Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 38

Ik fris me een beetje op en besluit dan maar te gaan slapen.

Ik word wakker en kijk op de klok. 7 uur. Pff zo laat al. Ik heb helemaal geen behoefte om op te staan. En al helemaal geen behoefte in de lessen. Ik wil in mijn bed blijven liggen en gewoon niks doen.

Mijn deur gaat langzaam open en Caleb komt binnen. 'Sky, word je wakker? Anders kom je nog te laat bij je lessen.' 'Ik meld me wel ziek.' Zeg ik terwijl ik de deken verder over me heen trek. Ik hoor hem zacht lachen en ik hoor hem de deur uitlopen. Niet veel later gaat mijn deur weer terug open. Ik zucht geïrriteerd en niet veel later wordt de deken van me af getrokken.

'Het is tijd.' 'Caleb!' Miep ik. Hij komt naast me op bed zitten en pakt een dienblad met 2 borden. Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. Op het ene bord liggen twee crackers en op het andere bord liggen een paar broodjes. 'Ik ga je helpen Sky. Het wordt misschien niet zo makkelijk, maar ik ga je helpen.' Hij pakt het bord met de broodjes en neemt een hap uit het eerste broodje. Ik staar wat naar mijn crackers, maar begin dan aan mijn kop thee. Ik merk dat Caleb me vanuit zijn ooghoek in de gaten houdt, maar negeer het dan toch.

Zodra hij zijn broodjes op heeft drinkt hij zijn glas leeg. Hij kijkt me aan en van mij naar mijn bord. Hij pakt mijn hand en dwingt me om hem aan te kijken. 'Het is moeilijk maar probeer je crackers op te eten.' Ik knik langzaam en neem een hap. Hij glimlacht toemoedigend en kijkt wat op zijn telefoon. Ik neem een hao van mijn cracker en zucht diep. Zodra ik alles op heb staat Caleb op. 'Nu klaar maken voor school.' Zegt hij bevelend. Ik knik en duw hem mijn kamer uit. Ik trek snel een outfit aan, gooi mijn boeken in mijn tas en loop de gang op. De jongens kunnen niks tegen mij zeggen want ik ben al te snel de kamer uit. Ik haast me naar het toilet en doe weer hetzelfde.

Ik blijf even zitten en veeg de tranen weg. Ik wil dit niet, maar ik kan ook niet stoppen. Ik bekijk mezelf in de spiegel en doe wat make-up op. Ik doe mijn haar in een staart en loop de gang op. Ik bots direct tegen iemand op en het is Cody. 'Nog goeiemorgen.' Lacht hij. Ik stamel wat en loop weer verder. Cody volgt me en komt naast me lopen. 'Jij was snel weg.' Ik knik en loop verder naar mijn lokaal. 'Ik zie je van middag.' Zegt hij voordat hij doorloopt.

Ik neem plaats aan mijn vaste plek en ik kijk op zodra ik Noah zijn stem hoor. Hij komt weer naast me zitten en ik vermijd oogcontact.

Zodra we ongeveer halverwege de les zijn gaat de deur open. Twee politie agenten verschijnen door de deur. Ze lopen naar de leraar en fluisteren wat. Het duurt niet lang voordat hij ons aankijkt. 'Skylar, Noah, jullie mogen mee met deze twee heren.' Nu kijken we elkaar wel aan. Ik pak mijn tas en loop met Noah achter de agenten aan. Niemand zegt een woord en we worden naar een leeg lokaal gebracht.

Voordat ze iets kunnen zeggen trekt Noah zijn mond open. 'Hebben jullie hem gearresteerd?' Vraagt hij. Hij blijft rustig maar de frustratie en stress is in zijn stem te horen. 'We hebben hem. Alhoewel moet u mee naar het bureau om zijn identiteit te bevestigen. Dat hij her daadwerkelijk was. We hadden begrepen dat er meerdere bij betrokken waren.' Ik knik en we geven ze de namen van de rest. 'We gaan ze halen. Blijven jullie hier wachten?' We knikken en kijken hoe ze het lokaal verlaten.

'Ben je er klaar voor?' Vraagt Noah. 'Ik weet het niet. Ik  wil hem niet meer zien. Ik kan hem niet meer onder ogen komen.' Zeg ik terwijl ik aan mijn mouw frummel. Hij trekt me in een knuffel en houdt me stevig vast. Eigenlijk wil ik hem van me af duwen, maar hij voelt zo vertrouwd. En het is fijn om weer bij hem te zijn. Ik laat de tranen rollen en hij probeert me te kalmeren. Uiteindelijk lukt het hem en kijkt hij me onderzoekend aan. 'Wij gaan mee. Je hoeft niet alleen.' Ik knik en de deur gaat weer open.

De jongens komen één voor één binnen en kijken van mij naar Noah en van Noah naar mij. Ik knik naar ze en ze komen ook zitten. 'Oké we zijn hier omdat we denken dat we hem hebben opgepakt. Natuurlijk ontkent hij alles, maar we hebben een aantal, wat bewijzen kunnen zijn.' Legt de eerste agent uit. 'We willen jullie alleen nog wat vragen stellen. En Skylar, jij moet hem identificeren.' We knikken allemaal als teken dat we het begrijpen en lopen achter de hun aan naar buiten. We rijden naar het bureau en zodra we aankomen begint mijn hard als een malle te racen. 

Caleb legt zijn hand op de mijne en geeft een klein kneepje. Ik kijk hem aan en laat een flauwe glimlach. We stappen uit en lopen naar binnen. Brian moet als eerst naar binnen voor een gesprek. We blijven wachten en ik kijk wat op mijn telefoon. Ik ga wat door mijn oude foto's heen en moet lachen zodra ik wat foto's van Grace en mij zie. 'Wie is dat?' Vraagt Noah nieuwsgierig. 'Beetje aan het mee gluren?' Vraag ik nep verontwaardigd. 'Ja zeker.' 'Dat is Grace, mijn aller beste vriendin. Ze was hier pas ook voor een paar dagen, maar je hebt haar gemist.' Leg ik uit. 'Nee, wacht. Ik heb haar wel gezien. Toen je met haar aan het Skypen was.' 'O ja! Dat was ik alweer vergeten.' Ik kijk weer verder en zie dat ik nog een paar verdwaalde foto's heb van mij en mijn ex. Ik slik even en bekijk ze toch. Ik was zo blij met hem. Ik dacht dat we voor altijd samen zouden zijn. Alles klopte. Maar toen ging hij vreemd en toen ik hem confronteerde begon hij me gewelddadig te behandelen. Ik swipe snel verder door de foto's en kom dan uit bij de foto's van mij en Noah. Die heb ik ook nog niet verwijderd. Fijn. En hij kijkt nog mee ook. 'Ik herinner me deze nog.' Zegt hij glimlachend. 'Ik ook.' Zucht ik. 

'Skylar jij mag binnen komen.' Ik kijk op en zucht opnieuw. Ik stop mijn telefoon in mijn broekzak en loop naar binnen. 'Neem maar plaats. We Willen je nog wat vragen stellen.' Begint de eerste agent. De tweede sluit de deur achter zich en komt voor me staan. 'Jullie relatie liep al een tijdje niet soepel, hebben we vorige keer begrepen.' Ik knik. 'Heeft hij je, voordat je vastgehouden werd, al eerder bedreigt? Of al eerder contact met je opgenomen?' Ik knik. 'Hij liet me berichten achter. Briefjes.' Vul ik aan. 'Heb je alles van hem gezien?' Ik knik. 'Ik denk het wel.' 'Ik denk het niet.' Antwoorden ze. 'H-hoe bedoeld u?' Stotter ik. 'Je hebt niet alles gezien van wat hij heeft gedaan. Het spijt ons Skylar dat we je dit moeten vertellen maar,.......'