واتجیل

سفر به واتپد نسل جدید | لحن‌ها و فارسی‌ها

قبلا واتپد خیلی فرق داشت، شاید شما بگید هی میای میگی قبلا قبلا مگه خودت چند وقته اینجایی و منم یه جواب دارم بهتون بدم و اونم اینه:
من مال زمانیم که به اسمات میگفتن درتی نوشتن.
همین جمله‌ی بالا هم فقط اهل دلا فقط می‌فهمن.

همونطور که قبلا گفتم من چند وقتی بود که خوندن بوک‌هاب واتپد رو گذاشته بودم کنار و وقتی برگشتم با خیل عظیمی از کتاب‌های ترجمه شده رو به رو شدم.

توجه: من رشتم مترجمی زبان نیست و نمی‌دونم اصولش چیه و چه قواعدی داره و فقط از دیدگاه خودم این‌ چیز‌ها رو بیان می‌کنم که ممکن غلط باشه پس اگه توی کار ترجمه سر رشته دارید حتما بهم پیام بدید تا قسمت‌هایی که اشتباه داشتم رو اصلاح کنیم.

برگردیم به مسئله ترجمه، من خودم به شخصه اینقدری زبان بلد هستم که کتاب‌های واتپد انگلیسی رو بخونم و بفهمم ولی خب اگه همون کتاب ترجمه فارسیش موجود باشه خب قطعا سراغ اونی که فارسیه چون خوندنش برام راحت‌تره و زمان کمتری ازم می‌گیره. بحث اون‌هایی هم که زبانشون زیاد خوب نیست هم جداست که چشم به بوک می‌دوزن تا بالاخره آقا یا خانم مترجمه باسن گرامی رو تکون بده بوک‌های معروف رو ترجمه کنه. به نظر من توی ترجمه‌ بوک‌های واتپد چندتا فاکتور رو باید در نظر بگیریم.

فاکتور اول: به نظر من مسئولیت پذیری و تعهد مهم‌ترین فاکتور ترجمه‌است. منظورم اینه که دختر گلی که رفتی به نویسنده بوک پیام دادی اجازه گرفتی برای ترجمه و کار ترجمه رو شروع کردی، عزیزم گلم بعد از پنج قسمت جا نزن و تا تهش برو. من خودم چندین بار وسوسه شدم برم یه سری از بوک‌ها رو ترجمه کنم ولی نتونستم چون توی خودم تعهد کافی به امر ترجمه رو نمی‌دیدم.

به طور مثال وقتی شما قبول می‌کنی به یکی کون بدی تا طرف آماده به کار میشه و فرو می‌کنه شما نمی‌تونی جا بزنی و بگی: اِوا من یادم رفته کون دادن این شکلیه و نمی‌دونستم جر خوردن درد داره و فلان باید تا آخرش بدی... می‌فهمی؟ باید بدی؟

(الان چند نفر روشن فکر و فمنیست و الباقی گروه‌های افراطی میریزن کامنت میذارن وای تجاوز فلان بهمان این کتاب بوکه و یه چیز تخیلیه لطفا اینجارو از سم خود محفوظ دارید باتشکر. (البته مزاح عرض می‌کنم شما هروقت دوست داشتی باید بتونی جلوی کون‌ دادنت رو بگیری، فقط شوخی کردم)).

فاکتور دوم: اجازه گرفتن از نویسنده خیلی مهمه. درسته که توی ایران قانون کپی رایت اندازه سوراخ ماتحت باتما توی فیک‌های گی اون جوری که نویسنده‌ها میگن و تاپ‌هاشون تعریف می‌کنن اهمیت نداره ولی بهتر نیست حداقل اجازه بگیریم برای ترجمه؟ درسته بعضی از نویسنده‌ها ادا تنگا رو در میارن و اجازه نمیدن ولی خب قانونا حق باهاشونه و دلشون می‌خواد که اجازه ندن و تکرار میکنم تنگیشون رو می‌رسونه و ما با آدمای تنگ چیکار میکنیم؟ کسی جواب رو می‌دونه؟ بله ممنون میرم درشون میذاریم! در! چجوری؟ دکمه آنفالو رو میزنیم و اگه خیلی حال داشتیم تمام ووت‌هایی که به داستانشون داده بودیم و هر کاری که در جهت بالا رفتن رنکیک داستانش کرده بودیم رو پس می‌گیریم‌ و میریم یکم آب سرد به باسنمون میزنیم چون بیاید صادق باشیم به هر حال یه ذره میسوزه.