The Lust Suffer

UNANG KABANATA

"Ang sabi ni Manang, galing pa raw maynila ang nakabili. Sobrang yaman siguro n'on no? Pati ang Hasyenda binili n'ya." Sagot ni Anding na bahagyang lumingon sa'kin.

"Sa tingin mo, tayo pa rin kaya ang kukuhanin nilang maninilbihan sa mansyon?" Nag-aalala kong tanong.

"Wala naman daw babaguhin ang bagong may-ari. Tayo pa rin ang magiging kasambahay, at mga tauhan pa rin ng hasyenda ang magiging mga tauhan. " Paliwanag nito. Nakahinga ako ng maluwag. Ang paninilbihan ko kasi sa mansyon ang bumubuhay sa amin ng anak ko. Kaya natatakot talaga akong mawalan ng trabaho doon.

Halos isang taon na rin kasi nang magpasya akong bumukod kila nanay Amelia. N'ong una ay hindi sila pumayag. Pero n'ong sinabi ko ang dahilan ay pinayagan na rin naman nila ako. Si Anding naman ay may sarili nang pamilya pero wala pa ring anak kaya naman spoiled na spoiled ang anak ko sa kanilang mag-asawa.

Malawak ang Hacienda De Vera. Hindi ko nga alam kung ilang ektaryang lupain ang sakop nila. Ang alam ko lang ay napakalawak nito. May palayan at mga punong mangga ito na ibinabyahe pa sa kamaynilaan at pang export sa ibang bansa kaya naman hindi ko talaga lubos maisip kung bakit nagawang ibenta ito ng mga De Vera.

Sa ilang minutong paglalakad ay nakarating na kami sa mansyon. Nang makapasok kami sa loob ay napansin kong may ilang lamesa ang naroon. Tila may gaganaping pagtitipon dahil sa ayos ng hardin. Napapalibutan kasi ito ng mga palamuti. Ang mga halaman ay may nakasabit na pailaw.

Tahimik lang ang anak ko sa aking tabi nang pumasok kami sa loob nito. Sinalubong ako ni Manang Edith sa may pinto. Nakangiti ito nang magblessed kami sa kanya. Kaagad yumakap ang anak ko sa kanya. Malapit ang anak ko sa mga tao sa mansyon, lumaki s'ya na ito na ang nakagisnang pamilya kaya masaya ako na kahit papaano'y hindi naghahanap ang anak ko kung ano ang kulang sa kanya.

"Naku, pasensya kana Joan at naabala naming ang day off mo. Sadyang kailangan talaga naming ng tulong dito sa mansyon." Naghihinging pasensyang saad nito.

"Okey lang po Manang Edith." Sagot ko naman rito.

"Hello Taurein." Bati naman ni Joward sa anak ko. Kaagad sumama si Taurein ditto. Si Joward ay isa rin sa naninilbihan sa mansyon. Bakla ito at kasundong kasundo nito ang aking anak.

Ilang sandali pa ay naging abala na kami sa mansyon. Nakakapagpahinga lang kami kapag kakain na. Kahit nakakapagod ang trabaho ay hindi mo iyon mararamdaman kapag masaya ang paligid, kaya nga hindi na naming namalayan na madilim na ang paligid. Naging abala rin kasi kami ng dumating na ang mga pagkain na ihahanda sa hardin.

Natigil lamang kami ng may marinig kaming mga busina, hudyat ng pagdating ng mag asawang De Vera. Halos malula ako sa ganda ng hardin nang sinindihan na ang mga ilaw. Ang mga lamesa ay natatakpan ng itim at puting tela. Eleganteng- elegante ang dating. Mukhang mayaman nga ang nakabili dahil may inihandang malaking salo-salo para rito.

Bandang alas s'yete nang magsimulang magdatingan ang mga bisita. Karamihan dito ay puro kamag-anak at kaibigan ng mag-asawa. Sunod ang dalawa nitong anak na lalaki kasama ang kani-kanilang pamilya. Naka Americana halos lahat ng kalalakihan. Ang mga babae naman ay tila nagpapatalbugan sa mga magaganda nilang kasuotan.

Nang makita kong dumarami na ang tao, agad kong hinanap ang anak ko. Nakita ko itong buhat ni Anne.

"Joan!" Tawag ni Anne. Nakangiti akong lumapit sa kanila sabay kuha kay Taurein nang makita kong inaantok na ito.

"Mukhang mayaman talaga ang nakabili ng Hacienda no." pagbubukas ng usapan nito. Si Anne rin ay isa sa naninilbihan sa mansyon. Bestfriend sila ni Joward.

"Oo nga." sang ayon ko naman. Pinagmasdan ko kung paano unti-unting mapuno ng tao ang hardin na iyon.

"Patulugin mo na 'yang si Taurein, tutal kumain na 'yan. Napagod siguro kakalaro kay Joward." natatawang saad ni Anne habang hinahagod ang buhok ng anak ko. Napansin kasi naming na malamlam na ang mata nito at ilang beses na itong humikab.

Nagpaalam muna ako sa kanila at naglakad patungo sa loob ng mansyon. Nakasalubong ko pa si manang Edith at sinabing doon ko na sa k'warto n'ya patulugin ang anak ko.

"Nay, ano pong meron?" Inosente nitong tanong nang makapasok kami sa loob ng kwarto ni Manang Edith.

"May malaking salo-salo anak para sa bagong may-ari ng Hacienda." sagot ko naman dito.

"Naynay, p'wede po pa rin kaya ako dito? Tsaka pala 'nay, bibisitahin po natin si ambal bukas tsaka si tito Ed." Malumanay n'yang paalala sa'kin.

"Opo boss!"sumaludo pa ako kunwari na s'yang ikinatawa n'ya."Halika kana bibihisan na kita." Saad ko, sabay buhat ko sa kanya patungo sa banyo.

"Nay," tawag n'ya sakin habang kinukuskos ko ang katawan n'ya.

"Uhmm?" sagot ko.

"I love you po." sabi n'ya na nakayuko.

Napangiti ako. Napayakap tuloy ako ng mahigpit sa kanya kahit puro bula ang katawan nito.

S'ya nalang ang meron ako ngayon kaya kahit ano gagawin ko 'wag lang s'yang mawala sa akin. Bumitaw ako sa yakap naming mag-ina. Pinakatitigan ko s'yang mabuti. Ang anak ko nalang ang nagsisilbing gabay ko upang magpatuloy sa buhay ko. Kahit ano gagawin ko para sa kanya.

"I love you too." Mahinang saad ko. Humagikgik naman ito. Sabay kaming napangiti, at habang pinagmamasdan ko ang kanyang mga mata—may isang tao ang kaagad kong nakikita sa kanya. Isang taong kinatatakutan kong makita.