Something Great (Valdemora Series #3)

Chapter 10

It lasted for a minute. Nakatitig itong ngumiti sa akin na parang sarili ko mismo ang ginawang dahilan para tuluyang ngumiti.

Mabilisan kong kinuha ang phone at itinutok ang camera sa kanya. Agad niyang ibinalik sa dating ekspresyon ang kanyang mukha na hindi ko nagustuhan.

"Ulitin mo dali! Can you smile again please?" pakiusap ko sa kanya pero hindi siya nagpadala sa akin. He has this bored expression again. Nakailang pagmamakaawa na ako sa kanya pero hindi siya nagpatinag.

"Sige na? Ngumiti ka ulit. I want to see your smile. Promise, hindi ko ipagkakalat."

"No."

Napanguso ako saka nawalan ng pag-asa kaagad. I don't like forcing people but it's his smile! Minsan lang kung ngumiti ang taong ito kaya dapat magkaroon ng pruweba!

"Just for a picture lang naman, eh."

"It's better to let someone see me smiling. Ayokong kinuhanan lang ng litrato. That photo has a chance to be deleted so it's okay if you didn't got a chance taking it. Mas pabor ako kung sa isip mismo nakatatak ang ngiti kong iyon. It stays longer."

"Kahit na. You know, I always want to treasure moments. Ngiti mo lang, eh."

"You want to see my smile?"

"Sinong hindi? I'm one of those people who's interested to see your genuine smile. Try mong gawing hobby, baka sakaling dumagdag ang mga admirers mo."

Hindi ako kabilang sa mga iyon pero sobrang napakalaking bagay sa akin na nakita itong ngumiti sa harapan ko.

Imagine, I am not one of his fans but got a chance to see things that his fans didn't saw at him.

"Know what? I really like Isaac, so much. Hindi pa man gaanong sikat ang banda noon ay isa na ako sa laging humahanga sa kanya. He's the guy I'm dreaming. Iyong tipo na kahit hindi niya ako mapansin, okay lang. Mas magiging okay ako kapag nakikita ko siya sa malayo hangga't napapakinggan ang boses niya."

The moment that I want to spend with him happened once. At dahil iyon kay Enzo. Because of my fangirling over him, I really made a way to let him see near at me. Na kahit maranasan lang na makaharap siya ay ayos na sa akin.

"I don't like you, honestly. I like him so much to the point that I am hurting knowing that he got a girlfriend already. Hindi naman yata ako ang para sa kanya. And I will support him, no matter what may happen."

Tumikhim ito. Tila naging interesado sa nasabi ko sa kanya.

I want him to hear everything. Na kahit bukod man lang sa mga kaibigan ko ay may mapagsabihan ako sa nararamdaman ko.

Yes, he's the friend of the person I am talking about. Wala na akong pakialam kung sabihin man niya kay Isaac o hindi. All I want not is to let this thing out of me. Total ay nandito na rin naman siya, sasagarin ko na ang tyansa.

"You don't like me, huh?" naroon ang panghahamon sa kanyang boses. I nodded, not thinking about any way to lie.

"Obviously. You have looks, talents, anything that a girl can admire. You're almost perfect but I don't get why I can't like you the way I like Isaac. You're very... far from him."

Iniwas niya ang tingin. Nakikita ko kung paano gumalaw ang adam's apple niya dahil sa paglunok.

He played his lips, like gently wiping it using his thumb. The lip ring is one of his signature. Probably one of the things that people loved about him.