşünüyorsun? yeni hain planlar mı kuruyorsun?" diye yine alay etti Newt.
Teresa cevap vermedi derin bir nefes almakla yetindi sadece. Burnuna dolan yanık et ve beton kokusu her şeyi açıklıyordu zaten... Kıyamet yeni başlıyordu.

Bölüm sonu
--------------
Hikayeyi çerezlik yapmayı planlıyorum.. Labirent serisini tekrar izleyip bir sonraki bölümü ona göre atacağım. Düzenli olarak yeni bir kitaba başlayabilirim. Şuan konusu üzerine düşünüp notlar alacağım.
edit:Yazım hatalarım varsa üzgünüm :/ bazen virgül koymayı ya da büyük harfle başlamayı unutuyorum..