Since we were 16 ; HAIKYU!!

18 | Dream

I opened my eyes slowly.. Sobrang bigat ng mata ko. Pawis na pawis ako at hindi ako makahinga ng maayos.

Nagaalalang nakatingin saakin si Kiyoko-san at Ya-chan.

"Sara-chan are y-you alright?" tanong saakin ni Yachi

"Nanaginip ka ba?" tanong naman ni Kiyoko-san. "Here, inom ka muna ng tubig.."

Kinuha ko ang inabot na glass of water ni Kiyoko-san, i tried to calm down myself before talking.

"I-im alright thankyou.. I'm sorry.."

I heard them sigh.

"Salamat naman! We're really worried!! We heard you mumbling eh.. Ano ba napanaginipan mo? Nakakatakot ka ba?" Tanong ni Yachi saakin.

Fuck... Ano nga ba ibig sabihin nun? shit..

"C-cr lang ako.. I'm sorry i'll tell you later." Sabi ko at tumayo na.

"Sure, Sara-chan." Nakangiting sabi ni Kiyoko-san. Hawak ko ang ulo ko habang naglalakad papunta ng CR, sobrang sakit and i'm so freaking confused...

Naghilamos na ako ng mukha at tinignan ang sarili ko sa salamin.

B-bakit nasa hospital ako sa panaginip ko..?

~

I opened my eyes, puti.

Puti lang nakikita ko.

Liwanag.

Napapapikit pa ako sa sobrang liwanag.

Ilang beses ko pang pinikit ang mga mata ko hanggang sa luminaw na ang paligid ko.

Nasa isang kwarto ako.

Teka.

Nasa hospital ako.

Nakahiga ako, may naririnig akong tunog galing sa vital sign monitor, may nakasaksak na dextrose sa kamay ko, may nakalagay na ventilator saakin.

B-bakit ako nandito??

The door opened.

Nanlaki mata ko sa nakita ko.

I saw my mom. Crying. In pain.

"Mom?"

Nabasag ang puso ko. Why... Why is she crying..??

"Mom.." Umupo siya sa chair na nasa tabi ng kama ko.

"Mom!" I called her again but she just ignored me. Nakayuko lang siya habang umiiyak.. H-hindi niya ba ako naririnig?

"MOM!!!!"

Wala..

"MOM I'M HERE!!!"

Wala pa rin..

"FUCK!!"

Naguguluhan ako. Bakit hindi niya ako naririnig?! Bakit hindi ako makagalaw?! I want to hug her! What is this?!