1.

53 6 1
                                    

«Σοφία! Σοφία σήκω θα αργήσεις στο σχολείο!» φώναξε η Μαρκέλλα από την σκάλα την κόρη της που δυσκολεύετε για άλλη μια φορά να σηκωθεί από το κρεβάτι της. Ήταν πολύ αγχωμένη γιατί σήμερα θα πήγαινε και από το μαγαζί της να το καθαρίσει και να κάνει μερικές δουλειές όσο αφορούσε την γραφειοκρατία.

Μετά από λίγο η Σοφία κατέβηκε την σκάλα και έτρεξε στην κουζίνα. Σήμερα ήταν πρώτη μέρα στο σχολείο. Μια νέα σχολική περίοδος ξεκινούσε η Πρώτη Λυκείου ήταν μια δύσκολη περίοδος. Ήταν η προετοιμασία για την τελική πορεία της ζωής της. Και είχε σκοπό φέτος να τα πάει περίφημα.

Δεν είχε ποτέ προβλήματα με τα μαθήματα οι βαθμοί της ήταν πάντα καλοί αλλά φέτος είχε σκοπό να τα πάει ακόμα καλύτερα αν ήθελε να πετύχει στις πανελλήνιες και να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα. Να περάσει στο πανεπιστήμιο της Νομικής.

«Πάμε μαμά; Δεν θέλω να αργήσω.» είπε η Σοφία.

«Δεν θα πιεις λίγο καφέ; Να φας κάτι; Έτσι νηστική θα πας στο σχολείο;»

«Μαμά, είμαι πολύ ανχόμενη δεν θέλω τίποτα. Άντε πάμε έχουμε και δρόμο μπροστά μας.»

«Εντάξει εντάξει πάμε. »

Μπήκαν στο αμάξι και ξεκίνησαν για το κέντρο. Η διαδρομή ήταν υπέροχη ο ήλιος δειλά δειλά ξεπρόβαλε από την ανατολή. Μια νέα ζωή ξημέρωνε με όνειρα και προσδοκίες.

Η Σόφια βγήκε από το αμάξι και κοίταξε το κτήριο το οποίο θα ήταν για τα ακόμα τρία χρόνια τα μαθητικά της χρόνια μέχρι να κάνει την ζωή που ονειρευόταν. Μπήκε στο προαύλιο του σχολείου και κοιτώντας γύρο της έψαχνε την παρέα της. Πήρε το κινητό της για να κάνει κλήση στην κολλητή της την Ηλιάνα αλλά δεν πρόλαβε γιατί την είχε ήδη πλησιάσει.

«Μπου!»

«Άντε να χαθείς τρελή και με τρόμαξες!»

«Φιλενάδα μου χαίρομαι που σε βλέπω.!» της είπε και αγκαλιάστηκαν

«Και εγώ! μα για να σε δω καλά ε αδυνάτισες μαύρισες πρέπει να κακοπέρασες στις διακοπές.»

«Καλά έχω πολλά να σου πω ακόμα. Δεν είναι μόνο αυτό.» της είπε η φίλη της με ένα πονηρό χαμόγελο.

«Μην μου πεις...»

«Έχω πάρα πολλά να σου πω! Αλλά όχι τώρα μετά τον αγιασμό θα πάμε για καφέ και θα σου τα πω όλα όπως και εσύ τα δικά σου.»

«Ναι έχω κ εγώ πολλά να σου πω.»

«Έλα πάμε να βρούμε τα παιδιά. Αχ επιτέλους Πρώτη Λυκείου. Από τα λίγα που είδα έχει υπέροχα γκομενάκια εδώ. Έχω ξετρελαθεί.»

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΡΩΤΕΣΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα