𝘠𝘰𝘶 𝘐𝘯𝘵𝘰𝘹𝘪𝘤𝘢𝘵𝘦 𝘮𝘦

#12

«Δηλαδή μου λες ότι ήταν σωστό αυτό που εκανα;»
Ρώτησα κοιταζοντας την μπερδεμένος.

«Ναιπ!Βασικα το πιο σωστό πράγμα που έχεις κάνει εδώ και μήνες από όσα μου έχεις πει»
Απάντησε ειλικρινά και άφησα μια ανάσα ανακουφισμένος.

«Άρα δεν είμαι τόσο μαλακας»

Συμπέρανα και έγνεψε αρνητικά γελωντας ενώ ήπιε μια γουλιά από τον καφέ της.

«Όχι όχι!Εισαι μαλακας...Μεγάλος βασικά!Απλα από το να συνεχίσεις να την κοροϊδεύεις επιτέλους της είπες την αλήθεια και της έδειξες ποιος είσαι!»

Είπε και ξεροκατάπια ακούγοντας την.

«Και ποιος είμαι;»
Ρώτησα και ανασηκωσε τους ώμους του.

«Παρτάκιας!Εννοω...Έπαιζες με ένα κοριτσάκι που ήξερες ότι την είχε πατήσει για τα καλά μαζί σου μόνο και μόνο για να έχεις να την δείχνεις στους φίλους σου και να μην νιώθεις εκτός της παρέας σου!»

Απάντησε χαλαρά και δεν πρόλαβα να πω κάτι μιας και με διεκοψε.

«Και όσο για αυτό με τους φίλους σου...Καλή τύχη με αυτό!Αν οι κοπέλες τους,τους σέρνουν από πίσω τους...Φυσικά και θα πάρουν το μέρος της...Μιας και αρχικα έχει δίκιο η κοπέλα αλλά και επιπλέον επειδή είναι φίλη με τις κοπέλες τους!Φυσικα και θα τους επηρεάσουν!»

Συμπλήρωσε και πήρα μια βαθιά ανάσα δίχως να ξέρω τι να κάνω πέρα από το να κοιτάξω στο έδαφος.

Συνέχισε να μιλάει αλλά εγώ σταμάτησα να ακούω.Είχε δίκιο...Όλοι είχαν δίκιο!

Ήμουν σκατα άνθρωπος!
Ούτε εγώ θα έπαιρνα το μέρος μου αν ήμουν οι φίλοι μου...

Και ο Ethan σίγουρα απλά θα απομακρυνθεί μόλις συννειδητοποιησει το πόσο μαλακας είμαι!

«Τι έγινε;»
Ρώτησε γυρίζοντας να με κοιτάξει μιας κι είχε προχωρήσει λίγο μόνη της.

«Είμαι πολύ σκατα άνθρωπος;»
Ρώτησα κοιταζοντας την και την είδα να παίρνει μια βαθιά ανάσα προτού με πλησιάσει.

Με κοίταξε έντονα στα μάτια για μερικά δευτερόλεπτα...Και φαινόταν σκεπτική για το τι να απαντήσει.

Τελευταία στιγμή όμως το βλέμμα της μαλακωσε...

«Το ότι έκανες μερικά λάθη δεν σημαίνει ότι είσαι σκατα άνθρωπος»