Hi my over sooo beloved readers,pasensya na sya abala ng pagbabasa nyo, pasensya narin kung maraming mga sad emoooss dito ha.
Ganyan talaga pagbroken hearted and author pati story damay.
Pasensya na talaga, galing lang talaga sa break up si Author. Well kasalanan rin lang naman ni Author to dahil ako rin lang naman ang makipaghiwalay kaya MAGDUSA KA SELF!
Kwento ko lang ha. ........
Hindi ko talaga alam kung ano ang pumasok sa isip ko kung bat kusya hiniwalayan, I mean his perfect, mabait, matalino, hindi man sya kagwapuhan pero may itsura, cute sya actually, at gentleman rin. But I don't know, hindi lang ako masaya, I am not satisfied with everything, his too plane and boring. Dahil sa sobrang mabait nya ok lang sakanya lahat, kahit saktan kosya by my words hindi sya nagrereact, hindi nagagalit. Sa sobrang gentleman sya, hindi na ako kinikilig. I found him as a perfect man but as weeks in a relationship with him I realize his not my man, hindi sya ang lalaking gusto ko that's why I brove up with him, a day before our monthsary. Halos lahat ng kaibigan ko nagtatanong kung bakit ko daw ba hiniwalayan? Kung bakit ko sinaktan yung tao?! Some of them sinasabihan ako na makakarma lang daw ako dahil sa ginawa ko sakanya..
Pero alam ko na hindi ako masaya sa piling nya, na hindi sya ang magbibigay sakin ng saya, ng TUNAY na saya.
The day of our monthsary I just found out na may surprise pala sya sakin, his mom told me, but wala na tapos na kami... Nanghinayang yung mga classmates ko pati ang kaibigan ko, I saw the surprise, his sister told me the plan, pero wala na, tapos na...
A weeks after, wala parin kaming pansinan, sa hallway kahit magkatagpo kami o magkasalubong para lang syang walang nakita. Para na kaming hindi magkakilala. And finals came naging busy na ako sa pagrereview and for the council since part ako ng student council sa school namin, nawala na sya sa isip ko, actually sabi nga ng mga kaibigan ko, galing baraw ako sa break up kasi parang hindi daw kasi, wala raw kasing bakas ng sakit o lungkot.
Days had past again... Ipinaskil na sa bulletin board and list of honor students and I was shock when I saw his name written on the paper. And that day too, nagkausap ulit kami, napag-utusan kasi ako ng guro na puntahan ang isang teacher nagkataon rin naman na sa room nila ang schedule ng guro kaya pumunta ako.. I saw him alone, wala yung teacher dahil nag PE sila kaya lang sya nandoon dahil medyo masama daw ang pakiramdam nya. There nakapag-usap kami, kinongrats nya ako and I do the same with him..ang sabi pa nya sakin, baka daw hiniwalayan ko sya dahil hindi sya makakaabot sa pagiginging consistent honor student ko, but I said hindi iyon ang dahilan, he ask me kung ano, pero walang niisang salitang lumabas sa bibig ko, he ask for one more chance but I said no, mapride din ako na Tao once na sinabi ko sa sarili ko na tapos na ay tapos na talaga at wala ng balikan pa..he beg on me but I keep on saying no..
That was the last time na nag-usap kami, and I try my best na hindi kami magkita ng magulang nya, kung magkita ko man ang magulang nya ako na ang umiiwas...
I now that was a stupid act but that makes me feel that im free.
Hayyyyyyy pasensya na talaga sa pag-iinarte ni Author wala lang talagang mapagsabihan kaya sainyo ko nalang sinasabi pasensya na talaga. Hanggang ngayon kasi kinocontact parin ako ng magulang nya pinapapunta ako every time na may ukasyon sa kanila kaya panay rin lang ang pagdadahilan ko, at binabagabag ako ng konsensya ko..
Readers tama ba tong ginagawa ko???
Ano ba ang best way na kailangan kong gawin?
Readers I need your help..please tulungan nyo akooo:-( :'(
YOU ARE READING
Playful Heart
Teen Fiction"Playful Heart" pusong mapaglaro, dadamdaming nagloloko, ngunit puso mo ang iyong niloloko. Paano kung yayain kang maglaro ng greatest enemy mo? Papayag ka ba para lang mapatunayan niyo sa isa't isa kung sino ang "LOSER"? Papayag kaba para mapatunay...
