Nahulog Nang Di Namalayan

Ilang beses nakatabi, 'di man lang pangalan mo'y inalam

TRAVIS

Ilang gabi akong di makatulog. Syempre sya pa rin ang nasa isip ko. Ganto ba talaga ang pagmamahal?

Napagplanuhan ko ulit na mag commute na lang, baka sakaling makita ko ulit yung babae.

Again, I was in a rush that day. I was supposed to meet my dad at 9am at the mall. Sorry but he has to wait😂. This was the first time na makakabonding ko sya ever since nung naging busy ako sa career ko. I loved vloggig since then, kaya minsan nawawalan na din ako ng time sakanila and I hate that. Pero ngayon unti-unti na kong bumabawi.

Pasakay na ako ng UV papuntang SM. And I was shocked to see her again, sitting infront of me. Nakatingin sya sa bintanang katabi nya. Yung tingin na parang nasa music video sya. I laughed softly, baka marinig nya ako eh. Seeing her again made my day, pano pa kaya pag nakilala ko na sya. Should I ask her? Okay.

"um" mahina kong sabi.

Hindi ko alam kung narinig nya ako. I wanted to say hi pero nahihiya ako. Inaatake nanaman yata ako ng pagkatorpe ko.

Tatanungin ko na sana sya kaso nandyan na pala ako sa babaan. Wait. Dito rin pala sya bababa. Napansin ko ring nahulog yung panyo nya.

"Miss, yung panyo mo po" marahang sabi ko sakanya.

"Thank you" mahihing sagot nya habang nakangiti.

Umalis agad sya, nag mamadali yata. Speaking of pagmamadali, kailangan ko na din pala kumilos ng mabilis kasi iniintay ako ni papa.

"Pa!" Namiss ko sya, sobra.

"Hi nak! Mukhang na-late ka nanaman ng gising??" He knows me well.

"Yes hahaha madami lang akong ginagawa kagabi dahil sabi ko nga, PRODUCTIVITY!"

"So, what to do nak? Bowling?"

"Sure pa! Tara na!"

His bowling skills never fade. Ang galing pa rin nya. For that moment, nalimutan ko na yung nangyari kaninang pagbaba ko sa UV.

"So, Travis. Love life?" Dad why do have to ask that? HAHA

"Uhh? None??" pfft.

"Don't lie. Who's that lucky girl? I can see in your eyes that you're inlove?" Wow pa kelan ka pa naging manghuhula😂

"That's the thing pa, I don't know who is she. I already saw her twice, lagi kaming nagkakasabay sa van. Tapos kanina inabot ko pa sakanya yung panyo nya. She just said thank you and then umalis na. Do you think it's not meant for me to know her?"

"Just wait for the right time, nak. Alam kong magkikita ulit kayo. Let's grab a snack?"

"Sure, thanks pa."

-------------------------------------------------------------

AUBREE

"Miss, yung panyo mo po."

Diba sya yung nakasabay ko nung nakaraan linggo? Yung nag takip ng araw habang natutulog ako. Pag kagising ko noon tumingin ako sa gawi nya. Nakakahiya naman kung tititigan ko sya diba? At saka, kita ko naman sya sa peripheral vision ko. Ang gwapo nya. Parang knight in shining armor. Okay ang oa ko na pero, ang bait naman nya. Familiar sya ah. Pero oo, sya nga rin yung nag abot ng panyo ko.

SINO KAYA SYA?

Saan kaya sya pupunta sa mall? Hmm bat ko ba inaalam. Nakakahiya nga eh nag pasalamat lang ako tas umalis na agad. Well, hayaan mo na, baka makita ko ulit sya.

"Pa, sandali lang kukuha lang ako ng pwede kong lutuin sa bahay"

Sandali lang, kilala ko yung boses na iyon ah. Hinanap ko kung kaninong boses nanggaling iyon, at tama ako, boses nga iyon nung lalaking nakasalamuha ko kanina. Hay tadhana nga naman.

Nagtatrabaho ako sa supermarket bilang isang cashier, at nung napansin kong magbabayad na sila nilagyan ko agad ng closed sign yung counter ko. Nahihiya akong makita nya ulit ako.

Pero sa totoo lang, sa tuwing nakikita ko sya may kakaiba akong nararamdaman, bumibilis ang tibok ng puso ko. Ano ba ito? Love? No, it can't be. And I won't let myself be inlove with that stranger. Lahat din naman kasi ng tao iniiwan ako. Bitter na kung bitter pero. pfft.

Ever since nung araw na nakatabi ko sya 'di sya mawala sa isipan ko. Unang beses na may gumawa sa akin non. That was the first time someone actually cared for me except for my friends, ofcourse. Wala na akong parents and mag-isa lang din ako sa bahay. I grew up being independent. And siguro that's a good thing na rin.

"Aubree? Bat nakaclose yung counter mo?" Nakita pala ng boss ko

"Nag cr lang po ako nalimutan kong alisin, sorry po"

Pwede ko na ring alisin, kasi nakalabas na rin naman ng supermarket yung lalaki and tatay nya yata yung kasama nya? basta why do I care so much? Oof.

Ang dami nang bumabagabag sa isip ko tapos dumagdagdag pa ito.