(Completed) Reborn as a good child

Chapter《8》

အတိတ်ဘဝတုန်းက ပိုင်မိသားစုရဲ့ ပျက်စီးပြိုလဲခြင်းအားလုံးက သူ့ကြောင့်ပဲ... သူသာကောင်းမွန်ပြီး ဘာပြဿနာမှ မရှာဘူးဆိုရင် မိသားစုလည်း ပြိုလဲမှာမဟုတ်ဘူး... သေချာပေါက်ကို သူ့မိသားစုလဲ အဲ့ဒါဆို နာကျင်ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူး

မုကျင်းယွမ်ကတော့... သူကအမနဲ့ပဲ သက်ဆိုင်တာမှတ်လား? အကယ်၍သူသာ အတင်းအကြပ်နဲ့ ဝုန်းဒိုင်းကြဲအောင် မလုပ်ဘူးဆိုရင် ကျင်းယွမ်နဲ့အမကြီးလည်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ချောချောမွေ့မွေ့ပဲ အဆင်ပြေ သွားလိမ့်မယ်.... သူတို့အဲ့ဒါဆို အရမ်းပျော်မှာပဲနော် ဟုတ်တယ်မှတ်လား?

သူတို့ဆီမှာသူ့ကို ဦးလေးလို့ခေါ်မယ့် ချစ်စရာကလေးတစ်ယောက် မွေးလာပေးလိမ့်မယ်... ဒါဆိုလုံလောက်တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား?

ရိဟန်ဆိုတဲ့ သူက ပိုင်မိသားစုရဲ့ တိတ်ဆိတ်ပြီး တည်ငြိမ်တဲ့ သခင်လေးတစ်ယောက်အဖြစ် နေယုံပဲ... သူ့မိဘတွေနဲ့အဖိုးရဲ့ဘေးမှာ ကစားပြီး တစ်ခါတစ်လေ သူတို့ပျော်ရွှင်အောင် အရူးလို လုပ်ပေးမယ်.... အကောင်းဆုံး ကြိုးစားပြီး သူ့မိဘတွေကသူ့ကို ထပ်ပြီး စိတ်မပျက်သွားအောင် သူလုပ်မယ်... ဒါပဲလေ...

အခုသူပြန်ရရှိနေသမျှ အရာအားလုံးက ဘုရားကသူ့ကို ပြန်ပေးထားတာတွေပဲ, သူ့အဖိုးလည်း ကျန်းမာနေသေးတယ်, သူနဲ့သူ့အမလည်း ကတောက်ကဆ မဖြစ်သေးဘူး, သူ့မိသားစုကလည်း သူ့ကိုချစ်ဆဲပဲ, မုကျင်းယွမ်..... သူလည်းပဲ သူ့ကို နှလုံးသားတစ်ခုလုံးနဲ့ ညီငယ်လေးတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံဆဲပဲ..... အဲ့ဒါနဲ့တင် တကယ်ပဲ လုံလောက်ပါပြီ... ဒါတွေအားလုံးက သူမသေဆုံးခင်တုန်းကဆို အိပ်မက်တောင် မမက်ရဲခဲ့တာတွေပဲဟာ... ဘာများသူထပ်တောင်းဆိုနိုင်ဦးမှာလဲ?

စိတ်ကိုပြင်ဆင်ပြီးနောက်မှာ သူ့စိတ်ကနောက်ဆုံးတော့ အရင်ကလို မှောင်မိုက်မနေတော့ပဲ သူ့ခြေလှမ်း များသည်လည်း စတင်ပေါ့ပါး မြန်ဆန်လာရသည်။ သူကသတ်မှတ်ထားတဲ့ လမ်းဆုံသို့ လျှောက်သွားလိုက်တော့၏။

ကားမောင်းသမားလီကျုံက ထိုနေရာသို့ မရောက်သေးသော်လည်း သူကတော့ အနည်းငယ်မျှပင် စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်ခြင်းမရှိပေ။ သူ့ရဲ့ပေါက်ကွဲလွယ်တဲ့ ဒေါသတရားက အတိတ်ဘဝမှာ သူဖြတ်သန်းခဲ့သမျှ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်းမှုများကြောင့် ယဉ်ပါးသွားခဲ့ပြီလေ... သူတွေ့ဆုံရမယ့် လူနဲ့ကားက မရောက်သေးတာကို သတိပြုမိတဲ့အချိန်မှာ တည်ငြိမ်စွာဖြင့်သာ နေရာမှာ ရပ်စောင့်နေလိုက်သည်။